Αρχική

Παρασκευή 29 Μαΐου 2009

Αλληλεγγύη

 SOLIDARIEDADE

O essencial não está nos ritos,
Mas no que sugerem os mitos
E engendram em meu verso abrigo
Da boa mensagem do que lhe digo.

Eu agradeço ao distinto Senhor,
A amizade que vem zelando por minhas
Atividades, enaltecendo minhas
Poesias, filhas dos meus sonhos!

Rememorando teus elogios, então
Embevecida, comovida, me maravilho,
Atitude que soa um sonoro estribilho!

A história guarda o teu nobre gesto
Teu coração, oferecendo solidariedade
Para teus Irmãos com fraternidade !

Balneário Camboriú  2006
http://efigeniacoutinhopoesias.blogspot.com/

Apartir de la SOLIDARITE
De Efigênia Coutinho

La solution n'est pas dans les rites
Mais dans les paroles des mythes
Alors relâchez maintenant vos dites
Dans le monde des inter bytes

O mon Grand Seigneur
Des mes éloges récepteur
Faites une seule faveur
Diffusez «Paix-Rite» sur terre

O mon Grand Seigneur
Aux défavorisés solidaire
Nous sommes des faux-ecouteurs
De l' abattement de Votre Grande Coeur!

O mon Grand Seigneur
Nous sommes des éphémères
Et il faut aimer
Les petits oiseaux et les fleurs

Christos Roumeliotis
Eretria, Greece
Friday, 29 May 2009

Δευτέρα 25 Μαΐου 2009

Υπόθεση Οφθαλμών

I N D E L É V E L

Υπόθεση οφθαλμών


Μία ριπή οφθαλμού τύλιξε το κορμί μου
Εάν ηδονικό ρίγος τράνταξε τα στήθη μου
Ένιωσα να τινάζονται έξω από τα μεταξένια κελιά τους
Μια αραχνοΰφαντη αίσθηση άρχισε να χορεύει ρυθμικά
Πάνω στη κοιλιακή μου χώρα και να κυριεύει τον αισθησιακό μου κόσμο

Κοίταξα στο καθρέφτη την αόρατη πλευρά του εαυτού μου
Δεν είδα τίποτα μεμπτό (ν)
Κοίταξα τον Χρόνο που περνούσε έξω από το παραθυρό μου
Δεν μου φάνηκε κακός και τον καλοσώρισα. Κοντοστάθηκε
Μου ζήτησε νερό να ποτίσει τα Λεπτά και τα Δευτερολεπτά του
Του έδωσα ένα Αίσθημα και τα μεσάνυκτα μία Φροντίδα...

Το άρωμά Σας δυνατό και δεν μπορώ ν' αντισταθώ
Η έλξη της απόλαυσης αναπόφευκτη «INDLEVEL» ανεξίτηλη
Ο ήχος μιας trompe ακούγεται βαθειά στο δάσος
Τα ζωάκια κοντοστέκονται και προσπαθούν να την ερμηνεύσουν
Μαγεύονται... Δεν χρειάζονται ερμηνείες. Δακρύζουν...

Τα χείλη σας ακόμα καίνε όπως εκείνη τη πρώτη νύχτα
Απομάκρυνα τα προσχήματα γρήγορα
Δεν υπάρχει χρόνος για χάσιμο
Η αγκαλιά μου και η καρδιά μου Σας ζητάνε
Σιωπή. Σας ευχαριστώ

Kypseli Athina
25 Μαΐου 2009