Κυριακή 1 Δεκεμβρίου 2024

Bagiaderas Δημ. Γκόγκος


Μες τις ταβέρνες τριγυρνάς 
Με μπουζούκι και παλικαριά
Εαμίτικα ψάλλεις τραγούδια κ
Ρεμπέτικα ντυμένα με μαγκιά 

Εσύ τυφλός και γω μουγκός 
Εσύ κιθάρα μαντολίνο και βιολί
Και μια κόρη κούκλα μελαχρινή 
Απ' το χέρι, σε ήξερε η Πειραϊκή 

Αχ Μπαγιαντέρα μου γλυκέ 
Δεν άφησες αλάνι στο Περαία
Χωρίς στην πονεμένη του ψυχή 
ζεϊμπεκιά να μην παίξεις βαρέα!

Για τον Δημήτρη Γκόγκο 
από μένα με ευγνωμοσύνη 
Χρήστος Ρουμ.
1/12/2024
~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~
Πάντα με γλυκό χασίσι
πώς μ’ αρέσει να μεθώ
και με έμορφες τσαχπίνες 
τη ζωή μου πάντα να περνώ.

Απ’ τα χείλη τους να παίρνω 
μάγκικα γλυκά φιλιά 
και το χάραμα να στρίβω 
για ρεμπέτικη φωλιά.

Κι αν μου λάχει να μεθύσω 
στη ρεμπέτικη φωλιά, 
μάγκικα θα ξεψυχήσω 
μ’ όμορφη γλυκιά πενιά.

Πάντα με γλυκό χασίσι 
πώς μ’ αρέσει να μεθώ 
και με έμορφες τσαχπίνες 
τη ζωή μου πάντα να περνώ.
Ώπα!

Απ’ τα χείλη τους να παίρνω 
μάγκικα γλυκά φιλιά 
και το χάραμα να στρίβω 
για ρεμπέτικη φωλιά.
Γειά σου Μπαγιαντέρα!






 


O Δημήτρης Γκόγκος ή Μπαγιαντέρας ήταν ένας από τους πιο σπουδαίους ρεμπέτες ερμηνευτές, οργανοπαίχτες και συνθέτες. Το παρατσούκλι «Μπαγιαντέρας», προέρχεται από το γεγονός ότι του άρεσε η οπερέτα του Έριχ Κάλμαν «Μπαγιαντέρα» και μάλιστα έπαιζε στο μπουζούκι το ομώνυμο τραγούδι της. Ο Μπαγιαντέρας, έγραψε τραγούδια που γνώρισαν πολύ μεγάλη επιτυχία, όπως τα: Ζούσα μοναχός χωρίς αγάπη, Χατζηκυριάκειο, Σα μαγεμένο το μυαλό μου και άλλα. Καταγόταν από τον Πόρο. Ο πατέρας του Γιάννης Γκόγκος, ήταν Ποριώτης, και η μητέρα του Αγγελική από την Ύδρα. Γεννήθηκε στον Πειραιά, στο Χατζηκυριάκειο, το 1903. Φοίτησε στο δημοτικό και όταν το τελείωσε συνέχισε και πήρε το πτυχίο του καθιερωμένου, τότε, τετρατάξιου Γυμνασίου. Μετά απέκτησε πτυχίο ηλεκτρολόγου. Ποτέ, όμως δεν άσκησε το επάγγελμά του. Παρά τις αντιρρήσεις του πατέρα του από 17 ετών επιδόθηκε στο μπουζούκι, με μεγάλη επιτυχία. Έπαιζε επίσης μαντολίνο, κιθάρα και βιολί. Την περίοδο της Κατοχής ο Μπαγιαντέρας εντάχθηκε στο ΕΑΜ. Τα δύσκολα εκείνα χρόνια έζησε μέσα στη φτώχεια, καθώς το πρωί πήγαινε στα συσσίτια για να εξασφαλίσει το γάλα των παιδιών του και τις νύχτες έπαιζε σε διάφορες ταβέρνες.Η κατοχή χτύπησε και τον Μπαγιαντέρα. Λόγω αβιταμίνωσης τυφλώθηκε το 1941 και μάλιστα πάνω στο πάλκο, την ώρα που τραγουδούσε. 
 
Τα τραγούδια του έγιναν αμέσως γνωστά, και μερικές από τις επιτυχίες του είναι: «Ζούσα μοναχός χωρίς αγάπη», «Μέσα στης ζωής τα μονοπάτια», «Αποβραδίς ξεκίνησα», «Σαν μαγεμένο το μυαλό μου φτερουγίζει», «Ξεκινάει μια ψαροπούλα», «Ξαβεργιώτισσα», «Πειραιωτοπούλα», «Παρηγοριά ζητούσα κάθε βράδυ», «Αλάνι με φωνάζουν» και ακόμη: «To μαναβάκι», «Θα κλέψω μια μελαχρινή», «Για μια κουτσουκαριώτισσα», «Μάτια γλυκά και γαλανά», «Γυρνώ σαν νυχτερίδα», «Το τραγούδι της αγάπης», «Μ' έχεις μαγεμένο», «Το αλανάκι», «Ελα να μπερμπαντέψεις», «Του Κυριάκου το γαϊδούρι», «H μικρή από το Πασαλιμάνι», «Η άνοιξις», «Με ξέχασες», «Το πέρασμα», «Η κοτούλα», «Μια τράτα Κουλουριώτικη», «Κι αν χωρίσαμε δε φταίω» και άλλα. 
 
Εκτός από τα 100, περίπου, τραγούδια και τα 30 ανέκδοτα, έχει στο ενεργητικό του και μια μέθοδο για την εκμάθηση του μπουζουκιού άνευ διδασκάλου. Τα τελευταία χρόνια ο Μπαγιαντέρας τα έζησε απομονωμένος στο σπίτι του στον Αγιο Ιερόθεο, συντροφιά με τη σύζυγό του Δέσποινα. Το 1971 κυκλοφορεί σε 45άρι ο "Καθρέφτης", ντουέτο με το Διονύση Σαββόπουλο, μαζί με τον "Πολιτευτή" του δεύτερου. Στις αρχές Οκτωβρίου 1985 υπέστη εγκεφαλικό επει­σόδιο και μπήκε στο νοσοκομείο. Εγινε καλά και βγήκε. Δυστυ­χώς, όμως στις 24 Οκτωβρίου μπήκε πάλι στον "Ευαγγε­λισμό", μετά από ουρολοίμω­ξη, και λοίμωξη του αναπνευστικού. Πέθανε στις 18 Νοεμβρίου του 1985. 

Copy paste από YouTube Thank You

~~~

Το ρεμπέτικο στα καφέ αμάν mix by Γιάννης Ρουμελιώτης
 
 
Η παρακάτω ιστορία αποδεικνύει την τόσο ευαίσθητη ψυχή του Δ,Γκόγκου - Μπαγιαντέα
 
Συνοπτική περιγραφή του μπαλέτου Η Μπαγιαντέρα

Σε ότι αφορά την υπόθεση του μπαλέτου, η Μπαγιαντέρα διαδραματίζεται στην Ινδία πολλά χρόνια πίσω. Καθώς αρχίζει το μπαλέτο, ο θεατής μαθαίνει ότι η Nikiya είναι μια όμορφη χορεύτρια του ναού, η οποία ερωτεύεται έναν νεαρό πολεμιστή που ονομάζεται Solor. Ωστόσο, ο Solor είναι αρραβωνιασμένος με την κόρη του μαχαραγιά. Κατά τη διάρκεια της γιορτής για τους αρραβώνες της Gamzatti με τον Solor, η Nikiya αναγκάζεται να χορέψει και μετά λαμβάνει ένα καλάθι με λουλούδια από την κόρη του μαχαραγιά. Το καλάθι έχει φίδια και η Nikiya πεθαίνει.

Ο Solor ονειρεύεται να επανενωθεί με τη Nikiya στο Βασίλειο των Σκιών. Τότε ξυπνάει και θυμάται ότι είναι ακόμα αρραβωνιασμένος. Στο γάμο του όμως βλέπει ένα όραμα της Nikiya. Αναφέρει κατά λάθος τους όρκους του σε εκείνη αντί στη νύφη. Όμως το παλάτι καταστρέφεται. Ο Solor και η Nikiya επανενώνονται τελικά στο Βασίλειο των Σκιών.

 ~~~

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου