Σκέφτομαι γράφω
Βλέπω και γράφω
Βλέπω και πράττω
Πράττω και γράφω
Γράφω και ποτίζω
Ποτίζω και δακρύζω
Βλέπω και σκέφτομαι
Κοιμάμαι και ονειρεύομαι
Θυμάμαι και ονειρεύομαι
Γράφω και θυμάμαι
Ακούω και γράφω
Ακούω και θυμάμαι
Δεν τραγουδώ
Γράφω όμως τραγουδάκια
Αν μου το ζητήσεις
Θυμάμαι και γράφω
Βλέπω και θυμάμαι
Εργάζομαι και θυμάμαι
Θυμάμαι και χαίρομαι
Που πολλά κέρδισα μαζί σου
Εργάζομαι και σκέφτομαι
Εργάζομαι και γράφω
* Ο κόσμος ξημερώνει*
*Νταλάρας*
Θυμάμαι και χαίρομαι
Χαίρομαι γιατί θυμάμαι
Χαίρομαι γιατί δεν ξεχνώ
Χαίρομαι και πονώ
Θυμάμαι και πονώ
Πονώ και θυμάμαι
Αυτά που έλεγα και τώρα ξεχνώ
Πάμε παρακάτω
Χάνομαι τα βράδυα
Στα φωτεινά σκοτάδια
*Στις λίμνες των ματιών σου*
*Λουδοβίκος*
Φταίω που είμαι τόσο εγώ!
Τα λουλούδια του κήπου
Τα βλέπω και τα εκτιμώ
Χωρίς αυτά δεν θα ήμουνα εγώ
Δεν ξεχνώ και τα εργόχειρα
Της μάνας τα καλοφυλλαγμένα
Στα συρτάρια τα ντουλάπια
και τα σερβάνια με όνομα
σαν άγιο φυλαχτό.
Φυλάσσω τα συρτάρια σου
Τα τακτοποιημένα
Φυλάσσω τα βαζάκια σου
με τα ριγάνια και τα θυμάρια
να σου ραίνουν μ'άρωμα
τη καρδιά από μακρυά.
Σκέφτομαι κάτω από τη κληματαριά
Σκιά θείο δώρο φυσικό
Τίποτα πολύτιμο δεν πετώ..
Όλα έχουν άξια μοναδική
Είναι η ηλικία η παιδική
Είναι το αίμα ο ιδρώτας
Του πατέρα της μάνας η ευχή
Αλλά προπαντός η σκέψη
η καρπερή η ελπίδα η αγάπη
για μια κόρη μονακριβή
[Φυλάσσω και τα στέφανα της μάνας
Εμείς κάναμε γάμο πολιτικό
από τους πρώτους της εποχής μας
Ωραίο νυφικό, μια λάμψη μαγική]
Αντέχει η σκέψη αντέχει
ο αντίχειρ στη πληκτρομηχανή;
Να γράφει και το μάτι να δακρύζει;
Να μη λησμονήσω κάτι
Μην κάτι και μου ξεφύγει
και στενοχωρηθείς
και πικραθείς
Δεν πρόλαβα αγαπούλα
όλα να στα πω μισή ζωή
ήθελα άλλη τόση..
Αλλά ποτέ δεν θάναι αργά
Γιατί πάντα θάμαστε μαζί
Θάλασσα αέρας γη εγώ και συ!
Χρήστος Ρουμ.
Ακούγοντας αγαπημένα
Τραγούδια Θοδωράκη
Καραΐνδρου κλπ
με Νταλάρα
κακό είναι;
Στην αυλή του πατρικού
κάτω από τη κληματαριά και
ασχολούμενος με το κήπο.
Συνεχίζεται;
Έχει μια δυναμική βιβλιοθήκη
κρυμμένη με κεντήματα της γιαγιάς!
Από τα μέσα το παράθυρο
Μέσα εργασίας!
Τη λένε φρεγάτα. Είναι του Άλεξ. Τρώει τα πάντα και δω και εκεί. Δεν αφήνει ακρίδες ποντίκια φίδια μέσα έξω.
Το όνομα φρεγάτα υποθέτω είναι σύνθετο από το free + γάτα. Ωραίο όνομα! Γάτα ευτυχισμένη. Δεν θα κάνει ποτέ παιδάκια!
Και πολύ ναζιάρα. Μόλις με βλέπει να τα ποιητικά strolls!
Άποψη άγριας τριανταφυλλιάς που θέλει τη προσοχή μου απομάκρυνση τα ξερά φύλλα.
Επισκέπτης τη βρίσκει κάτω από το καρότσι εργασίας.
Άποψη του κήπου μουσείου ακρογιαλιάς και σιδηρών εργαλείων απομεινάρια του παρελθόντος.
Δύο μουσμουλιάς μεγάλωσαν και δεν πρόλαβα να τις μεταφυτέψω.
Η τρελή μπουκαμβίλια
Ο κεραμιδί διάδρομος που συνομιλεί μαζί του.
Υπό διαμόρφωση ντεκόρ με πέτρες θαλάσσης παραθύρι
Τραπέζι που δεν βιάζεται να δει το καλοκαιράκι
Αγιόκλιμα πλούσιο το άφησα αμίλητο φέτος. Αριστερά το παράθυρο του ερμπιενμπί δωματίου χωρίς αυτό να είναι πράγματι.
Πίστα κουζίνα στο βάθος
Κάτω από τη κληματαριά
















Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου