Christos Christou Roumeliotis artiste, peintre. Χρήστος Ρουμελιώτης του Χρήστου, ζωγράφος. Tableau : Perséphone au moment de son enlèvement par Hadès.

Πίνακας: η Περσεφόνη τη στιγμή της απαγωγής της από τον Άδη.

Χρήστος Χ. ΡΟΥΜΕΛΙΩΤΗΣ : Εμπνευσμένος, άοκνος και φιλόδοξος καλλιτέχνης με όνειρα που πραγματοποιεί δια ζώσης σε μεγάλες επιφάνειες σχολείων και συγκινεί νεαρά άτομα σε σχολικούς και όχι μόνο χώρους και παράλληλα δια χειρός στο εργαστήριο του σε πίνακες προς διάθεση στο κοινό ατομικά ή μέσω εκθέσεων.

Εμπνέεται από την ειρήνη και τη καλοσύνη, την αγάπη και την αλληλεγγύη των ανθρώπων, την ιστορία και τη μυθολογία, τη πίστη στο θείο και ιερό, στην παράδοση και τις αξίες του ανθρώπου.

Ο Χρίστος είναι απόφοιτος ανώτατης σχολής, αλλά και τολμηρός αυτοδίδακτος καλλιτέχνης, ζωγραφίζει με το νου το πινέλο, τη γραφίδα και όποιο άλλο τεχνικό μέσο υποτάσσει στις ανάγκες των στόχων του.

Οι δημιουργίες του αποτελούν προστιθέμενη αξία για ακροατήρια νέων ανθρώπων και όχι μόνον, φίλων της τέχνης. Τολμούν να εκτεθούν και ενδεχομένως να αναμετρηθούν με αναγνωρισμένα ονόματα της τέχνης.

Προχωρά σταθερά με σιγουριά, όραμα και πίστη στις δημιουργικές και ανεξάντλητες ικανότητες καθώς τις συνδέει αθόρυβα, διακριτικά και με μοναδικό τρόπο με τις πιο ευαίσθητες αντανακλάσεις της ανθρώπινης ζωής.

Ο πατέρας του Χρίστος Σπυρίδωνος Ρουμελιώτης. Άγιος Ανδριανός. 17/6/2023..

 (και αν ζούσε και η μητέρα του Ιωάννα Χρήστου του Χρήστου. (1958-2022)

Christos Roumeliotis, artiste, peintre de père Christos et mère Ioanna (1958-2022).

Un artiste ambitieux avec des rêves qu'ils en réalise en vivant sur de grandes surfaces d'écoles pour des jeunes écoliers et en même temps à la main dans son atelier aux tableaux de peintures à mettre à disposition à l'audience individuellement ou au travers d'expositions.

Il s'inspire de la paix et de la bienveillance, de l'amour et de la solidarité des personnes, de l'histoire et de la mythologie, de la foi dans le divin et le sacré, dans la tradition et les valeurs humaines.

Christos est autodidacte, il peint avec son esprit, le pinceau, le stylet et tout autre moyen technique qu'il subordonne aux besoins de ses objectifs.

Ses créations sont une valeur ajoutée pour un public de jeunes et pas seulement pour les amateurs d'art. Ils osent être exposés et éventuellement rivaliser avec des noms reconnus de l'art.

Il se déplace régulièrement avec confiance, vision et foi dans des capacités créatives et inépuisables en les reliant discrètement, subtilement et de manière unique aux réflexions les plus sensibles de la vie humaine.

Son père Christos Spyridonos Roumeliotis. Agios Andrianos. 17/6/2023

Christos Roumeliotis lives and works in Athens. Painting has always fascinated him, and he has been painting and creating murals since adolescence.

He studied Civil Engineering.

While working with Apostolos Chantzaras, a Greek painter, Christos had the opportunity to explore different forms of artistic expression.

He also worked for an architecture firm and was involved in a project that focused on the study and architectural imprinting of archaeological sites and monuments. 

His Studio, where he paints and also explores universal themes in art and the evolution of artistic expression from antiquity to the present, is in Kypseli, a neighborhood of Athens. 

Christos has participated in group exhibitions, and some of his works are in private collections.

He has contributed to improving the school environment of children by painting large-scale, child- friendly murals in school buildings throughout the country

He also makes drawings used as guidelines to create props for both theater and TV productions.

Tableau de Christos Roumeliotis

Demetera et Perséphone

 Démétra et Perséphone s'aimaient beaucoup et n'ont jamais été séparés. Mais une fois Hadès, le roi du monde, a vu la belle Perséphone. Il est tombé amoureux d'elle et a décidé de l'attraper et d'en faire sa femme. Un jour, Perséphone était dans un champ en train de cueillir des fleurs avec ses amies, les filles d'Océan. Faye, qui s'était entendue avec Zeus pour aider Hadès en amour, fit sortir une merveilleuse fleur où Narcisse sentait très bon. Perséphone a essayé de le couper, puis il s'est ouvert et Hadès est sorti sur son char. La belle fille cria, mais personne ne l'entendit, ni dieu ni mortel, et ses amis ne purent l'aider. Hadès l'a attrapée dans ses bras et au moment où ils ont disparu avec son char dans les profondeurs de la terre, Déméter a entendu les voix de sa fille. Hadès emmena Perséphone dans son royaume et en fit sa femme et reine des enfers.

Dimitera ne savait pas qui avait kidnappé sa fille bien-aimée.  Folle de chagrin et d'inquiétude, elle a erré pendant neuf jours et neuf nuits à travers le monde et a interrogé tous ceux qu'elle rencontrait et leur a demandé s'ils savaient qui avait pris Perséphone.  Tous ces jours, Déméter n'a pas mangé d'ambroisie ni bu de nectar.  Finalement, le Soleil qui voit tout a eu pitié d'elle et lui a dit qu'Hadès, après s'être mis d'accord avec Zeus, s'était emparé de Perséphone et en avait fait sa femme et sa reine aux Enfers.  Déméter est devenue furieuse contre Zeus, a quitté sa résidence sur l'Olympe et a commencé à errer dans les champs et les villes transformées en une vieille femme.  La vue pleura continuellement et avec ses larmes fit que la terre ne produisit plus de fleurs et de fruits.  Une fois que Demeter est arrivée à Eleusis, elle a été accueillie par le roi Keleos et sa femme Metaneira.  Ils lui ont donné de l'eau et de la nourriture mais elle ne voulait rien.  Enfin, Iamvi, qui servait dans le palais, avec diverses blagues a fait sourire Demetra et boire un peu du "kykeona".  La déesse a décidé de rester dans le palais et de devenir l'infirmière de Demophon, qui était le fils du roi.  Elle l'a élevé en lui donnant de l'ambroisie et l'a gardé dans le feu la nuit, pour le rendre immortel.  Mais une nuit sa mère la vit et reçut les voix.

Demetera a posé Demophon et, prenant sa vraie forme, a dit à Metanira qui elle était. Elle a également demandé qu'un temple soit construit pour elle, et lorsque Keleos et les habitants d'Eleusis l'ont construit, Déméter s'est enfermée à l'intérieur et a pleuré sa fille. Cette année-là, la terre ne produisit aucun fruit et les gens avaient faim. Zeus essaya de trouver une solution et envoya d'abord à Déméter Iris puis tous les autres dieux. Ils lui ont offert de nombreux cadeaux et lui ont demandé de remonter à l'Olympe et de laisser la terre porter des fruits. La déesse a répondu que cela n'arriverait que si elle revoyait sa fille. Ensuite, Zeus a demandé à Hermès d'aller à Hadès et de conclure un accord avec lui. Perséphone passerait quatre mois dans le monde souterrain et les huit autres, elle serait sur Terre avec sa mère. Hadès accepta, mais pour faire revenir sa femme vers lui, il lui donna secrètement une grenade à manger. Hermès a conduit Perséphone sur Terre et finalement la mère a retrouvé sa fille bien-aimée. Immédiatement la terre reverdit et produisit des fleurs. Les arbres mettaient des feuilles sur leurs branches et donnaient des fruits. Partout il y avait des épis jaunes pleins de fruits. Toute la nature se réjouissait et les gens étaient heureux. Ensuite, Déméter et Kori sont montés sur le mont Olympe.

 Démétera a accepté l'accord que Zeus avait conclu avec Hadès, mais chaque fois que sa fille partait, elle était triste et a cessé de grandir. Mais quand Perséphone est montée sur terre, elle a apporté avec elle des enfers de la joie pour sa mère et tous les biens pour les gens.

 Copie exacte du livre de Dora Papaioanou MYTHOLOGIE GRECQUE <<LES DIEUX>> ISTROS EDITIONS.

Δήμητρα και Περσεφόνη

Η Δήμητρα και η Περσεφόνη αγαπιόνταν πολύ και δεν χώριζαν ποτέ. Κάποτε όμως ο Άδης, ο βασιλιάς του κόσμου, είδε την όμορφη Περσεφόνη. Την ερωτεύτηκε και αποφάσισε να την αρπάξει και να την κάνει γυναίκα του. Μια μέρα η Περσεφόνη ήταν σε ένα αγρό και μάζευε λουλούδια με τις φίλες της, τις κόρες του Ωκεανού. Η Φαίη που είχε συμφωνήσει με τον Δία να βοηθήσει τον ερωτευμένο Άδη, έκανε να βγει ένα υπέροχο λουλούδι όπου μύριζε πολύ όμορφα ο Νάρκισσος. Η Περσεφόνη προσπάθησε να το κόψει και τότε η άνοιξε και βγήκε ο Άδης πάνω στο άρμα του. Η όμορφη κόρη έβαλε της φωνές, αλλά δεν την άκουσε κανείς, ούτε θεός ούτε θνητός, και οι φίλες της δεν μπόρεσαν να την βοηθήσουν. Ο Άδης την άρπαξε στην αγκαλιά του και τη στιγμή που εξαφανίζονταν με το άρμα του στα βάθη της γης, η Δήμητρα άκουσε τις φωνές της κόρης της. Ο Άδης οδήγησε την Περσεφόνη στο βασίλειο του και την έκανε γυναίκα του και βασίλισσα του Κάτω Κόσμου.

Η Δήμητρα δεν ήξερε ποιος άρπαξε την πολυαγαπημένη της κόρη. Τρελή από λύπη και ανησυχία, γύριζε εννιά μέρες και εννιά νύχτες σε όλο το κόσμο και ρωτούσε όσους συναντούσε και ρωτούσε αν ήξεραν ποιος πήρε την Περσεφόνη. Όλες αυτές τις ημέρες η Δήμητρα δεν έτρωγε αμβροσία ούτε έπινε νέκταρ. Τελικά ο Ήλιος που τα βλέπει όλα, την λυπήθηκε και της είπε ότι ο Άδης, αφού συμφώνησε με το Δία, είχε αρπάξει την Περσεφόνη και την έκανε γυναίκα του και βασίλισσά του στον Κάτω Κόσμο. Η Δήμητρα εξοργίστηκε με τον Δία, εγκατέλειψε την κατοικία της στον Όλυμπο και άρχισε να γυρίζει τους αγρούς και τις πόλεις μεταμορφωμένη σε γριά. Η θέα έκλαιγε συνεχώς και με τα δάκρυά της έκανε την γη να μη βγάζει πια λουλούδια και καρπούς. Κάποτε η Δήμητρα έφτασε στην Ελευσίνα, οπότε την φιλοξένησαν ο βασιλιάς Κελεός και η η γυναίκα του Μετάνειρα. Της έδωσαν νερό και φαγητό αλλά αυτή δεν ήθελε τίποτα. Τελικά η Ιάμβη που υπηρετούσε στο παλάτι, με διάφορα αστεία έκανε τη Δήμητρα να χαμογελάσει και να πιεί λίγο από ένα ποτό τον "κυκεώνα". Η θεά αποφάσισε να μείνει στο παλάτι και να γίνει η τροφός του Δημοφώντα, που ήταν γιος του βασιλιά. Τον μεγάλωνε δίνοντάς του αμβροσία και τις νύχτες τον κρατούσε μέσα στη φωτιά, για να τον κάνει αθάνατο. Μια νύχτα όμως την είδε η μητέρα του και έλαβε τις φωνές. 

Η Δήμητρα άφησε τον Δημοφώντα κάτω και παίρνοντας την αληθινή μορφή της είπε στην Μετάνειρα ποια ήταν. Ζήτησε ακόμα να της κάνουν ένα ναό και όταν ο Κελεός και οι κάτοικοι της Ελευσίνας τον έχτισαν, η Δήμητρα κλείστηκε μέσα και έκλαιγε για την κόρη της. Εκείνη τη χρονιά η γη δεν έδωσε καθόλου καρπούς κι οι άνθρωποι πεινούσαν. Ο Ζευς προσπάθησε να βρει μια λύση και έστειλε στη Δήμητρα πρώτα την Ίριδα και μετά όλους τους άλλους θεούς. Της πρόσφεραν πολλά δώρα και της ζήτησαν να ανέβει πάλι στον Όλυμπο και να αφήσει τη γη να δώσει καρπούς. Η θεά απάντησε πως αυτό θα γινόταν, μόνο αν ξανάβλεπε την κόρη της. Τότε ο Ζευς ζήτησε από τον Ερμή να πάει στον Άδη και να κάνει μια συμφωνία μαζί του. Η Περσεφόνη θα έμενε τέσσερις μήνες στον Κάτω Κόσμο και τους άλλους οχτώ θα ήταν πάνω στη Γη μαζί με τη μητέρα της. Ο Άδης δέχτηκε, αλλά για να κάνει την γυναίκα του να ξαναγυρίσει κοντά του, της έδωσε κρυφά να φάει ρόδι. Ο Ερμής οδήγησε την Περσεφόνη πάνω στη Γη και επιτέλους η μητέρα βρήκε την πολυαγαπημένη της κόρη. Αμέσως η γη πρασίνισε και έβγαλε λουλούδια. Τα δένδρα έκαναν φύλλα στα κλαδιά κι έδωσαν φρούτα. Παντού υπήρχαν κίτρινα στάχυα γεμάτα καρπό. Η φύση ολόκληρη χάρηκε και οι άνθρωποι ήταν ευτυχισμένοι. Μετά η Δήμητρα και η Κόρη ανέβηκαν στον Όλυμπο.

Η Δήμητρα δέχτηκε τη συμφωνία που είχε κάνει ο Ζευς με τον Άδη, αλλά κάθε φορά που η Κόρη της έφευγε, ήταν λυπημένη και σταματούσε την βλάστηση. Όταν όμως η Περσεφόνη ανέβαινε στη γη έφερνε μαζί της από το Κάτω Κόσμο της χαρά για τη μητέρα της κι όλα τα αγαθά για τους ανθρώπους.

Ακριβές αντίγραφο από το βιβλίο της Ντόρας Παπαϊωάνου ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ <<ΟΙ ΘΕΟΙ>> ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΙΣΤΡΟΣ.

Σημείωμα για το ζωγράφο 

Χρήστο ΡΟΥΜΕΛΙΩΤΗ

Ο Χρήστος Ρουμελιώτης ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Η ζωγραφική τον γοήτευε πάντα και άρχισε να ζωγραφίζει και να δημιουργεί τοιχογραφίες από τα χρόνια της εφηβείας του.

Σπούδασε Πολιτικός Μηχανικός.

Ο Χρήστος συνεργάστηκε επί μακρόν με τον  γνωστό Έλληνα ζωγράφο, Απόστολο Χατζαρά και είχε την ευκαιρία να εξερευνήσει και αναπτύξει διάφορες μορφές καλλιτεχνικής έκφρασης μαζί του. Σήμερα από κοινού εκθέτει έργα σε κοσμοπολίτικα νησιά.

Ο Χρήστος εργάστηκε επίσης σε ένα αρχιτεκτονικό γραφείο και συμμετείχε σε ένα έργο που επικεντρώθηκε στη μελέτη και την αρχιτεκτονική αποτύπωση αρχαιολογικών χώρων και μνημείων.

Το εργαστήριό του [ατελιέ] όπου ζωγραφίζει και διερευνά παγκόσμια θέματα στην τέχνη και την εξέλιξη της καλλιτεχνικής έκφρασης από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα, βρίσκεται στην Κυψέλη, σε μια πυκνή από καλλιτεχνικό πλούτο, γειτονιά της Αθήνας.

Ο Χρήστος έχει πάρει μέρος σε ομαδικές εκθέσεις, ενώ αξιόλογα έργα του βρίσκονται σε ιδιωτικές συλλογές.

Έχει συμβάλει στη βελτίωση του σχολικού περιβάλλοντος των παιδιών ζωγραφίζοντας μεγάλης κλίμακας, φιλικές προς τα παιδιά τοιχογραφίες σε σχολικά κτίρια σε όλη τη χώρα.

Ο Χρήστος δημιουργεί επίσης σχέδια που χρησιμοποιούνται ως κατευθυντήριες γραμμές για τη στήριξη τόσο θεατρικών παραστάσεων [σκηνικά] όσο και τηλεοπτικών παραγωγών.-