Τζόβας ... και ξερό ψωμί

Τζόβας ... και ξερό ψωμί

Γεια σας

Είμαι ο Τζόβας ...και το ξερό ψωμί

Στη παράδοση πιστός και στη πινακωτή

Με τη ζύμη διατηρώ σχέση τρυφερή,

Και στη πλατεία του Αι-Γιώργη μαγαζί…

Είμαι ο Τζόβας και το αυθεντικό ψωμί

Συνταγή δεν κρατάω μυστική

Αλευράκι, νεράκι και πολύ ψυχή

Και με τη Σούλα ας-ταίρι στη ταμειακή…

Ει φίλοι μου καλοί,

Νοικοκυραίοι, πλούσιοι και φτωχοί

Όσο σπόροι θα φυτρώνουνε στη γη

Για σας ο Τζόβας θάχει τη πόρτα ανοιχτή...

Ει άνθρωποι στο παρά πιστοί προσέξτε

Το ψωμί δεν είν’ αξία χρηματιστηριακή,

Γιατί θα ξυπνήσουν της γης όλοι οι φτωχοί

Και τ'άχυρα θα κάψουν στο ταχρίρ ένα πρωί...

Χαμόγελο και καλή καρδιά,

Ρακί και τσιπουδιά, αλάτι και μαγιά

Είν’ της ζωής μας κεράσματα γλυκά….

Φρέσκο και γλυκό ψωμί

τη κρίση κάνει πάρα κει…

Τζόβας Τζόβας …και ξερό ψωμί !

Χρήστος Ρουμελιώτης

Σημ. Το παρόν ποίημα είναι μία ουτοπία

και ουδεμία σχέση έχει με πρόσωπα, ονόματα ή μαγαζί

13/2/2011 Κυψέλη, Αθήνα