Le bon sommeil

Le bon sommeil

Αχ τι ωραία που κοιμάται μην την ξυπνάτε

Τα χείλη της κατακόκκινα

Σαν τον ήλιο που ανατέλει

Και δειλά στη κάμαρα εισδύει

Κάνει ζέση

Τα χείλη της είναι μισάνοιχτα

Και τα μάτια της κλειστά

Το πρόσωπο της ήρεμο: ονειρεύεται απαλά !

Όνειρα όμορφα, γλυκά

Μα πολύ γλυκά

Θυμάμαι που ονειρευόμουνα, οτι ζούσα

Κάτω από μια μεγάλη μηλιά καρποφορούσα

Μέρες γλυκές και νύχτες μη φεγγοβολούσες

Και ο καιρός περνούσε και σ(υ)ιγοτραγουδούσες

Καθώς μελαχρινά κορίτσια

Μάζευαν τα μήλα της μηλιάς

Και της άγριας κορομηλιάς

Τα χείλη της ροδοπέταλα

Σαν δύο πυρομένα μέταλλα

Σήμερα το δωμάτιό της είναι πολύ ζεστό...

Και τα πουλιά κελαηδούν ένα σκοπό... γλυκό

Και οι άνδρες παν για δουλειά... στο αγρό

Τικ τακ τικ τακ

Στα νύχια των ποδιών μου πατώ

Και δεν την ανησυχώ

Ω καρδιά μου συντρόφισσα στη λύπη και τη χαρά

Δεν πειράζει που δεν με αγαπά.

Ω καρδιά μου αμαρτία μου βαριά

Ν'α αγαπήσω κόρη με ξανθά μαλλιά

Αχ τι ωραία που κοιμάται

Μην την εξυπνάτε

Ω καρδιά μου κράτα το θυμό σου

Να την βάλεις στο όνειρό σου

Νιώθω γυμνός σα δένδρο στο χιονιά

Που σκόρπισαν τα φύλλα του στο άχαρο βοριά

Κλαίω και ονειρεύομαι δυο μαγουλάκια ροδαλά

Και τα βουνά ρωτώ που θα τα ξαναβρώ.

Χρήστος Ρουμελιώτης / Christos Roumeliotis

Athenes Mardi 7, Avrril, 2009

Ελεύθερη απόδοση του «Le bon sommeil»

του Apollinaire από το έργο του : «Le guetteur mélancolique» Εικόνα : Σάμιος