Αρχική

Κυριακή 20 Απριλίου 2008

Lettre a Lou XV

 

Lettre a Lou XV

Η τρομπέτα ηχεί ξανά και ξανά
Σημαίνει την παύση του πυρός
Ω φτωχή μου καρδιά !
Πόσο ποθείς μια ματιά
από τα' όμορφά της μάτια !

Και η ώρα είναι δέκα και όλα σιωπούν
Το στρατόπεδο ροχαλίζει
Ο βοριάς σφυρίζει.
Μια λατέρνα στο φεγγαράκι γλυκό τραγούδι ψιθυρίζει.
Και ένας σκύλος το θάνατο φοβερίζει !

Το σκοτάδι γίνεται κερί
Οι ώρες λιώνουν αργά - αργά
Και συ τι κάνεις ομορφούλα εκεί
Ενόσω ο εραστής σου ξαγρυπνεί
Και την ερωμένη του αναπολεί;

Στον ουρανό σε ψάχνω
μικρή μου πριγκηπέσα.
Σα δίδυμα αστεράκια τα ριζικά μας είναι γρα(δε)μμένα.
Ω όμορφε Ουρανέ
Με τον απέραντο αστερο-βολώνα σου!

Ο Μπούζ και η Ρουθ του Ουγγό !
Δρόμοι χωρίς τέλος στον ουρανό !
Γράφει ο Μπαλαό...
Δεν πρόλαβα ψυχή μου να χαρώ
Παρά μόνο την αρχή...

Ένας κόκορας κοκο-κοκό
Τ' άλογα μας χλιμιντρίζουν
Από τη Νίκαια απαντάει η ηχώ
Πολλές αγάπες περιστοιχίζουν
Τη μικρή μου Λου από τη Κο

Μια βελούδινη τρυφεράδα
Βασιλεύει στην ατμόσφαιρα
Στο κρεβάτι μου σα να με χαϊδεύει
Το χέρι σου. Το βλέμμα σου
Η ανάσα σου όλα δω γύρω...

Η νύχτα κυλά ήσυχα
Επί τέλους θα κοιμηθώ ήρεμος.
Τα ματάκια σου φύλακάς μου
Ομορφούλα μου. Και λάμπουν
σαν άστρα στο στερέωμα !

Χρήστος Ρουμελιώτης
Αθήνα 18 Απριλίου 2008
(Ταξείδι με τον Απολιναίρ)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου