Από Συκιά πάνω Μελίσσι
Το Θαλερό
Δυτικά στη πλαγιά
δεν φαίνεται.
...
Το φεγγάρι ..
Το φεγγάρι ..
Τρέμει το φεγγάρι
Πάνω απ' το νερό
Φωτίζει τ' ακρογιάλι
Κάτω απ' το Θαλερό
Φαίνεται και το Μελίσσι
Της Βούλας το γλυκό
Με την αλμύρα τάβαλε
Νικητής θα βγει θαρρώ!
Άιντε Παιδιά του Κάμπου
Άϊντε Κόρες της Γκοζιάς
Άϊντε και σεις Λυραίοι της ξενιτιάς
Μην αργείτε κοπιάστε
Για όλους/όλες θάχει το χωριό
Σύκα αχλάδια και γλυκά σταφύλια
Άφθονα το καλοκαίρι αυτό
Μα απ' όλα πιο πολύ παρέα
με κρασάκι και καλή καρδιά
Ντομάτα Ελαία ψωμάκι και τυρί
Και μια καλή κουβέντα για αυτούς
Που .. έφυγαν .. ανεπιστρεπτί..
Σας φιλώ Χρίστος Ρουμ.
Σχόλιο:
Είμαι Κάλαμο στη βίλα γυρίζω Αθήνα και στο Καπανδρίτι είδα την ανάρτηση σου για το Μελίσσι. Δεν άντεξα παρκάρισα στη άκρη του δρόμου και επιδόθηκα στη στίχο- ποιητική! Κάτι βγήκε πιστεύω. Ας είναι
Μύνημα στους ξενιτεμένους και όχι μόνο
που περιμένουμε φέτος! Να ναι καλά όλοι!
Από Βούλα:
Christos Spyridonos Roumeliotis
Πρέπει να Τ απολαύσουμε στο γλυκό Μελίσσι αυτό το δείπνο του… Σικελιανου…( Θαλερό!)
Post Βούλα Γκιολή



Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου