Οδοιπορικό 1-5-2025 Ναύπλιο

Οδοιπορικό πρώτης Μάη.
Η πρώτη Μάη ξεκινά από πολύ βαθειά στην ιστορία του εργατικού και του ρομαντικού κινήματος. Εργάτες απεργοί στο Σικάγο σήκωσαν τη σημαία της εργατικής απελευθέρωσης πολύ ψηλά και αιματοβαμμένη την παρέλαβαν επόμενες γενιές που πιστεύουν στην απελευθέρωση τους. Παράλληλα το κάλλος της θηλυκής φύσης ποιητές ύμνησαν όπως Σολωμός και άλλοι..

https://roumeliotisxristos.blogspot.com/search/label/1%20%CE%9C%CE%B1%CE%B7?m=1

1 ΜΑΗ 2025 Πέμπτη

Μικρός προφήτης έριξε
σε κορασιά τα μάτια
και στους κρυφούς
του λογισμούς
χαρά γιομάτος είπε:
<<Κι αν για τα πόδια σου καλή
κι αν για την κεφαλήν σου
κρίνους ο λίθος έβγανε
χρυσό στεφάνι ο ήλιος
δώρο δεν έχουνε για σε
και για το μέσα πλούτος
Όμορφος κόσμος
Αγγελικά πλασμένος>>
Διονύσιος Σολωμός
εις Φραγκίσκα Φράϊζερ

Εμείς εδώ θα αρκεστούμε στα πεζά μας γραπτά και στο απλοϊκό θαυμασμό μας για την ομορφιά της φύσης για την οποία είμαστε σίγουροι ότι κάποτε την είδαμε την ερωτεύτηκανε τα μάτια μας και ακόμη την χαίρονται.

Από την προηγούμενη μέρα Τετάρτη 30/4/2025 ήμασταν ανήσυχοι για την ημέρα αυτή και το τι θα κάνουμε από πλευράς εκδήλωσης της σοβαρότητας της. Το περιβάλλον βοήθησε. Ζωηρά κόκκινα τριαντάφυλλα σε μια γέρικια τριανταφυλλιά 57 ετών. Δίπλα χωραφάκι και στο βάθος Λοφίσκος με οικίες και πεύκα. Τοπίο εξαιρετικό από μακριά. Θέμα για σαρκασμό της εξουσίας επίσης με την υποτίμηση της γης εντός οικοπέδων οικισμών εξ ου και το σχόλιο προς φίλους και μη..

Η Πέμπτη έφθασε την άλλη μέρα πρωί πρωί και την υποδέχθηκα στο καφενείο του χωριού με γεμάτες τις μπαταρίες από τη μεστή νύχτα. Ω τι ευτυχία! από ρομαντικής πλευράς γιατί από οικογενειακής πλευράς μετράμε βαριά την απώλεια της Πέγκυ του Σωτήρη. Ωχ τι χτύπημα κάτω από τη μέση και αυτό! Τέταρτο κατά σειρά δικών μας ανθρώπων στενών συγγενών. Ο κύκλος όλο και στενεύει..
Νύχτα ακόμη σήκωσα στο τοίχο μου σχετική με την ημέρα ανάρτηση του Stamatis Stamatis Kraounakis και της Peny Xenaki ευχαριστώ για την ευγενική συμμετοχή τους στα ποστ μου.

Στο δρόμο προς Ναύπλιο παρατηρούσα τους δωρεάν ανθοφορεμένους δρόμους που ο αέρας και τα πτηνά με δεινή καλλιτεχνική μαεστρία επιμελήθηκαν με έγκαιρη σπορά και διακόσμηση την εποχή αυτή. Βλέπε εδώ. Είδα τις ανεμώνες τις μαργαρίτες την άγριο τριανταφυλλιά και άλλα άνθη των αγρών και χρωμάτισα <<δωρεάν>> τις σκέψεις μου.
Δεν ήταν δύσκολο να φθάσω στην καρδιά ❤️ της πόλης του Ναυπλίου. Άκουσα από μακρυά ομιλία κάποιου εκπροσώπου σωματείου και είδα καμιά διακοσαριά συγκεντρωμένους στη πλατεία του Καποδίστρια να συμμετέχουν με πανό και συνθήματα στην εκδήλωση. Έκανα αμέσως νοερά σύγκριση με την αντίστοιχη εκδήλωση του Μαίου του 2023 που ήμουνα παρών. Περίπου τα ίδια οι ίδιοι φορείς σωματεία εργατών γάλατος και τροφών Αργολίδος με τη σημαία και τα συνθήματα του ΠΑΜΕ (*) γυναίκες φοιτητές και άλλοι. Ο γράφων έφερε γύρω τη συγκέντρωση και πήρε αρκετές φωτογραφίες και βιντεάκια. Κάθισε σε μια άκρη και άκουσε αρκετές ομιλίες. Οι ομιλητές ήσαν όλοι δυναμικοί μα περισσότερο μια φοιτήτρια καλλιτεχνικών σπουδών της τοπικής Σχολής η οποία συμπεριέλαβε ανάμεσα στα εργατικά αιτήματα και αυτά των Τεμπών. Συγχαρητήρια. Εύκολο είναι να τα βρείτε αν ανατρέξετε λίγο στο διαδίκτυο σχετικό ρεπορτάζ πχ εφημερίδα Αναγνώστης.

Ήταν μια ήπια εργατική συγκέντρωση των πλέον έμπιστων μελών πολιτών της πόλης και ευρύτερα της περιοχής. Θα έλεγα ότι τρανταχτοί εκπρόσωποι φορέων όπως εκπαιδευτικών οικοδόμων σερβιτόρων εργατικού κέντρου ΓΣΕΕ, παρατάξεων, κομμάτων Δημοτικών Αρχών και άλλων θεσμών έλειπαν. Από την πόλη δεν έλειπαν όμως αρκετοί χαλαροί επισκέπτες τουρίστες θαμώνες καφέ και εποχούμενων Ελλήνων και ξένων στο λιμάνι και τους κεντρικούς δρόμους που με τις κάμερες των κινητών τους έπαιρναν εικόνες και βιντεάκια. Πολύ ωραία το μήνυμα θα διαδοθεί από τους πρωτοπόρους. Παρατήρησα επίσης ότι μόνο τα καφέ μπαρ εστιατόρια ταβέρνες και τουριστικά καταστήματα ήταν ανοιχτά. Ορθώς εργαζόμενοι και άλλοι με απεργία ερμήνευσαν ορθά το νόημα της ημέρας ας μην πήραν μέρος στην απεργιακή συγκέντρωση και την πορεία στο κέντρο της πόλης.

Το Ναύπλιο έδειχνε μια ωραία ήρεμη εικόνα με πολλές ευκαιρίες θαυμασμού ωραίων νεοκλασικών και βενετσιάνικων υποδομών του παρελθόντος. Αρκετοί τουρίστες άκουσα αρκετές φορές γαλλικά και γερμανικά μάνικα στους δρόμους όλους. Κάποιος είπε ότι είχε πολλά κότερα στο λιμάνι προερχόμενα από τον Άλιμο.

Προσωπικά θεωρώ ότι στάθηκα σταθερός με τις ιδεολογικές αρχές μου να συμμετέχω σε μια αγωνιστική εκδήλωση Πρωτομαγιάς ως συνταξιούχος 70+ και θυμήθηκα την κόκκινη δεκαετία του '81-'90 που συμμετείχα στο εργατικό κίνημα από τις γραμμές του ΚΚΕ / ΕΣΑΚ-Σ την εποχή εκείνη. Η ΕΣΑΚ-Σ αργότερα μετονομάσθει ΠΑΜΕ που ιδεολογικά δεν με πείθει ωστόσο δεν με εμποδίζει να συμμετέχω. Μια χαρά. Συγχαρητήρια και στο πάντα πιστό συνοδοιπόρο και συμπαθέστατο σύντροφο Γρηγόρης Τρίγκας από το Κατσίγκρι που είναι πρωτοπόρος σε όλες τις σχετικές εκδηλώσεις και αγώνες.

Σήμερα πρώτη Μάη είχα την τύχη στη πορεία να συναντήσω μια ευγενέστατη και συμπαθέστατη κυρία, επισκέπτρια (*) της πόλης καθήμενη σε ένα παγκάκι προς το λιμάνι. Της ζήτησα την άδεια να φωτογράφηση το καρπό του χεριού της που φορούσε ένα μαγιάτικο ωραίο από κίτρινα λουλουδάκια βραχιόλι. Μου επέτρεψε να κλέψω και την εικόνα της ίδιας την οποία πήρα φευγαλέα γιατί ντρεπόμουν να τη βάλω μπρος στο πρόσωπο της αλλά αυτή δεν είχε αντίρρηση. Η συνέχεια μου έδωσε την ευκαιρία να μάθω ευχάριστα πράγματα εντυπώσεις από μια επισκέπτρια της πόλης η οποία ήτο πνευματική οδηγός πούλμαν σε εκδρομείς από την Αθήνα - Άλιμος.

Σήμερα η πνευματική τροφή είναι αναγκαία για τον άνθρωπο ο οποίος βάλλεται από τηλεοπτικά και άλλα σκουπίδια ήταν σαν να μου είπε. Η ίδια αξιοποιεί την πλούσια βιβλιοθήκη της να μεταφέρει γνώσεις αρχαίων φιλοσόφων στους εκδρομείς. Έχει σημειώσεις από όλες τις εξόδους με μοναδικές πληροφορίες και λεπτομέρειες τόπων ποιήματα και άλλες ιστοριούλες και στοιχεία και τα αναμεταδίδει. Μια σημαντική ρήση μου ανέφερε και τη σημείωσα για τον Αριστοτέλη ο οποίος κατοικούσε στη Χαλκίδα και είπε το εξής:

<<Εμείς οι άνθρωποι κτίζουμε σαν να ήμασταν αθάνατοι και τρώμε σαν να πεθαίναμε αύριο>> Δηλαδή ζήτω η κοιλιοδουλεία και η ματαιότητα των άψυχων κτισμάτων! Επίσης εξέφρασε την λύπη της για την κατεδάφιση της οικίας του Καποδίστρια στο Ναύπλιο, της οικίας του Σκαρίμπα στη Χαλκίδα και άλλα παρόμοια εμβληματικά κτίσματα.

Θωρώ ότι ήταν μια ευχάριστη νότα η συνάντηση αυτή με ένα καλλιεργημένο άνθρωπο την κυρία Ολυμπία δηλαδή, που ήξερε γιατί ταξιδεύει. Είχε δε 50 χρόνια να επισκεφθεί το Ναύπλιο. Φανταστείτε τι περιθώρια επισκεψιμότητας έχει αυτός ο τόπος. Αφού λοιπόν συμμετείχα πήρα και φωτογραφίες επέστρεψα από το Ναύπλιο στο χωριό..

Όπως όμως ήταν φυσικό η σκέψη επέστρεψε στη πρόωρα αδικοχαμένη Πέγκυ του Σωτήρη Σούρλου του εξαδέλφου μου και στο Νικολάκη το γιο τους που θα στερηθούν την παρουσία της πλέον κοντά τους. Το έργο της όμως η στεντόρεια φωνή και λάμψη της θα είναι όμως δια βίου δυνατά παρών.

Ναύπλιο 1η Μάη 2025
Χρίστος Ρουμελιώτης