«Εάν μια μέρα με δεις γέρο»
Εάν λερώνομαι όταν τρώω και δεν μπορώ να ντυθώ... έχε υπομονή. Θυμήσου πόσο καιρό μου πήρε να σου τα μάθω.
Εάν όταν μιλάω μαζί σου επαναλαμβάνω τα ίδια πράγματα μην με διακόπτεις, άκουσέ με.
Όταν ήσουν μικρός κάθε μέρα σου διάβαζα το ίδιο παραμύθι μέχρι να σε πάρει ο ύπνος.
Όταν δεν θέλω να πλυθώ, μην με μαλώνεις και μην κάνεις να αισθάνομαι ντροπή. Θυμήσου όταν έτρεχα από πίσω σου και έβρισκες δικαιολογίες, όταν δεν ήθελες να πλυθείς.
Όταν βλέπεις την άγνοια μου στις νέες τεχνολογίες, δώσε μου χρόνο και μη με κοιτάς ειρωνικά, εγώ είχα όλη την υπομονή να σου μάθω το Αλφάβητο.
Όταν κάποιες φορές δεν μπορώ να θυμηθώ ή χάνω τον ειρμό των λέξεων, δώσε μου χρόνο για να θυμηθώ και εάν δεν τα καταφέρνω, μην θυμώνεις. Το πιο σπουδαίο πράγμα δεν είναι εκείνο που λέω αλλά η ανάγκη αλλά η ανάγκη που έχω να είμαι μαζί σου και κοντά σου και να με ακούς.
Όταν τα πόδια μου είναι κουρασμένα και δεν μου επιτρέπουν να βαδίσω, μην μου συμπεριφέρεσαι σαν να ήμουν ένα «βάρος» Έλα κοντά μου με τα δυνατά σου μπράτσα, όπως έκανα εγώ όταν ήσουν μικρός και έκανες τα πρώτα σου βήματα.
Όταν λέω πως θα ήθελα να «πεθάνω», μην θυμώνεις, μια μέρα θα καταλάβεις τι είναι αυτό που με σπρώχνει να το πω. Προσπάθησε να καταλάβεις πως στην ηλικία μου δεν ζεις, επιβιώνεις.
Μια μέρα θα ανακαλύψεις ότι παρ’ όλα τα λάθη μου πάντοτε ήθελα το καλύτερο για σένα, για να σου ανοίξω το δρόμο.
Αφιέρωσέ μου λίγο χρόνο από τον χρόνο σου. Δώσε μου λίγο από την υπομονή σου.
Δώσε μου ένα «ώμο» για να ακουμπήσω το κεφάλι, με τον ίδιο τρόπο που έκανα και εγώ για σένα. Βοήθησέ με να περπατήσω.
Βοήθησέ με να τελειώσω τις μέρες μου με αγάπη και υπομονή. Σε αντάλλαγμα θα σου δώσω ένα χαμόγελο και την απέραντη αγάπη που πάντα έτρεφα για σένα.22/1/2023
Εάν όταν μιλάω μαζί σου επαναλαμβάνω τα ίδια πράγματα μην με διακόπτεις, άκουσέ με.
Όταν ήσουν μικρός κάθε μέρα σου διάβαζα το ίδιο παραμύθι μέχρι να σε πάρει ο ύπνος.
Όταν δεν θέλω να πλυθώ, μην με μαλώνεις και μην κάνεις να αισθάνομαι ντροπή. Θυμήσου όταν έτρεχα από πίσω σου και έβρισκες δικαιολογίες, όταν δεν ήθελες να πλυθείς.
Όταν βλέπεις την άγνοια μου στις νέες τεχνολογίες, δώσε μου χρόνο και μη με κοιτάς ειρωνικά, εγώ είχα όλη την υπομονή να σου μάθω το Αλφάβητο.
Όταν κάποιες φορές δεν μπορώ να θυμηθώ ή χάνω τον ειρμό των λέξεων, δώσε μου χρόνο για να θυμηθώ και εάν δεν τα καταφέρνω, μην θυμώνεις. Το πιο σπουδαίο πράγμα δεν είναι εκείνο που λέω αλλά η ανάγκη αλλά η ανάγκη που έχω να είμαι μαζί σου και κοντά σου και να με ακούς.
Όταν τα πόδια μου είναι κουρασμένα και δεν μου επιτρέπουν να βαδίσω, μην μου συμπεριφέρεσαι σαν να ήμουν ένα «βάρος» Έλα κοντά μου με τα δυνατά σου μπράτσα, όπως έκανα εγώ όταν ήσουν μικρός και έκανες τα πρώτα σου βήματα.
Όταν λέω πως θα ήθελα να «πεθάνω», μην θυμώνεις, μια μέρα θα καταλάβεις τι είναι αυτό που με σπρώχνει να το πω. Προσπάθησε να καταλάβεις πως στην ηλικία μου δεν ζεις, επιβιώνεις.
Μια μέρα θα ανακαλύψεις ότι παρ’ όλα τα λάθη μου πάντοτε ήθελα το καλύτερο για σένα, για να σου ανοίξω το δρόμο.
Αφιέρωσέ μου λίγο χρόνο από τον χρόνο σου. Δώσε μου λίγο από την υπομονή σου.
Δώσε μου ένα «ώμο» για να ακουμπήσω το κεφάλι, με τον ίδιο τρόπο που έκανα και εγώ για σένα. Βοήθησέ με να περπατήσω.
Βοήθησέ με να τελειώσω τις μέρες μου με αγάπη και υπομονή. Σε αντάλλαγμα θα σου δώσω ένα χαμόγελο και την απέραντη αγάπη που πάντα έτρεφα για σένα.22/1/2023
Χρύσανθος Ρεπάντης (αδελφός)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου