Αποχρώσεις γήινης ευτυχίας

Αποχρώσεις γήινης ευτυχίας

για Τη φωλιά που ζω

για Τον ήλιο τον πορφυρό

για Τις χαρές και τις λύπες που πέρασα

για Το ακρογιάλι που αγάπησα

για Τα λόγια που (δεν) άκουσα

για Το ποίημα που (δεν) έγραψα

για Το θέατρο που (δεν) έπαιξα

για Τα παιδιά που αγαπώ

για Το τραπέζι που (δεν) στρώνω

για Το γράμμα που (δεν) στέλνω

για Το φιλί_ελπίδα που (δεν) δίνω

για Το κρασί που (δεν) κερνάω

για Το μπουκάλι που (δεν) αδειάζω

για Το κέντημα που (δεν) κεντάω

για Τον σουλτάνο που δεν προσκυνάω

για Το ταξίδι χωρίς τελειωμό_γυρισμό (;)

και Συ Ελλάδα καραβάκι φαντάζεις από ψηλά

που Στα βράχια σ' έριξαν για μια χ(φ)ούφ(χ)τα μαϊδιά (*)

Χρίστος (Χρήστος) Ρουμελιώτης

Αθήνα 24/12/2014

(*) τα χρήματα δηλαδή ευρώ στα Ροδίτικα !

Στο καλό Μαντέλα

Στο καλό Μαντέλα

Στις δύσκολές σου τις στιγμές

ήμασταν νοερά μαζί σου

Γιάννης και Ιωάννης

Μαρία και Παντελής

Και άλλοι μύριοι δέκα τρείς...

Είδαμε τον δίκαιο αγώνα σου

βράχος να ορθώνεται και να νικά

το ειδεχθές απάνθρωπο απαρτχάιντ

Είδαμε τους καταδυναστευόμενους λαούς

να δακρύζουν για τη λευτεριά σου

Στο καλό Μαντέλα

Στου καλού του κόσμου το Παράδεισο

Όπου των δίκαιων ηλίων το φως

αιώνια θα φέγγει (θρέφει) την Ελπίδα...

Χρίστος Ρουμελιώτης

Αθήνα 6/12/2013 

Une rose romantique offerte d' un jardinier inconu!

 Une rose romantique

Bon hiver aux amis et amies

Voila une rose romantique

offerte d' un jardinier inconu!
Christos Roumeliotis
Palaio Faliro, Athenes 20/11/2013

Για το Βασιλάκη τον νεώτερο Μάννη!

Για το Βασιλάκη τον νεώτερο Μάννη!

Το μήνυμά σου λάβαμε

με χαρά καλό μας αγοράκι

και το όνομά σου μάθαμε

στην άλλη τ' Ατλαντικού την άκρη

Είδαμε και τη μαμά σου

Πόσο είναι ευτυχισμένη

να σε κρατά στην αγκαλιά

και με αγάπη να σε ραίνει

Welcome μικρέ μας Βασιλάκη

Στο κόσμο τον ωραίο(?) τούτο

Όπου Παππούς και Παναγία

πασχίζουν για σοφία και ευτυχία

Από την οικογένεια Χρήστου Ρουμελιώτη (Ελλάδα)

Ευχές για το Βασιλάκη να είναι γερός και δυνατός και να ζήσει με υγεία.

Φθινόπωρο

Φθινόπωρο

1η Οκτωβρίου 2013. Μια φρέσκια φθινοπωρνή ημέρα που βγήκε από μια ταραγμένη (τρομαγμένη) νύχτα που της επιβλήθηκαν στιγμιαία τρομακτικές σε ένταση και έκταση αστραπές και βροντές και μία (καθαρή) βροχή με τη μορφή μπόρας. Πολύ ζεστή η τελευταία μέρα του Σεπτέμβρη μας είπε το αντίο για λογαριασμό του καλοκαιριού και να σήμερα και πάλι ζέστη με φόρεμα την υγρασία όμως. Τροπικό το κλίμα θα μας πει ο Νίκος θυμίζει Αφρική. Τα δένδρα το απολαμβάνουνε, εμείς οι άνθρωποι υποφέρουμε! Νέα φυλλαράκια θα ξεπεταχτούν από τους κλώνους για να χαρούν τη ζωή που απλώνεται μπροστά τους! Και μεις άνθρωποι πού να βρούούούμε... το χρόνο να τα παρατηρήσουμε και να συνομιλήσουμε μαζί τους αφού είμαστε τόσο σκεπτικοί και σκυμμένοι όλη την ώρα πάνω από ένα υπολογιστή! Ας είναι κι έτσι λοιπόν, πολύ δύσκολο σχεδόν ακατόρθωτο να διατηρήσουμε ή να εκφράσουμε με αληθινά αισθήματα την αγάπη μας για τη φύση!

Χρήστος Ρουμελιώτης με τη συνδρομή του σοφού Νίκου...Παλαιό Φάληρο - Αθήνα

Κυβέλη Ελευθερία

Κυβέλη Ελευθερία

Την πρόσκλησή σου λάβαμε

Κυβέλη Ελευθερία

και τ' όνομά σου μάθαμε

που θα γράψει ιστορία...

Εκεί στη Λέχωβα ψηλά

στο ωραίο μοναστήρι

την Κυβέλη Ελευθερία

θα βαφτίσει η Παναγία...

Έξι Οκτώβρη δεκατρία

η ημέρα νάναι αγία

και όλη σου η ζωή μ' υγεία

Κυβέλη Ελευθερία...

Χρίστος Ρ.

Αθήνα 26/9/201

Οι μηχανές

Οι μηχανές

Φίλε οδηγέ εμείς οι μηχανές,
για τα προσόντα μας είμαστε ξακουστές
μα ασφαλής στο δρόμο να κυκλο-φοράς αν θες
μάθε να τηρείς ΚΟΚ και προδιαγραφές...

Την ταχύτητα αν πολύ αγαπάς
φρόντισε μόνος σου να την συναντάς
σε γήπεδα ή σε άδειες εθνικές
και δεν σου φταίνε των άλλων οι ζωές...

Και όταν στις πόλεις βρεθείς
λίγα χιλιόμετρα να ...χρησιμοποιείς
και άν στη πυκνή την κίνηση αναμιχθείς
πάψε να δυσανασχετείς...
μην γίνεσαι απρεπής..

Φίλε οδηγέ εμείς σε αγαπάμε
και τα καλοκαιράκια θέλουμε να καλοπερνάμε
και μαζί να τρώμε και καλαμαράκια
με τα φιλαράκια στα ταβερνάκια.

Ταχύτητα και καυσιμοοικονομία
Για πάρκιν μεγάλη ευκολία
Στο δρόμο καμάρι και ευελιξία
Σαν αστραπή πόλη - επαρχία...

Εμείς οι μηχανές διαμαρτυρόμαστε
θα μας λείψει κ' η δημοτική αστυνομία
που τη τάξη φρόντιζε στα παρκοπεδία
Τώρα η πόλη κινδυνεύει από ...αταξία...

Σκούτεράκια ζικ ζακ στη πόλη κυκλοφορούν
λίγοι αναβάτες στο κεφάλι τους κράνη φορούν
Αστράφτουν οι ζάντες, λάμπουν οι φανοί
Να προσέχουν και οι πεζοί...

Χρίστος Ρουμελιώτης του Σπυρίδωνος
Αγιος Ανδριανός Ναυπλίου 17-08-2013

To Kyparissi... Ενα είναι το κυπαρίσσι Λακωνίας..

To Kyparissi...

Λακωνία περήφανη νάσαι για το Kyparissi σου...
Να το φυλάς σαν τα γαλάζια μάτια σου...
Να το φιλάς με τα φιλόξενα αμμουδερά σου χείλη...
Και τα μήλα του τυχόφερνα στους νιόπαντρους πάντα νάναι...
Χρίστος Ρουμελιώτης
Αθήνα 12/8/2013
http://www.kyparissi.com

Χοτέλ Helas καφέ με ραβανί και ευχάριστες στιγμές

Χοτέλ Helas

Η φιλοξενία είναι μια συμπεριφορά που ο Έλληνας εκφράζει με κάθε ευκαιρία, όπου βρίσκεται και με ό,τι τρόπο διαθέτει. Στα ξενοδοχεία παραδείγματος χάριν ο ξενοδόχος ή οι υπάλληλοι που έχουν άμεση επαφή με την πελατεία συμβαίνει συχνά να έχουν κάτι σπιτικό για να φιλέψουν τους πελάτες ή γνωστούς των, όπως γλυκό, τοπικό ποτό, ξηρούς καρπούς... Οι πελάτες τότε μαζί με τους ανθρώπους του ξενοδοχείου μοιράζονται ανθρώπινες στιγμές, γεμάτες, καλοσύνη, ευχαρίστηση, χαμόγελα, ανταλλαγή πληροφοριών, χαιρετισμών και σε λίγο βάθος χρόνου στοιχείων επικοινωνίας σήμερα μάλιστα που αυτά είναι τόσο διαδεδομένα και απλόχερα δοσμένα...

Η περίπτωση της Βάσως και της Μαριέττας και οι ευχάριστες απρόσμενες στιγμές που δημιουργήθηκαν από την προσφορά του γευστικότατου "γιαννιώτικου" ραβανί κατά την διάρκεια διαλλείματος, από την εργασία τους, στον εποχούμενο, υπογράφοντα, του κλιμακοστασίου του ξενοδοχείου Helas είναι μια κάλλιστη απόδειξη για πως νιώθει και πως μεταδίδει την ελληνική φιλοξενία ο Έλληνας. Έχουμε πολλούς λόγους να αισθανόμαστε περήφανοι, ότι και στην παραμικρή γωνιά της Ελλάδος τουριστική η μη, το στοιχείο αυτό εξακολουθεί να είναι μια πολύ δυνατή προστιθέμενη αξία στην οικονομία κάθε επιχείρησης και γενικά της χώρας.

Στο Χοτέλ Helas σαν πήγα μια φορά
Υποδοχή, μπαρ, παντού ατμόσφαιρα φιλικιά
Είδα επίσης και δωμάτια εντυπωσιακά...
Η Βάσω η Μοίρα και η Μαριέττα φροντίζουνε γιαυτά.
Όλη μέρα καθαρίζουν πατώματα τζάμια και σκαλιά
Και όποιον συναντούν τον χαιρετούν χαμο-γελαστά
Και σαν μην έφταναν αυτά προσφέρουν και γλυκά!
Ραβανί Γιαννιώτικο εξαιρετικό, Δέλεαρ πραγματικό!
Έτσι το Χοτέλ Helas δεν θα ξεχάσω,
Το ραβανί της Βάσως θέλω να ξαναδοκιμάσω!

Χρήστος Ρουμελιώτης / Ευχάριστες στιγμές / Αθήνα, 2/6/2013

Αντίδωρο και Απογύμνωση

Αντίδωρο

Ανάκατες εφημερίδες
χάμου στο πάτωμα.
Κι εμείς χωρίς καθρέφτη,
αλλά με όλη την άνεση
των στερημένων,
φορέσαμε το καπέλο μας,
βγήκαμε στο δρόμο,
δε χαιρετήσαμε κανέναν.
Αθήνα, 2.ΙΙΙ.85
Απογύμνωση
Η σόμπα σκούριασε.
Τα μπουριά ξεφλουδάνε.
Οι τοίχοι ραγίζουν.
Στο κάδρο
ένα δέντρο ολομόναχο
πράσινο ακόμη.
Πούλησες και το ρολογάκι
του χεριού σου.
Νοθέψανε και τον καφέ.
Ένα τσιγάρο ξεχασμένο
καπνίζει στο σταχτοδοχείο.
Λοιπόν,
τόσο μεγάλο κενό,
τόση στέρηση,
η ελευθερία;
9.ΙΙΙ.85
Γιάννης Ρίτσος

..Τελικά (δηλαδή τι «τελικά»...), έχω την αίσθηση ότι για όλα αυτά, τα ποιήματα του Γιάννη Ρίτσου υπερβαίνουν τις λέξεις τους. Κι ακόμα περισσότερο: υπερβαίνουν το αποτέλεσμα των λέξεων που έγινε ύλη σε κάποια ώρα, σε κάποιον έρωτα η σε κάποια επανάσταση. Υπερβαίνουν τα ποιήματα του Γιάννη Ρίτσου την ώρα, τη στιγμή, τον καιρό, τον χρόνο και τις θρησκείες τους. Περιλαμβάνουν όλους τους νεκρούς αλλά δεν περιλαμβάνονται σ' αυτούς. Γιατί ακριβώς αυτό είναι η ποίηση: περιλαμβάνει τις λέξεις της, αλλά το ποίημα δεν είναι το ίδιο με τις λέξεις του. Το ποίημα υπερβαίνει την ύλη του. Όπως και ο ποιητής. Δεν είναι οι λέξεις του. Ούτε το ποίημά του. Είναι η Εμπειρία του Λόγου. Είναι το εκ του μηδενός πλάσμα που ανακάλυψε το μηδέν.
Και έτσι ο Γιάννης Ρίτσος δεν είναι απών. Είναι μια μακρινή παρουσία.. Κώστας Καναβούρης.

Σεφέρης - αηδόνια... σε ξαγριεμένη σκλάβα...

Σεφέρης - αηδόνια... σε ξαγριεμένη σκλάβα...

«Τ' αηδόνια δεν σ' αφήνουνε να κοιμηθείς στις Πλάτρες.

Αηδόνι ντροπαλό, μες στον ανασασμό των φύλλων,
συ που δωρίζεις τη μουσική δροσιά του δάσους
στα χωρισμένα σώματα και στις ψυχές
αυτών που ξέρουν πως δε θα γυρίσουν.
Τυφλή φωνή, που ψηλαφείς μέσα στη νυχτωμένη μνήμη
βήματα και χειρονομίες· δε θα τολμούσα να πω φιλήματα·
και το πικρό τρικύμισμα της ξαγριεμένης σκλάβας...»
Σεφέρης Κύπρος 1953, πηγή: Ελευθεροτυπία 7/4/2013

25η Μαρτίου 1821 : Ελλάδα Ξύπνα!

Το λαμπρό άρθρο της Σέβης Νικολάου γέννησε τις παρακάτω σκέψεις, καθώς πολλούς Έλληνες προβληματίζει η αναξιοποίητη στο βαθμό που της αξίζει μεγαλύτερη επένδυση που έχει γίνει ποτέ στην Ελλάδα : "Την Αρχαία μας Κληρονομιά"...
Χρόνος (25 Μαρτίου 2013) :
Ελλάδα ξύπνα !
Ξέθαψε το Θησαυρό Σου !
Ελλάδα ξύπνα!
Διέγειρε το Πνεύμα σου !
Ελλάδα Ξύπνα!
Έξαγε την Τέχνη Σου !
Ελλάδα Ξύπνα!
Επένδυσε στη Ψυχή Σου !
Ελλάδα ξύπνα !
Ατσάλωσε την Θέλησή Σου !
Ελλάδα Ξύπνα!
Ελλάδα ξέθαψε το Σπαθί Σου !
Ελλάδα Ξύπνα!
Κατάκτησε τον Κατακτητή !
Τα παιδιά Σου Ελπίζουν !
Ελλάδα :
Αχ Χρόνε μ' δεν μπορώ!
Τόνοι από λάσπ' σκεπάζν τον θησαυρό !
Αχ Χρόνε μ' δεν μπορώ!
"Ενότητα και μόρφωση" δεν κατέχουν το λαό!
Οράτιος Κόϊντος Φλάβιος (65-8 π. Χ.) Λατίνος λυρικός ποιητής : "Η νικημένη Ελλάδα κατέκτησε τον τραχύ κατακτητή της και εισήγαγε τις Τέχνες στον αγροίκο Λάτιο". Ουίνστον Τσόρτσιλ (1874-1947) Άγγλος πολιτικός : Αλίμονό μας αν οι Έλληνες αποκτήσουν ενότητα και μόρφωση".
Ελλάδα :
Ναι Χρόνε μ' δεν ξεχνώ...
Το Πέρση, τον Ρωμαίο...
Τον Ενετό, τον Μωαμεθανό...
τον Άγγλο, τον Αμερικανό...
και τον κάθε Γερμανό...
Τη στερνή μου γνώση τώρα αναζητώ...
Το μπαστούνι παίρνω και τους κυνηγώ...
Και ενωμένη κάνω αυτό που θέλω Γώ...
Χρήστος Ρουμελιώτης
Αθήνα 25/3/2013 7:54:10 πμ

Σχεδιάσματα / réflexions for Gianna

Σχεδιάσματα / réflexions

(Άνοιξη στο Ζυμβερύ, Μονέ)
Ένα κοτσύφι κάθονταν...
σ' ένα τρυφερό...
του κήπου μου κλαράκι...
και στο θήλυ του γλυκο-κελαϊδούσε...
Αχ Αριστοφάνης νάμουμα...
την γλώσσα τ' να μιλούσα...
και σε τραπέζι νυφικό να τους εκαλούσα...
-ο-ο-ο-ο-
Αυτές τις μέρες νιώθουμε 

ιδιαίτερη χαρά...
που στο συγγενικό μας περιβάλλον 

οικ. Γιαννάκενα...
(Τάκης, Φένια, Τηλέμαχος) 

από το Βασιλικό Κορινθίας...
προστέθηκε και ένα 

3ςχαριτωμένο θηλυκό 4ο μέλος!
-ο-ο-ο-ο-
Μαμά, μπαμπάς και υιός 

3ςευτυχισμένοι νάναι
και με τη νιόφερτη τη καλλονή 

να μην αργήσουνε
στα ωραία τα Χανιά εκδρομή να πάνε!
Ομορφιά χαρά και καλοσύνη 

να την συνοδεύουνε σ' όλη της τη ζωή!
Χρίστος, Γιάννα, Σπύρος, 

Ιάσων, Χρίστος Junior
-ο-ο-ο-ο-
Και οι φίλες της ανησυχούσαν...
και θέλανε να την ακούσουν...
πως είν' καλά και ξανά χαμογελούσα...
στ' ομιλώ-φωνο το καλομαντατοφόρο...
νούλα ή ελεάνα, πόπη, λίλι ή ιωάννα...
πώς τις λέγανε δεν έχει σημασία...
αγάπη ένοιαζαν και ειλικρινή φιλία....
Και ό ήλιος δεν λησμόνησε...
ερωτική να της στείλει αχτίνα...
μέσα απ'την συνεφοστολισμένη Αθήνα...
-ο-ο-ο-ο-
Μάρτης ο ερμαφρόδιτος...
Μάρτιος o μέγας μήνας...
Προάγγελος αποσμήξεως...
Χειμώνος και Ανοίξεως...
Αγγελος προσμίξεως...
Χειμώνος και Ανοίξεως...
Καλό μήνα σε όλη την Ανοιξο-παρέα...
-ο-ο-ο-ο-
Χρήστος Ρουμελιώτης / 

Christos Roumeliotis / 

Athens 2/3/2013

L'olivier

L'olivier

L'olivier est une arbre très utile, sympa et beau...

Ami éternel de l' homme dans la cour de sa maison...

Il grossie sous la forme désirée par son patron...
Offre de l' huile abondant selon amour de son bon homme...
Porte la sagesse de la déesse Athéna et de Poséidon...
Montre son âge par le grosseur de son tronc...
Demande peu de terre et de pierre et pas beaucoup de l' eau pour cultivassion...
Offre ses branches aux oiseaux pour habitation!
Et laisse pousser a cote de lui des petites cloches pour décoration!
Olivier arbre si gentille et si unique pour la nutrition de l' homme !
Olivier mon ami tu chauffe autant en hiver mes mains...
Ton huile d' or coulera a tout jamais dans mes veines!
Christos Roumeliotis
Melissi de Corinth de Péloponnèse de la Grèce
Mardi, 5 février 2013 / 00:52:08

Le flamboyant (de la Reunion)

 Le flamboyant

Flamboyant maitre de la Réunion
Beauté sans conteste pour la décoration,
Des jardins et des cœurs des hommes
Qui résistent aux béton-constructions!!!

Flamboyant arbre de ma terre
Manteau rouge de ma mer
Parasol naturel de mon hiver
Flamme pacifique de notre père Noël !!!

Flamboyant mon abri naturel
Flamboyant mon ami de cœur
J' adore ta robe rouge et vert
Qui attire les touristes de l' univers !!!
(touristes égale botanistes!)
....................
(Le flamboyant en vers a l' aide de http://www.la-reunion-ile.re/?p=600)
(Athènes - Grèce, jeudi le, 24 janvier 2013 par Chris R.)

Βασούλα: Τί γνωρίζω γιαυτήν! Ευχές για το 2013 μέσα απο τα σχέδια ζωγραφιές της δασκάλας της ζωής: Βασούλας

 BAΣΟΥΛΑ: Τί γνωρίζω γιαυτήν!

Πολύ λίγα. Ζει μέσα σ' ένα κήπο με λουλούδια. Κατάγεται από την Λευκάδα. Το καλοκαίρι περνάει το καιρό της στο νησί. Υποφέρει από υπερβολική αγάπη για τον άνθρωπο. Την αγαπάνε πολύ οι γείτονες. Ανταλλάσσει την αγάπη μόνο με αγάπη. Είναι βιβλιοφάγος. 'Ητανε δασκάλα στις Κονίστρες Ευβοίας και τα παιδιά στις την αγαπούσαν πολύ γιατί ζωγράφιζε και τους χάριζε τις ζωγραφιές της. Χαρίζει ακόμα τις ζωγραφιές της... Την γνώρισα τυχαία σε μια ανηφόρα, μια δύσκολη ημέρα. Από τότε γίναμε φίλοι. Χαίρεται να επικοινωνούν μαζί της γιατί αυτό της δίνει χαρά και κουράγιο. Της αρέσει να φιλεύει. Δεν χρειάζεται κάποιος να γνωρίζει πάρα πάνω μπορεί να καταλάβει τι άνθρωπος είναι, από τα γραπτά και τις ζωγραφιές της που αφειδώς συνεχώς ακούραστα δημιουργεί... Παρακάτω άνθη από τις σκέψεις της Βσούλας!

ΠΡΕΠΕΙ...

Να βλέπουμε στην τρικυμία λιμάνι, στην θαλασσοταραχή - γαλήνη, στον πόνο - χαρά, στην δυστυχία - ευτυχία, στον πόνο - ευλογία, για να έχουμε θεία προστασία!!! Δεν πρέπει να απογοητευόμαστε ποτέ για να είναι η ζωή ωραία, μοιραία, χαρούμενη, εποικοδομητική και να μας φαίνεται κάθε μέρα ότι κάνουμε μια καινούργια αρχή, για ευτυχία, υγεία, ζωή δυνατή!!!

Η ΜΟΙΡΑ...

κάθε ανθρώπου είναι γραμμένη και εκ των προτέρων προκαθορισμένη... Όμως... μπορεί ο άνθρωπος την μοίρα του ν' αλλάξει, αρκεί μέσα του καλά να κοιτάξει, τις δυνάμεις του, τον τύπο του, την κληρονομικότητά του, για να μπορέσει τις ευκαιρίες της ζωής ν' αδράξει... Χρειάζεται πείσμα, ανθρωπισμός, ρεαλισμός, αλλά προπάντων θέληση δυνατή ψυχής, πνεύματος και σώματος...

ΜΙΚΡΟ...

γιασεμί, τρυφερό όμορφο και χαρωπό, πόσο μ' αρέσεις πόσο σε λατρεύω πόσο σε θέλω!!! Ψεύτικη αγνή ομορφιά, που ανθίζεις στη καρδιά, αναζωογονείς το εγώ μου, ομορφαίνεις τον καλό εαυτό μου... Πόσο σ' αγαπώ γιασεμί μου λατρευτό όμορφο, τρυφερό, αγνό, ευαίσθητο και πολύ ευωδιαστό!!!

ΓΙΑΤΙ...

Γιατί η δικαιοσύνη αρρώστησε, γιατί η ψυχή κλώτσησε την αγάπη, την ανθρωπιά, την αλήθεια, γιατί όλα δεν φαίνονται πιά σαν παραμύθια; ίσως... Ίσως κάτι πρέπει να γίνει, ν' αλλάξει η νοοτροπία, η ροπή της ζωής, ο δρόμος του ηλίου, του φεγγαριού, μήπως ο άνθρωπος πρέπει να μεταβεί σε άλλο πλανήτη,, σε άλλη σφαίρα, σε άλλο κόσμο γεμάτο αλήθεια, αγάπη και πίστη!!!

ΜΙΑ...

Πνοή, μία ανάσα, μία χαρά, μία λύπη, ένας πυρετός, μια δροσιά, μία αιωνιότης, έτσι κάπως έτσι είναι η ζωή... ένα ψέμα, μία στιγμή... Ας την ζήσουμε, ας την χαρούμε, για να πούμε πόσο μικρή και ωραία είναι...Αν κοιτάξεις... τον ήλιο, το φεγγάρι, τη φύση, φυτά, ζώα, πουλιά, τα μάτια ενός παιδιού, λες έ αυτή η σκέψη, η ζωή, το αίνιγμα είναι η λύση του προβλήματος του ζωϊκού...

ΤΙ ΕΧΕΙ ΜΕΣΑ Ο ΣΑΚΚΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ;...

Κάθε σάκκος ανθρώπινος έχει μέσα του πολλές πολλές πτυχές όμορφες αλλά και άλλες τραυματικές...Το ανθρώπινο βάρος των σάκκων του ανθρώπου είναι ποικίλον, πολλαπλούν και διαφορετικό. Ας ρίξουμε στο βάραθρο της ζωής, το βάρος αυτής, για να αισθανθούμε υγιείς, σώοι και αβλαβείς!!!

ΟΤΑΝ...

Όταν διαβάζεις την ψυχή του άλλου του κακοφαίνεται, όμως τι δείχνει αυτό; ότι του θέλεις το καλό... Ας προσπαθήσουμε λοιπόν να νικήσουμε τον κακό μας εαυτό, ας απαλύνουμε την ψυχή μας με αγάπη και ας πιστέψουμε ότι: "όποιος μας διαβάζει σωστά, θέλει τα δικά μας πιστεύω, αληθινά και ανθρώπινα"...

ΓΛΥΚΙΑ ΑΝΕΜΩΝΑ...

Ευλογημένο φυτό, χαρίζεις ομορφιά στον δρόμο τον φυτικό... Ανεμώνα σ' αγαπώ, γιατί μοιάζεις με την γυναίκα που δεν έχει ηλικία, που είναι πάντα ζωηρή, όμορφη, άνετη και ανοιχτή σε όλες τις προκλήσεις της ζωής και όλες της ακτίνες της ψυχής...

ΜΕΣΑ...

από την πολυκύμαντη ζωή έμαθα πως πρέπει λίγο ν' αγαπώ την ζωή μου, τώρα βέβαια δεν γνωρίζω αν το κατάφερα αυτό, μένοντας, πιστή στον αλτρουιστικό μου εαυτό... Έχοντας απαιτήσεις να μας αγαπούν οι άλλοι πρέπει να αγαπάμε και λίγο εμάς, διότι πρέπει να προσπαθούμε για το καλό μας... λιγότερη αγάπη στους άλλους και περισσότερη σε εμάς δεν βλάπτει διότι ο εαυτός μας, ψυχικά, πνευματικά και σωματικά, είναι ένας μικρός ναός...