Αρχική

Παρασκευή 14 Απριλίου 2023

Les coquillages, Τα κοχύλια, Paul Verlaine


Les coquillages. 
Chaque coquillage incrusté 
Dans la grotte où nous nous aimames 
A sa particularité 

L'un a la pourpre des nos âmes
Dérobée au sang des nos cœurs 
Quand je brûle et tu enflammes; 

Cet autre affecté tes langueurs
Et tes paleurs, alors que, lasse, 
Tu m'en veux des mes yeux moqueurs; 

Celui-ci contrefait la grâce 
De Ton oreille, et celui-là 
Ta nuque rose courte et grasse; 

Mais un, entre autres, me troubla.

Τα κοχύλια 

Τα φυλλοκάρδια σου 
μοιάζουν με κοχύλια που
Κρύβουν πολύτιμα σμαράγδια 
Εκεί που κάναμε τα πρώτα χάδια 

Κοχύλια είναι τα δυο σου χείλια 
Κάθε ένα έχει άλλη χάρη
Και τα δύο είναι ένα σμάρι..

Ένα είναι πορφυρό
Σαν το αίμα της καρδιάς
Που φωτιά έβαλε σε μας

Αλλο είναι .. χλωμό 
Ίσως αδιάφορο 
Στους χτύπους της καρδιάς μου..

Άλλο κάνει νάζια (γούστο)
Στου αυτιού σου το τρέμουλο (ούλο)
Και άλλο στο ροδαλό σου μπούστο..

Και κάποια άλλα είν' κρυμμένα 
μες στα μάτια σου τα γαλάζια 
Και στενάζουν τα φυλλοκάρδια.. 

Χρήστος Ρουμελιώτης
14/4/2023
Ελεύθερη απόδοση

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου