Lettre a Lou XII

Lettre a Lou XII

Γράμμα από το μέτωπο

(Apollinaire en grecque)

Εάν μια γλυκιά οβίδα μου έκοβε της ζωής το νήμα

Τα κλάμα σου αγαπημένη θα γινόταν ποίημα !

Το σουβενίρ μου θα λιωνε σιγά σιγά όπως το κερί στο μνήμα ...

Μια ωραία οβίς στον αέρα σκάει

Μιμόζα ανθίζει και μοσχοβολάει !

Μια ωραία οβίς στον αέρα σκάει

Το σουβενίρ μου είναι, και το αίμα του σκορπάει !

Και θάλασσες και βουνά και πεδιάδες σκεπάζει...

Και τους ήλιους που σαν φρούτα ωριμάζουν κοιτάζει !

Ένα σουβενίρ θα γίνω για να ζήσω και να πεθάνω

Μέσα στα στήθη σου τα λευκά

Μες στα χείλη σου και τα ματωμένα σου μαλλιά !

Που ποτέ δεν θα δηλώσουν υποταγή στο πεπρωμένο...

Και το μοιραίο έτσι όπως θα εκτινάσσεται από το αίμα μου

Θα βάψει τον ήλιο πιο κόκκινο,

Θα κάνει τα λουλούδια πιο εντυπωσιακά, το κύμα πιο γρήγορο...

Και την αγάπη πρωτόγνωρη και τ' αγόρι σου πιο δυνατό

Μες στο απλωμένο λουλουδένιο σου σώμα...

Αγαπημένη μου Λου

Αν σκοτωθώ, σουβενίρ θα γίνω

Σουβενίρ που θα μυρίζει νιότη, πάθος, έρωτα

Το αίμα μου παθιασμένο σιντριβάνι ευτυχίας

Και Συ η πιο ευτυχισμένη και η πιο όμορφη !

Ω μοναδική μου αγάπη και μεγάλη μου παραφροσύνη !

Η νύχτα κατεβαίνει

Να δώσω παρών μου κρένει

Στη μοίρα μου τη ...ματωμένη !

Για τη απόδοση

Χρήστος Ρουμελιώτης

Παρασκευή, 28 Μαρτίου 2008

10:06:16 μμ

Στο επόμενο ένα άλλο γραμματάκι προς Λού του αγαπημένου σας ποιητή Απολλ-ιναίρ !