O Μανώλης έρχεται μια καθορισμένη ώρα κάθε απόγευμα στο καφέ Κοκό. Είναι κλασσικός. Απολαμβάνει το καφεδάκι του ήσυχος όχι σε μια γωνιά αλλά στη πρώτη θέση. Έχει λόγο αιχμηρό, ζυγισμένο και ποτισμένο με πολύ βαθιές εμπειρίες πάνω από 80; χρόνων. Έχει διασχίσει οριζοντίως και καθέτως την επαγγελματική Ελλάδα δοκιμάζοντας τις αντοχές του σε σκληρά πόστα όπως αυτό που κατέληξε να εξασκήσει την μεγαλύτερη περίοδο της ζωής του. Δεν διστάζει να εξιστορεί το στόρυ του σε όποιον ενδιαφέρεται να ακούει δημοκρατικές ιστορίες προγόνων του και του ίδιου. Από Κρήτη μεριά ανέβηκε Αθήνα. Κατέκτησε τη θέση του Φύλακα φυλακισμένων στις φυλακές της Τύρινθας. Καθόλου εύκολο πόστο. Με οικογένεια παιδιά περήφανος για τη διαδρομή του και τα δημοκρατικές του απόψεις. Δεν χαρίζει κάστανα. Δεν έχει την ανάγκη κανενός. Φιλήσυχος, καλοντυμένος, μετρημένος, χαμογελαστός, σταθερός ευχόμαστε να τον βλέπουμε και να τον ακούμε κάθε μέρα. Παρακάτω μερικά κα από όσα προλάβαμε να κρατήσουμε στο ηλεκτρονικό χαρτί μια μέρα.
Ο Μανώλης Χαρτζουλάκης είναι 89 ετών (;) δημότης του Αγ.Αδριανου, υπέργηρος σήμερα. Ταχτικός στο καφέ του χωριού στις 5μμ. Έρχεται να πιει το καφεδάκι του και να βρει άλλους θαμώνες. Παίζει το κομπολογάκι του. Θυμάται ότι η πλατεία που ήταν κάποτε χαντάκι με ρέμα στη μέση. Είχε ένα περίπτερο στη μέση που ανήκε στο Χρήστου Χρήστο ή Λυκάκη ή Γρόνθο, τον πεθερό μου.
Ο πεθερός του είχε γαϊδούρι και κουβαλούσε τα καπνά σε κοφίνια από 5 χιλιόμετρα απόσταση. Το χωριό είχε και μουλάρια και 2 τρακτέρ. Η αδελφή του και η πεθερά ζούσαν στη πρόνοια. Τη γυναίκα του τη γνώρισε στη πρόνοια μάλλον δούλευε σε μοδίστρα και έμενε στη θεία της. Ήταν 17 χρόνων. Θυμάται τη μαρμαρένια βρύση που οποίος έπινε νερό από αυτή έμενε εκεί.. Και αυτός ήπιε.. Είχε και 2 αδελφές μεγαλύτερες που
αραβωνιαστήκανε και τους έφερε και γούρι.. Είχε σκοπό να παραμείνει στο στρατό.. αλλά πήρε διορισμό στο φρούριο της Ακροναυπλίας δεσμοφύλακας.
Έκανε και οικοδόμος στην Αγία Σοφία και κομπρεσέρ, δούλεψε και τενεκέ τσιμέντου στη πλάτη.
Παιδεύτηκε πολύ να μπει στην αστυνομία πόλεων λόγω ρουφιάνων από το χωριό του στη Κρήτη. Άλλα τα κατάφερε με την αξία του χωρίς μέσον. Ναι έγινε και αυτό. Η οικογένεια του ήταν στο ΕΑΜ.. Τελικά πέρασε στη αστυνομία μετά από απειλή του πατέρα του στο ρουφιάνο του χωριού. Είχε στείλει και επιστολή. Δεν κουράζεται να μας λέει τη ιστορία με το καρβέλι και το παξιμάδι, με το πατέρα του (και το δήμαρχο) και με το με γιο (του) άρρωστο στη Βιέννη από σπάνια αρρώστια πνεύμονα..
Παιδεύτηκε πολύ να μπει στην αστυνομία πόλεων λόγω ρουφιάνων από το χωριό του στη Κρήτη. Άλλα τα κατάφερε με την αξία του χωρίς μέσον. Ναι έγινε και αυτό. Η οικογένεια του ήταν στο ΕΑΜ.. Τελικά πέρασε στη αστυνομία μετά από απειλή του πατέρα του στο ρουφιάνο του χωριού. Είχε στείλει και επιστολή. Δεν κουράζεται να μας λέει τη ιστορία με το καρβέλι και το παξιμάδι, με το πατέρα του (και το δήμαρχο) και με το με γιο (του) άρρωστο στη Βιέννη από σπάνια αρρώστια πνεύμονα..
Να είσαι καλά πάντα κυρ Μανώλη και να μας διηγείται δυνατές ιστορίες. Χαίρομαι που σε γνώρισα.
Άλλη μια ιστορία με το Μανώλη στις 17/11/2023!
Ιστορίες του χωριού, ακόμη μια: Κρητικός αδελφός από παππού μάνας 110 ετών. Συντηρούσαν το γέρο εναλλακτικά. Το χωριό βρίσκονταν σε κάμπο μέση του δυτικού άκρου της Κρήτης προς Αφρική. Τον εσήκωνε στη πλάτη ο εγγονός. Ξύδι λάδι τον πήγαινε στη πλάτη.. Ο παππούς ένα πρωί κάλεσε τον εγγονό του να τον πάρει στο σπίτι, πέρασε τη ρεματιά και μόλις έφθασε στο σπίτι άφησε την τελευταία του πνοή. Ήξερε πότε θα πεθάνει. Βλέπε γεράματα 100 χρόνων. Είχαν ασβεκοκάμινο. Μια φορά έβαλε πάνω στη πληγή μια χούφτα ασβέστη κάηκε η σάρκα αλλά έγινε καλά. Τον είπανε Βεστογιώργη και στη συνέχεια έγινε Βεστάκης. Το χωριό γιόρταζε της Αγίας Παρασκευής. Μαζεύονταν και γλενταυανε στο παλιό σχολείο στο Κάμπο Κισάμου Κεφαλοχώρι. Γνωστό είναι το μοναστήρι Χρυσοσκαλίτισσα με ένα καλόγερο. Το χωριόαλλον με το ίδιο όνομα έχει (ή είχε) 3 χιλιάδες άτομα. Βρίσκεται πάνω σε ένα τεράστιο βράχο (χαράκι). Για να φθάσεις εκεί έπρεπε να ανέβεις πολλά σκαλοπάτια από τα οποία το τελευταίο ήταν χρυσό. Η περιοχή ήταν γεμάτη χαρουπιές υπήρχε εργοστάσιο επεξεργασίας από τα οποία βγάζανε οινόπνευμα. Έβαλε σημάδι ο θεός κα έριξε χαρούπι στην Κρήτη. Και το απόφθεγμα του Κριού Μανώλη. ✓ <<Eγώ στραβός πουλώ και συ με μάτια αγόραζε>>
Μανώλης Χαρτζουλάκης.
17/11/2023 στου Κοκό το καφέ Κατσίγγρι.
Εδώ έχω και βιντεάκι και με στόρυ ωστόσο θέλει επεξεργασία και χρόνο.. άλλη φορά..
20/5/2023
ΜΑΝΩΛΗΣ
(*****)
Φτύνεις επάνω φτύνεις τα μούτρα σου
Φτύνεις κάτω φτύνεις τα πόδια σου
Ο κάθε πολιτικός έχει μια
γουρνότριχα στο μουστάκι του..
|°|
"Όσοι συνταξιούχοι
Μετά το 2001
Ψηφίζουν δεξιά
Είναι αυτόχειρες"
17/11/2023
Προς διαμόρφωση προσεχώς
Ιστορίες του χωριού, ακόμη μια: Κρητικός αδελφός από παππού μάνας 110 ετών. Συντηρούσαν το γέρο εναλλακτικά. Το χωριό βρίσκονταν σε κάμπο μέση του δυτικού άκρου της Κρήτης προς Αφρική. Τον εσήκωνε στη πλάτη ο εγγονός. Ξύδι λάδι τον πήγαινε στη πλάτη.. Ο παππούς ένα πρωί κάλεσε τον εγγονό του να τον πάρει στο σπίτι, πέρασε τη ρεματιά και μόλις έφθασε στο σπίτι άφησε την τελευταία του πνοή. Ήξερε πότε θα πεθάνει. Βλέπε γεράματα 100 χρόνων. Είχαν ασβεκοκάμινο. Μια φορά έβαλε πάνω στη πληγή μια χούφτα ασβέστη κάηκε η σάρκα αλλά έγινε καλά. Τον είπανε Βεστογιώργη και στη συνέχεια έγινε Βεστάκης. Το χωριό γιόρταζε της Αγίας Παρασκευής. Μαζεύονταν και γλενταυανε στο παλιό σχολείο στο Κάμπο Κισάμου Κεφαλοχώρι. Γνωστό είναι το μοναστήρι Χρυσοσκαλίτισσα με ένα καλόγερο. Το χωριόαλλον με το ίδιο όνομα έχει (ή είχε) 3 χιλιάδες άτομα. Βρίσκεται πάνω σε ένα τεράστιο βράχο (χαράκι). Για να φθάσεις εκεί έπρεπε να ανέβεις πολλά σκαλοπάτια από τα οποία το τελευταίο ήταν χρυσό. Η περιοχή ήταν γεμάτη χαρουπιές υπήρχε εργοστάσιο επεξεργασίας από τα οποία βγάζανε οινόπνευμα. Έβαλε σημάδι ο θεός κα έριξε χαρούπι στην Κρήτη. Και το απόφθεγμα του Κριού Μανώλη. ✓ <<Eγώ στραβός πουλώ και συ με μάτια αγόραζε>>
Μανώλης Χαρτζουλάκης.
17/11/2023 στου Κοκό το καφέ Κατσίγγρι.
Μανώλης Χαρτζουλάκης
"Εγώ στραβός πουλώ
και συ με μάτια αγόραζε"
Και το Βαγγέλη και τον Ηλία (πλάτη)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου