Paul Verlaine, Beams, Αποδοχή.. στην ακροθαλασσιά

Elle voulut aller 

sur les flots de la mer

Et comme un vent bénin 

soufflait une embellie

Nous nous prêtames 

tous à sa belle follie,

Et nous voilà marchant 

par le chemin amer

Le soleil luisait haut dans 

le ciel calme et lisse,

Et dans ses cheveux blonds 

c' étaient des rayons d'or,

Si bien que nous suivions 

son pas plus calme encor

Que le déroulement 

des vagues, ô délice!

Des oiseaux blancs 

volaient alentour mollement

Et des voiles au loin 

s' inclinaient toutes branches.

Parfois de grandes varechs 

filaient en longues branches

Nos pieds glissaient 

d'un pur et large mouvement.

Elle se retourna, 

doucement inquiète

De ne nous croire pas 

pleinement rassurés,

Mais nous voyants joyeux 

d'être ses préférés,

Elle reprit sa route et 

portait haut de tête.

|°°|

Ήθελε να περπατήσει 

προς τη θάλασσα

Και να νιώσει 

το ευλογημένο αεράκι της

Όλοι μας νιώσαμε 

την τρελή επιθυμία της

Και την ακολουθήσαμε 

στο πικροράδικο μονοπάτι

Ο ήλιος έλαμπε ψηλά 

στο ήρεμο γαλάζιο ουρανό

Και στα ξανθά μαλλιά της 

χύνονταν ακτίνες χρυσού

Ακολουθούσαμε τα όμορφα 

ελαφρά της βήματα

Παράλληλα με τα 

εναλλασσόμενα κύματα!

Θεέ μου τι ομορφιά!

Λευκά πουλιά κινούνταν 

στον ορίζοντα ανέμελα

Ταυτόχρονα με τα λευκά 

πανιά των ιστιοφόρων

Αλλά και τα αθέατα 

στο βυθό κλαδιά των φυκιών

Τα πόδια μας την ακολουθούσαν 

με αέρινες κινήσεις

Κοίταξε πίσω της 

με τσαχπινιά

Να δει αν ήμασταν 

ευχαριστημένοι

Και όταν επιβεβαίωσε 

την αποδοχή της

Συνέχισε να βαδίζει 

με το κεφάλι καμαρωτά!

Απόδοση από τα Γαλλικά

Χρήστος Ρουμελιώτης 25.1.2024