Αρχική

Δευτέρα 25 Δεκεμβρίου 2006

Noel Χριστούγεννα

Noel Χριστούγεννα

Le bac est plein des vœux bien bien sympats…
Le laboratoire spécial les a préparé pour vous !
La e-poste a entrepris des les envoyer d’ urgence !
Et moi aussi du cœur d'Athènes de tout mon cœur
Je vous souhaite une soirée de Noël bien joyeuse bien givrée et plein d’ humour et d' apetit !
Bonnes très bonnes fêtes en plein bonheur pour votre famille !
Que la nouvelle année vous amènera en pleine santé la ou se trouvent vos espérances pour une vraiment meilleure vie !

Christos votre ami
25-12-2006

Κυριακή 24 Δεκεμβρίου 2006

Πολιτική

Πολιτική

ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ ΑΚΟΥΣΑ ΕΙΔΑ ΔΙΑΒΑΣΑ
"Ζεύς αθέτως κρατύνει,
τα πριν δε πελώρια, νυν α-ιcτοί"

"Ο Δίας με νόμους δικούς του ορίζει
Τις παλιές εξουσίες και τους νόμους του πάτησε".

"Το αιώνιο πρόβλημα:
Ανατροπή – επικράτηση – νέοι νόμοι και δίκαιο.
Αντιθέσεις σε πρώτη φάση
και συμβιβασμοί ή παγιώσεις σε δεύτερη.
Ανάμεσα στις εξελίξεις αυτές,
κατηγορίες και διαμαρτυρίες".

(από τον Προμηθέα Δεσμώτη του Κ.Τοπούζη)

Σάββατο 16 Δεκεμβρίου 2006

Solidarity - αλληλεγγύη - ρατσισμός - Ρόζα Πάρκς


Φωτό: www.enet.gr

Alabana ΗΠΑ 1955: WHITE ONLY!

Greece 2006 : GREEKS ONLY?


Το πρόβλημα αυτό μου φαίνεται ότι είναι πραγματικό. Με γυρίζει λίγο πίσω, δηλαδή ας πούμε το Δεκέμβρη του 1955. Τη χρονιά αυτή ήμουν μόλις δύο χρονών και ο πατέρας μου σίγουρα με είχε δηλωμένο στη Κοινότητα του χωριού μου. Ήμουν ένα νομιμοποιημένο μωράκι που είχε το δικαίωμα να είναι Έλλην ως γεννηθέν από τη διασταύρωση δύο «πιστοποιημένων Ελλήνων»: Του Σπύρου και της Βασιλικής! Το γεγονός αυτό βέβαια με έκανε πολύ περήφανο και ας μην είχα ιδέα από ελληνική ιστορία… Από τότε πολλά χρόνια περάσανε ας πούμε είκοσι και βρέθηκα συ-σπουδαστής με έγχρωμους αλλοεθνής. Και από τότε δεν πέρασαν και πολλά πολλά χρόνια και βρέθηκα συμπολίτης με έγχρωμα ή μη αλλοδαπά μάλλον πιτσιρικάκια που ζούσαν στο άστυ όπως και γώ και πήγαιναν μαζί με τα παιδιά μου στο ελληνικό σχολείο!

Και όπως περνάν τα «υπέροχα χρόνια» με τις μοναδικές εμπειρίες που τόσο τις χαίρουμε ή τις λυπούμαι βλέπω ξαφνικά ένα Διακόσιες Χιλιάδες ! Μπά λέω τι είναι αυτό; Απιστοποίητα μου λένε παιδάκια όμηροι γραφειοκρατών ή ασυνεπών ίσως γονέων! Καλά λέω δεν υπάρχει κράτος να βάλει κάτω τη λογική, στοιχεία και τις έτοιμες εμπειρίες άλλων δημοκρατιών και να αρχίσει να λύνει το πρόβλημα; Γιατί η ιστορία των λαών δεν είναι πρώτη φορά που «παγκοσμιοποιείται» Και σίγουρα θα γεννήσει καμία Ρόζα Πάρκς ή κανένα Απόστολο Παύλο που θα αναλάβει να ξυπνήσει το ανερχόμενο αλλά αδικημένο κατά τα φαινόμενα – επαναλαμβάνω – αυτό κομμάτι της νεότητας και τότε κανένας δεν θα μπορεί πλέον να το αποκλείσει από ό,τι δικαιούται: Να διοικήσει και να διοικηθεί όπως πρέπει. Να εκελεγεί ή να απολαύσει εξουσία βλέπε Αμερική Αγγλία Διεθνείς οργανισμούς… Και είτε το θέλει είτε όχι το ελληνικό κατεστημένο θα το βρεί μπροστά του.

Πείτε λοιπόν το πιστοποιητικό που ζητά «Δελτίο Αφίξεως εις τον Κόσμον τον Ελληνικόν». Μην εμποδίζετε την «ελληνικότητα» να ζευγαρώσει με όσους της προσφέρουν σώμα και πνεύμα οικειοθελώς. Κερδισμένοι και η κοινωνία και το κράτος θα βγούνε! Πέθανε σε ηλικία 92 ετών. Περίπου 50 χρόνια πριν η Παρκς έκανε μια απλή επιλογή και προκάλεσε επανάσταση»… Ο κόσμος πάει μπροστά αργά αλλά σταθερά. θέλω λοιπόν να πιστεύω ότι υπάρχουν σίγουρα κάποια λογικά αυτιά που ακούνε, και διδάσκονται από τις επετείους….

Χρίστος Ρουμελιώτης

Ξαναγυρίζω στη 1η Δεκέμβρη του 1955: Ρόζα Παρκς με ένα απόσπασμα από την Ελευθεροτυπία:«Ηταν μια ημέρα υπέροχη... Τις υπέροχες ημέρες κάνουν οι υπέροχοι άνθρωποι. 1η Δεκεμβρίου 1955. Μισός αιώνας. Αλαμπάμα, Μοντγκόμερι, κεντρική λεωφόρος Κλίβελαντ. Ο λευκός οδηγός του 2857 λεωφορείου, Τζέιμς Μπλέικ, υποδεικνύει σε τέσσερις μαύρους επιβάτες -τρεις άντρες και μία γυναίκα- να δώσουν τις θέσεις τους σε λευκούς. Το επέβαλλε ο νόμος περί φυλετικών διακρίσεων στον αμερικανικό Νότο. Οι τρεις άντρες πειθαρχούν. Η γυναίκα αρνείται. Δώδεκα χρόνια πριν, το 1943, ο ίδιος οδηγός είχε κατεβάσει από το λεωφορείο την ίδια γυναίκα, επειδή ήταν μαύρη. Τώρα, καλεί την αστυνομία. Η παραβάτις συλλαμβάνεται, φυλακίζεται προσωρινά και της επιβάλλεται πρόστιμο 14 δολαρίων...Η Ρόζα Παρκς, αποκαλούμενη "μητέρα του κινήματος των ανθρώπινων δικαιωμάτων"
Τρίτη, 16 Δεκεμβρίου 2003

Βλέπε και αυτό το ωραίο άρθρο.... από την Αυγή 1/3/2013


Πέμπτη 14 Δεκεμβρίου 2006

Σάκκαλη Ευαγγελία

 Σάκκαλη Ευαγγελία

Ευχές ψηλές ως τον ουρανό Aπ' όπου οι σταγόνες της βροχής, Ασταμάτητα γεμάτες ελπίδες Να φτάνουν στο κήπο σας Και να δίνουν ζωή Στα φύλλα στους κορμούς Στους καρπούς και τα λουλούδια ... Χρόνια πολλά - Καλές Γιορτές
Αφιερωμένο στη κ.Ευαγγελία Σάκκαλη του 1505 του Αγίου Σάββα με ευχές για ταχεία ανάρρωση.
GOODBYE SIX WELCOME SEVEN A tous mes amies et amis A tous mes collaborateurs A tous et toutes que j’aime autant A tous dans le monde du tourisme et d’hospitalité A tous qui me contactent par e-mail ou over-blog Je présente pour Noel 2006 Mes Meilleurs Vœux de bonheur et santé En esperant aussi que la nouvelle Année 2007 Donnera l’ occasion au monde d’ avoir plusDe la paix de la solidarité et de la prospérité !
Christos Roumeliotis
Athènes jeudi 14 décembre 2006
ΑΝΤΙΟ ΕΞΙ ΚΑΛΩΣ ΟΡΙΣΕΣ ΕΦΤΑ
ΕΥΧΕΣ ΣΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΜΟΥ / ΕΥΧΕΣ ΣΤΙΣ ΦΙΛΕΣ ΜΟΥ / ΕΥΧΕΣ ΣΤΟΥΣ ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΜΟΥ / ΕΥΧΕΣ ΣΤΟΥΣ ΑΓΑΠΗΤΟΥΣ ΜΟΥ / ΕΥΧΕΣ ΣΤΙΣ ΑΓΑΠΗ
ΤΕΣ ΜΟΥ / ΕΥΧΕΣ ΣΤΙΣ ΑΓΑΠΗΜΕΝΕΣ ΜΟΥ / ΕΥΧΕΣ ΣΤΟΥΣ ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ ΜΟΥ / ΕΥΧΕΣ ΣΤΟΥΣ ΝΥΝ ΚΑΙ ΠΡΩΗΝ ΕΡΓΟΔΟΤΕΣ ΜΟΥ / ΕΥΧΕΣ ΣΤΟΥΣ ΣΥΜΜΑΘΗΤΕΣ ΜΟΥ / ΕΥΧΕΣ ΣΤΟΥΣ ΣΥΜΠΑΤΡΙΩΤΕΣ ΜΟΥ / ΕΥΧΕΣ ΣΤΟΥΣ ΣΥΓΧΩΡΙΑΝΟΥΣ ΜΟΥ / ΕΥΧΕΣ ΣΤΟΥΣ ΣΥΜΠΟΛΙΤΕΣ ΜΟΥ / ΕΥΧΕΣ ΣΤΟΥΣ ΣΥΓΚΑΤΟΙΚΟΥΣ ΜΟΥ / ΕΥΧΕΣ ΣΤΟΥΣ ΣΥΝ-ΕΥΡΩΠΑΙΟΥΣ ΜΟΥ / ΕΥΧΕΣ ΣΤΟΥΣ +ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΜΟΥ /ΕΥΧΕΣ ΣΤΟΥΣ ΑΓΝΩΣΤΟΥΣ / ΕΥΧΕΣ ΣΤΟΥΣ ΓΝΩΣΤΟΥΣ ΜΟΥ / ΕΥΧΕΣ ΣΤΟΥΣ e-ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΜΟΥ / ΕΥΧΕΣ ΣΤΙΣ e-ΕΠΙΣΚΕΠΤΡΙΕΣ ΜΟΥ / ΕΥΧΕΣ ΣΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΤΗΣ ΠΟΙΗΣΕΩΣ / ΕΥΧΕΣ ΣΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΤΩΝ ΚΑΛΩΝ ΤΕΧΝΩΝ / ΕΥΧΕΣ ΣΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΤΩΝ ΚΑΛΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ / ΕΥΧΕΣ ΣΤΟ ΚΟΣΜΟ ΤΟΥ ΤΟΥΡΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΦΙΛΟΞΕΝΙΑΣ
ΕΥΧΕΣ – ΕΥΧΕΣ – ΕΥΧΕΣ ΓΙΑ: ΕΙΡΗΝΗ ΖΩΗ ΥΓΕΙΑ ΓΙΑ ΠΡΟΟΔΟ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΓΙΑ ΜΙΑ ΣΥΝΕΧΩΣ ΑΝΑΠΤΥΣΣΟΜΕΝΗ ΑΓΑΠΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΚΑΙ ΕΥΗΜΕΡΙΑ ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ
Χρήστος Ρουμελιώτης
12 Δεκεμβρίου 2006
Του Αγίου Σπυρίδωνος


Τετάρτη 13 Δεκεμβρίου 2006

'Αγιος Ανδριανός χθες σκέψεις μια γουλιά

ΧΘΕΣ
Σοκάκια Και Αυλές
Δρόμοι Και φοινικιές
Σιδερένιες Καρδιές
Πόρτες Λέξεις Και Σκεπές
Λουλούδια Και Κρυφές Ματιές
Όλοι όλες όλα : ταχιά Ήρθαν και μου είπανε:
«θέλουμε Να μπούμε Μέσ’ Στο «Χτές»
ΣΚΕΨΕΙΣ
Περιμένοντας το νοικοκύρη (το παραθύρι):
Μου φαίνεται πως δεν θα ξανάρθει
Κλειστό θα μείνω…
Εμάς (τις πέτρες) μας εγκατέλειψε
και χορταράκια τώρα φυτρώσανε εις την κεφαλήν μας…
Ένα σύρμα είναι αρκετό.
Άλλωστε τι έμεινε εκτός από τις αναμνήσεις;
Α-γωνία:
Ποιο άμοιρο άραγε έχει σειρά;
Ο νοικοκύρης με άφησε ανοιχτή:
Έλα μέσα ξένε.
Το κατώφλι σαν πατήσεις δικαίωμα δεν έχεις να μ’ αφήσεις
πριν μια μπουκιά τσιμπήσεις
Και το πόνο σου μου εξιστορήσεις…
Πλίθινο το καλυβάκι
Με κεραμίδια και ένα παραθυράκι
Στην άκρη του δρόμου στέκεται παραπονεμένο
Που ο νοικοκύρης του τόχει ξεχασμένο.
- Φίλε μου σ’ ευχαριστώ. Σώζεις είδος ιστορικό.
Πλίθοι από χώμα είμαι και νερό στη φωτογραφία σου αθάνατο θα γεννώ!
Πόρτες και παράθυρα κλειστά
κρατάν 7σφράγιστα του χρόνου τα μυστικά…
Κεραμίδια στις σκεπές γερτά
Κάνουν όνειρα κι αυτά…

ΜΙΑ ΓΟΥΛΙΑ
Μια γουλιά νερό απόμεινα
και γώ μέσ’ στο πέτρινο βουνό.
Τι άραγε κοιτώ ;
Το πράσινο το κάμπο και μέσ’ από το δένδρο το θεό ;
Το γέρικο το φούρνο το σβηστό;
Μια γουλιά ούζο και νερό θα πιώ και γώ…
Για να θυμάμαι τώρα το παλιό
Εκείνο το καλό καιρό !

Τα ανωτέρω συνοδεύονται με φωτο - από τον
ΧΡ 12/10/05