Φωτό: www.enet.gr
Alabana ΗΠΑ 1955: WHITE ONLY!
Greece 2006 : GREEKS ONLY?
Το πρόβλημα αυτό μου φαίνεται ότι είναι πραγματικό. Με γυρίζει λίγο πίσω, δηλαδή ας πούμε το Δεκέμβρη του 1955. Τη χρονιά αυτή ήμουν μόλις δύο χρονών και ο πατέρας μου σίγουρα με είχε δηλωμένο στη Κοινότητα του χωριού μου. Ήμουν ένα νομιμοποιημένο μωράκι που είχε το δικαίωμα να είναι Έλλην ως γεννηθέν από τη διασταύρωση δύο «πιστοποιημένων Ελλήνων»: Του Σπύρου και της Βασιλικής! Το γεγονός αυτό βέβαια με έκανε πολύ περήφανο και ας μην είχα ιδέα από ελληνική ιστορία… Από τότε πολλά χρόνια περάσανε ας πούμε είκοσι και βρέθηκα συ-σπουδαστής με έγχρωμους αλλοεθνής. Και από τότε δεν πέρασαν και πολλά πολλά χρόνια και βρέθηκα συμπολίτης με έγχρωμα ή μη αλλοδαπά μάλλον πιτσιρικάκια που ζούσαν στο άστυ όπως και γώ και πήγαιναν μαζί με τα παιδιά μου στο ελληνικό σχολείο!
Και όπως περνάν τα «υπέροχα χρόνια» με τις μοναδικές εμπειρίες που τόσο τις χαίρουμε ή τις λυπούμαι βλέπω ξαφνικά ένα Διακόσιες Χιλιάδες ! Μπά λέω τι είναι αυτό; Απιστοποίητα μου λένε παιδάκια όμηροι γραφειοκρατών ή ασυνεπών ίσως γονέων! Καλά λέω δεν υπάρχει κράτος να βάλει κάτω τη λογική, στοιχεία και τις έτοιμες εμπειρίες άλλων δημοκρατιών και να αρχίσει να λύνει το πρόβλημα; Γιατί η ιστορία των λαών δεν είναι πρώτη φορά που «παγκοσμιοποιείται» Και σίγουρα θα γεννήσει καμία Ρόζα Πάρκς ή κανένα Απόστολο Παύλο που θα αναλάβει να ξυπνήσει το ανερχόμενο αλλά αδικημένο κατά τα φαινόμενα – επαναλαμβάνω – αυτό κομμάτι της νεότητας και τότε κανένας δεν θα μπορεί πλέον να το αποκλείσει από ό,τι δικαιούται: Να διοικήσει και να διοικηθεί όπως πρέπει. Να εκελεγεί ή να απολαύσει εξουσία βλέπε Αμερική Αγγλία Διεθνείς οργανισμούς… Και είτε το θέλει είτε όχι το ελληνικό κατεστημένο θα το βρεί μπροστά του.
Πείτε λοιπόν το πιστοποιητικό που ζητά «Δελτίο Αφίξεως εις τον Κόσμον τον Ελληνικόν». Μην εμποδίζετε την «ελληνικότητα» να ζευγαρώσει με όσους της προσφέρουν σώμα και πνεύμα οικειοθελώς. Κερδισμένοι και η κοινωνία και το κράτος θα βγούνε! Πέθανε σε ηλικία 92 ετών. Περίπου 50 χρόνια πριν η Παρκς έκανε μια απλή επιλογή και προκάλεσε επανάσταση»… Ο κόσμος πάει μπροστά αργά αλλά σταθερά. θέλω λοιπόν να πιστεύω ότι υπάρχουν σίγουρα κάποια λογικά αυτιά που ακούνε, και διδάσκονται από τις επετείους….
Χρίστος Ρουμελιώτης
Ξαναγυρίζω στη 1η Δεκέμβρη του 1955: Ρόζα Παρκς με ένα απόσπασμα από την Ελευθεροτυπία:«Ηταν μια ημέρα υπέροχη... Τις υπέροχες ημέρες κάνουν οι υπέροχοι άνθρωποι. 1η Δεκεμβρίου 1955. Μισός αιώνας. Αλαμπάμα, Μοντγκόμερι, κεντρική λεωφόρος Κλίβελαντ. Ο λευκός οδηγός του 2857 λεωφορείου, Τζέιμς Μπλέικ, υποδεικνύει σε τέσσερις μαύρους επιβάτες -τρεις άντρες και μία γυναίκα- να δώσουν τις θέσεις τους σε λευκούς. Το επέβαλλε ο νόμος περί φυλετικών διακρίσεων στον αμερικανικό Νότο. Οι τρεις άντρες πειθαρχούν. Η γυναίκα αρνείται. Δώδεκα χρόνια πριν, το 1943, ο ίδιος οδηγός είχε κατεβάσει από το λεωφορείο την ίδια γυναίκα, επειδή ήταν μαύρη. Τώρα, καλεί την αστυνομία. Η παραβάτις συλλαμβάνεται, φυλακίζεται προσωρινά και της επιβάλλεται πρόστιμο 14 δολαρίων...Η Ρόζα Παρκς, αποκαλούμενη "μητέρα του κινήματος των ανθρώπινων δικαιωμάτων"
Τρίτη, 16 Δεκεμβρίου 2003
Βλέπε και αυτό το ωραίο άρθρο.... από την Αυγή 1/3/2013
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου