Αρχική

Παρασκευή 19 Απριλίου 2019

Margarita σε ελεύθερη απόδοση, Βούλα Γκιολή, Αχαρνείς, Τα κλαριά

Δεν είμαι ο Κύκλωπας εγώ
που πρέπει να φοβάσαι
ούτε η Κίρκη μην τυχόν
και σε μαγέψει,
Είμαι η μαργαρίτα
η ταπεινή, που σαν
τα φυλλαράκια μου
και το πιό σκληρό
θεριό με το βλέμμα του
αγγίξ(ζ)ει
ξεχνάει
τα πικρά ταξίδια..
και ξαναρχίζει
από την αρχή..
 RxR
2019-04-19
Χρηστο μου σ' ευχαριστώ πολύ! 
 Με συγκινείς...
 Το ποίημα κ την εικόνα μου τα έστειλε μια αγαπημένη συνάδελφος, μαθηματικός... 
Ότι όμορφο συναντά μου το στέλνει...
κ εγώ το μεταλαμπάδευω οπως λέει ...
κ εσύ τα " πάντρεψες" τόσο πετυχημένα ! 
Στην εκδήλωση θα διαβάσω από τα κλαριά ένα απόσπασμα..
αναφερόμενο σε σένα...













Στους Θρακομακεδόνες , η δημοτική παραταξη Αχαρνείς - Μαζί Μπορούμε, του Οδυσσέα Καμπολη οργανωσε το Σάββατο 20/4 πολιτική - πολιτιστική εκδήλωση: Φως εκ φωτός στις Αχαρνές. Περιελαμβανε έκθεση φωτογραφίας της Στεφανίας Καλατζή της οποίας η ιδιαίτερη καλλιτεχνική ματιά φώτισε την παράδοση, τη φύση, την πίστη,το παρελθον κ το παρόν του Μενιδίου, με πρωτοτυπία κ ευαισθησία ! Συγχαρητήρια Στεφανία!!!
Από την έκθεση, δεν θα μπορούσαν να λείψουν έργα της Σταύρωσης, της θρηνούσας Παναγιάς, της Σταύρωσης του σύγχρονου ανθρώπου, της Ανάστασης, της Ειρήνης κ της γυναίκας που κοιτάζει, παρόλα αυτά , αισιόδοξα κ δυναμικά το μέλλον! Έργα της καταξιωμένης ζωγράφου Εύας Δημώντα, της οποίας η αγωνία, ο πόνος κ η αγάπη για τον συνάνθρωπο "ξεχειλίζουν" κ "κραυγάζουν" στους πίνακες της... Τα Σέβη μου Εύα!
Η λογοτεχνική παρουσίαση της νέας φιλολόγου Μαριαλένας Αλεξανδράτου, άκρως επιτυχής!
Διαβάστηκαν αποσπάσματα από το ποίημα του Χρήστου Σπυρ. Ρουμελιωτη: "Τα κλαριά" κ από ποίημα του Ν. Γκάτσου: Μέγα Σάββατον, από την γράφουσα, Γκιολη-Χαριτιδη Βούλα.
Να, λοιπόν, που η Πολιτική χαρίζει Πνευματική Ανάταση, όταν συνοδεύεται από την Αισθητική!
ΚΑΛΗ ΠΑΣΧΑΛΙΑ με...ΑΓΑΠΗ!!!
 

Voula Gioli Ξέρεις Χρήστο, άπειρες φορές ρεμβάζα από το παράθυρο του πάνω σπιτιού μου του πατρικου τη θάλασσα μας, καλοκαίριατικά μεσημερια. 
Μου έχει κολλήσει στο μυαλό μου η θάλασσα μας καθώς ταξιδεύαμε κάθε πρωί για το Ξυλοκαστρο! 
 Ήθελα πάντα να κάθομαι στο λεωφορείο προς την πλευρά της... 
Ο Χρόνος!!!... Σε ευχαριστώ από καρδιάς!!! 2018-11-13

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου