Με δυο λέξεις
συμφωνώ
Ωστόσο θέλω
Να σκεφτώ
Στο νόημα
Του κατωτέρω
Άσματος πιο
Βαθειά να μπω
Το κλάμα
Δεν φοβάμαι
Το δάκρυ
Είναι γιατρικό
Κι όταν ο κόσμος
Με πληγώνει
Στη πληγή μου
Δάκρυ χύνω
Και προχωρώ
Μέχρι να χαθώ
Χρ.22/11/2023
Μου λεν αν φύγω από τον κύκλο θα χαθώ
Στα όρια του μοναχά να γυροφέρνω
Και πωσ ο κόσμοσ είν' ανήμερο θεριό
Κι όταν δαγκώνει εγώ καλά είναι να σωπαίνω
Κι όταν φοβούνται πωσ μπορεί να τρελαθώ
Μου λεν να πάω κρυφά κάπου να κλάψω
Και να θυμάμαι πως αυτό το σκηνικό
Είμαι μικρός πολύ μικρός για να τ' αλλάξω
Μα εγώ μ' ένα άγριο περήφανο χορό
Σαν αετός πάνω απ' τις λύπες θα πετάξω
Σιγά μην κλάψω σιγά μη φοβηθώ
Σιγά μην κλάψω σιγά μη φοβηθώ
Από Κώστα Λεμονή
Η Δύση όμως χρόνια πρωτοτυπεί με την δυστοπία της "κοινωνικής πασα-αλοιφής" όλα τα γιατρεύει όλα τα χειροτερεύει όλα μένουν τα ίδια..
Tron Gianik: Εγώ φίλε μου ωριμάζοντας ΔΕΝ ΚΛΑΙΩ και δεν μου αρέσει. Το κλάμα είναι λυτρωτικό!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήXr.: Tron Giannik Κάποια αντίφαση τρέχει εδώ κοίταξε αν θέλει κάποια διόρθωση, ή δύο αρνήσεις μια κατάφαση;
Christos Spyridonos Roumeliotis επιμένω δεν μου αρέσει που δεν κλαιω, γιατί ξέρω από παλιότερα ότι το δάκρυ είναι λυτρωτικό!!!
Διόρθωσέ με πάλι Χριστάκο
Xr.: Tron Giannik άρα σου αρέσει. Με άλλα λόγια: δεν σου αρέσει που μένεις (εξωτερικά) απαθής {δεν κλαίω}, άρα θα ήθελες να συγκινείσαι [να κλαίς] αλλά για κάποιο λόγο δεν τα καταφέρνεις ή ο εαυτός σου (το θυμικό σου) δεν επηρεάζεται από εξωτερικά ή εσωτερικά ερεθίσματα παρόλο που η συναίσθησή σου θα το ήθελε πολύ.. άρα συγκινείσαι γιατί πιστεύεις βαθύτερα ότι η ένταση που δημιουργείται στον εαυτό σου από λεπτά (συν) αισθήματα που προκαλούνται από γεγονότα θετικά ή αρνητικά εμφανώς ρευστοποιείται (δάκρυα) και δυσ_φανώς προκαλεί μια βελούδινη γαλήνη [ποτέ οργή γιατί δεν είναι του χαρακτήρα σου] πάνω στην οποία αναπαύονται_εκφράζονται προς στιγμήν τα πιο ευγενή συναισθήματα σου.. και ποιος δεν θα το ήθελε! Ακόμα και ο πιο σκληρός {μη}άνθρωπος! Παρένθεση. Δεν είμαι ψυχολόγος είμαι ερμηνολόγος.
Eleptheria Koutsaki: Όλοι οι άνθρωποι κλαίνε. Άλλος εσωτερικά και άλλος φωναχτά. Προτιμώ το φωναχτά για εκτόνωση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚώστας Λεμονής: προς : Σύνθια Στεφανοπούλου το κλάμα ... το δάκρυ είναι από τα πιο αληθινά πράγματα στη ζωή. Χαιρετώ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣύνθια Στεφανόπουλου: Εγώ πάλι κλαίω κι όταν φοβάμαι (μάλλον είναι θέμα...ηλικίας)
ΑπάντησηΔιαγραφή