Κωστής Παλαμάς

 Κωστής Παλαμάς

Esprit grec ancien !

Esprit grec immortel !

Mon Dieu sincere !

Dieu de la beaute !

Dieu de la grecitude !

Dieu de la verite !

Mon Dieu Olympien !

Tes Jeux rejoignent Athenes /enfin !

Ta Gloire revient sur la terre de la finesse !

Ta Gloire regne dans le ciel bleu infini !

Ta Gloire provient des combats anciens !

Ta Gloire illumine les concours modernes !

Mon Dieu couronne bien tes medailles !

Avec des branches des oliviers sacres !

Mon Dieu sculpte de nouveau !

Les corps des athletes bien muscles !

L’ Olympe, l’ Olympia la mer !

Restent ton temple eternel !

Et on y arrive tous comme pelerins !

Esprit grec immortel !

Chistos Roumeliotis

Athenes 29/11/03 10:33 PM

Traduction libre de l’ Hymne des Jeux Olympiques

de Kostis Palamas, ecrit en 1896

Athenes 2004

 

Athenes 2004

Habille toi avec les vetements de fete !

Grece de 2004 !

Tes enfants y arrivent !

Acropole et Lycabete !

Parnes et Hymette !

De vos sacres rochers de nouveau les trompes

annonceront le commencement des fameux JO !

O saints!

O savants!

O poetes!

Faites des hymnes pour les vaincqueurs !

Chantez partout sur la terre !

Athletes, spectateurs et volontaires !

Participez energiquement aux epreuves !

Gloire et medailles il y en a pour tous a Olympia !

Mais pour les plus braves l’ histoire donnera sa premiere place

Et vous les sculpteurs et les peintres remplissez les temples,

les stades et les musees de nouvelles statues comme celle de Myron !

Christos Roumeliotis

29/11/2003

Υμνος στον Αλκιβιάδη

ΥΜΝΟΣ ΠΡΟΣ ΑΛΚΙΒΙΑΔΗ

Από τον ΕΥΡΙΠΙΔΗ

Για τον άθλο του Αλκιβιάδη

στην 91η Ολυμπιάδα (416 πχ)

Απόδοση Πλουτάρχου από μετάφραση

«Σένα, ω γιε του Κλεινία, θα ψάλλω

καλή’ ναι κι η νίκη, αλλά πιο καλύτερο

είναι αυτό που κανένας απ’ όλους τους Έλληνες δεν κατόρθωσε

πρώτος με άρμα να τρέξει και δεύτερος και τρίτος,

αφού άκοπα νίκησε, τρεις φορές να στεφανωθεί μ’ ελιά,

και από κήρυκα ν’ εγκωμιασθεί»

Ω Γιέ της Αθήνας μεγάλε στρατηλάτη

Μάταια πίσω σου άρματα ανόμοιοι οδηγούνε

Σε τούτη δω τη κούρσα δεν θα πρωτοβγούνε!

Ω Γιε του Κλεινία γενναίε Αλκιβιάδη

Σε σένα διάλεξε η Νίκη στεφάνι και πάλι να φορέσει

Μια και δυο και τρεις φορές

Και όσες ακόμα χρειαστεί

Και ο κήρυκας να σ’ εγκωμιάζει ποτέ δεν θα κουραστεί!

(ύστερη απόδοση του μεταφρασμένου κειμένου)

Χρήστος Ρουμελιώτης

Αθήνα 11/23/03 1:34 PM

Κώστας Χρήστου, ανέκδοτα από το Κατσίγκρι, Αγιος Αδριανός

Παλιά Ανέκδοτα

Ρευματισμοί ή αρθριτικά ;

 Φοιτητές ήσαν δύο και κατέβαιναν την Πανεπιστημίου

Και οι δύο μαθαίνανε ιατρική αλλά ιδέα δεν είχανε από ομοιο-παθητική

Τους ρευματισμούς είχαν για μάθημα

και τα αρθριτικά για …πάθημα

Ανταμώνουν γέροντα ασπρομάλλη

που κράταγε τα χρόνια στην αγκάλη

Ανοιχτά είχε τα πόδια

Και προχωρούσε καβάλα σε μια …ρόδα

-Γέροντα σοφέ διχογνωμούμε

και εσέ ρωτούμε :

Από ρευματισμούς έχεις τα πόδια ανοιχτά ή από αρθριτικά;

Απορία έχουμε μεγάλη μες στης μάθησης την παραζάλη

Οι δασκάλοι δεν μας τάπαν καθαρά !

Από τι πάσχει ο παππούς και η γιαγιά ;

Ρευματισμούς για αρθριτικά ;

- Αχ μαθητούδια της αυγής !

Κοντολογίς δίκαιο δεν έχει κανείς !

Ούτε γω ούτε σεις !

Του λόγου μου είμαι μια χαρά !

Μα άλλο ήθελα και άλλη μούρθε …συμφορά…(κατουρήθηκε)

Το κλήμα !

Γέρος στον καφέ(νείο)

ολημερίς καθόταν !

Και τον οίνο ευφραινόταν !

Θερμή ευχή προς όλους είχε να δώσει !

Πως αν ποτέ ο θεός τον οίνο σώσει

Κλήμα στης όνας το πόλο να φυτρώσει!

Εις υγείαν ! και ΠΡΟΣΟΧΗ Τσίν-τσιν-λα

Φιλονικεία Μήτσων...

«Ορέ τις θρίχες σου θε να κόψω και δεν θα σε πληρώσω !

Δεν μπορεί η δικιά σου η μουστάκα

Εμένα να μου κάνει πλάκα

Πως αυτή στο χωριό είναι πρώτη

Και όπου περνάει, ο καθείς πρέπει να την χαιρετάει !

Μωρέ τι λες Μήνυση θα σου κάνω !

Διακόσια γρόσια να πληρώσεις και παραπάνω»

(Στο δικαστήριο) Δικαστής :

«Για δε μου λες Μήτσο μερακλή

Γιατί η μουστάκα σου το Νταή προκαλεί» ;

Μήτσος o μερακλής :

«Δικαστά μου δε φταίω γώ

Αλλά η φύση και η Μαριγώ

Η μεν πρώτη μου την έφτιαξε μεγάλη

Και καθαρή μου την κρατάει η άλλη

Αλλά εν πάση περιπτώσει…

Εγώ κατέχω νόμους που υπερισχύουν

Και τη μουστάκα μου ενισχύουν…ΝΑΤΟΙ:…»

(Και του δίνει δύο νόμους με δύο χιλιάρικα μέσα)

Δικαστής :

«Μωρέ μπράβο τις σόι νόμος είναι αυτός !

Λάμπει ! Και ο άλλος πιο κάτω παρομοίως,

Ω θεέ μου μεγάλην αξία έχουν και οι δύο !

Και ενισχύουν τας μουστάκας μόνον εμάς των δύο» !

(Του δικαστή και του Mήτσου του μερακλή)

Θεέ μου συγχώραμε: Δεν μπορώ να τον καταδικάσω

Το ψωμί μου …θα χάσω !

Αθώα η μουστάκα του μερακλή

Και του νταή ευθείς να πάει να … ξυριστεί» !

(Για μουστακο-φαντική δυσφήμιση)

Τετάρτη, 17 Νοεμβρίου 2004

Κώστας Χρήστου

Τα ανωτέρω αποτελούν διασκευή ανεκδότων

που μας διηγήθηκε ο αεί-μνηστος θείος (10/1/2008)

Σινόπουλος ο καιόμενος ο σκεπτόμενος

Σινόπουλος ο καιόμενος ο σκεπτόμενος

Κοιτάχτε μπήκε στη φωτιά !

Είπε ένας από το πλήθος

Γυρίσαμε τα μάτια γρήγορα

Ήταν στ’ αλήθεια αυτός που απόστρεψε

το πρόσωπο όταν του μιλήσαμε

Και τώρα καίγεται μα δεν φωνάζει βοήθεια !

Διστάζω. Λέω να πάω εκεί να τον αγγίξω με το χέρι μου

Είμαι από τη φύση μου φτιαγμένος να παραξενεύομαι

Ποιός είναι τούτος που αναλογίζεται περήφανος

Το σώμα του το ανθρώπινο δεν πονά;

Η χώρα εδώ είναι σκοτεινή. Και δύσκολη. Φοβάμαι

«Ξένη φωτιά μην την ανακατεύεις» μου είπαν

Όμως εκείνος καίγονταν μονάχος. Καταμόναχος

Κι όσο αφανιζόνταν τόσο άστραφτε το πρόσωπο

Γινόταν ήλιος

Στην εποχή μας, όπως σε περασμένες εποχές

Άλλος είναι μέσα στη φωτιά και άλλοι χειροκροτάνε !

Ο Ποιητής μοιράζεται στα δύο

Τάκης Σινόπουλος

(Πύργος Ηλείας 1917-1981)

Ο ΣΚΕΠΤΟΜΕΝΟΣ …

Τάκη σε βρήκε το Φως στο Πύργο το δέκα επτά !

Τάκη σε βρήκε ο πόλεμος στης …Αγίας Αναστασίας, επτά !

Φως Σκοτάδι Κατοχή Εμφύλιος Εφταετία …αλλαγή !

Ο πόνος ο έρωτας η τέχνη η πολιτική όλα θέλουν …γιατρειά !

Καιόμενος από ένα πλήθος που ξέρει να χειροκροτά !

Σκεπτόμενος για ένα κόσμο που δεν ξέρει τι ζητά (!)(;)

Τάχω χαμένα !

Λίγα χρόνια μετά, φωτιά και πάλι ξεσπά !

Σκεπτόμενος τη μια γενιά και ύστερα την άλλη !

Καιόμενος μες στης μικρής ασίας την κραιπάλη !

Σκεπτόμενος πως τον πόνο της να γιάνω !

Αρχίζω να γράφω. Είπα: αυτό είναι γιατρειά !

Πρώτα του πόνου που έχω μέσα στη καρδιά !

Δεύτερον του καιόμενου που δεν πονά !

Αχ Ελλάδα μου γλυκιά τα εμ-πάθη σου μου καίνε τα σωθικά !

Ποιός εσένα θα κάνει καλά ;

Ποιός εμένα θα κάνει καλά ;

Καίγομαι ακόμη μια φορά. Η «δημοκρατία» πήρε φωτιά !

Χίλια εννιακόσια εξήντα επτά !

Τάχω χαμένα !

Το πλήθος αλαλάζει…

Σταύρωσον Σταύρωσον Αυτόν !

Το ραδιόφωνο βραχνιάζει !

Εδώ Πολυτεχνείο ! Εδώ Δημοκρατία! Εδώ Ελευθερία!

Εδώ Ιράκ. Εδώ Ευρώπη. Εδώ Αμερική…Βοήθεια !

«Στην εποχή μας, όπως σε περασμένες εποχές

Αλλος είναι μέσα στη φωτιά και άλλοι χειροκροτάνε» !

Στην εποχή μας 2 χιλιάδες 4 άλλοι είναι μέσα στη φωτιά

και άλλοι ψηφάνε !

Ο κόσμος μοιράζεται στα δύο ! Μια απ’ τα ίδια ! Υπομονή !

Χρήστος Ρουμελιώτης, Αφιέρωμα στο Τάκη

Σινόπουλο τον ποιητή τον ιατρό τον ζωγράφο

Αθήνα Σάββατο, 6 Νοεμβρίου 2004 /// 6:59:38 πμ

Τα παραπλεύρως έργα είναι του Ιωνίτη Ζωγράφου N. Κακαδιάρη