Αδαμαντία. Αγαπημένη.
Είναι (είσαι στο) το εξοχικό σου απάγκιο;
Είναι (είσαι στο ) το θερινό σου μουράγιο;
Είναι στο βάθος ο δειλινός σου θόλος
απ' όπου περιμένεις το θεό σου
να σε απαγάγει;
Πας με καράβι;
Πας με όνειρο;
Πας με φαντασία;
Πας μόνη ή έχεις παρέα;
Πας γυμνή από έκλυτη ζωή;
Πας με το άρμα του Ποσειδώνα;
Ή του Απόλλωνα;
Πας σαν Αφροδίτη;
Πας σαν μούσα;
Θα μας καλέσεις;
Είναι only sunset
ή και κάτι άλλο;
Έχει εξωτερική μπανιέρα
το θέρετρο με λάβα;
Έχεις βάλει μέσα αρωματικά φυτά;
Έχεις ρίξει ελιξίρια βότανα;
Ακολουθεί dîner
με αστακό και ακριβή σαμπάνια;
Παίζει και ένα όνειρο θερινής νυκτός;
και μια έκρηξη των κάτω πάνω;
°|°
Αδαμαντία σε ονόμασαν
όχι τυχαία
Γιατί σε γνώρισα
μια μέρα με το Χρήστο
Όχι τυχαία..
και ζωντάνεψες και πάλι
το ιδανικό διαμαντένιο
Μελίσσι μέσα μου..
(Μου ζωντάνεψες τη μητέρα μου
Και φίλη σου..)
Φιλιά άπειρα ηφαιστειακά..
Απάντηση Α.Α.Κ.:
Χρηστάκη πάντα ποιητικός,
βαθυστόχαστος,
ρομαντικός.
Δέν σέ ξεχνώ μου θυμίζεις
μία άλλη καλή μου εποχή.
Νά είσαι πάντα καλά
μαζί μέ τήν οικογένειά σου
καί εγώ νά διαβάζω
τίς ωραίες αναρτήσεις σου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου