Δεκατέσσερις Φλεβάρη και πάλι Ω! Έρωτα βγήκες παγανιά Να ψαρέψεις καρδο-φόλια Αγάπες αγάπες Τριγυρνάνε μοναχές Στρίψε το κεφάλι σου να τις δείς Ω ! Έρωτα Εσύ παιδί της φύσης Τι ψάχνεις να βρεις πάλι; Βαλεντίνοι και Βαλεντίνες Γεμίσαν τις ανθο-βιτρίνες Με περίσσια φαντασία Ιχνογραφούν την αγάπη τους Σε κάθε αντικείμενο Φοβάμαι Μην χάσω τα ίχνη σου έρωτα Σ’ ακολουθώ Ψάχνω στους δρόμους Ψάχνω στους στίχους Ψάχνω στους καθρέπτες Ψάχνω στη Φύση Είσαι παντού Πού Είσαι; Στο φιλί Είσαι στο τραίνο Πού είσαι; Ανθο-Βιτρίνες φανταχτερές Ανθο-Βιτρίνες με φλογισμένες καρδιές Ανθο-Βιτρίνες ερωτευμένες με το χτες Ανθο-Βιτρίνες στο αύριο υποσχετικές Βιτρίνες με κυλότες σοβαρές Ανθο-Βιτρίνες τσουχτερές Ανθο-Βιτρίνες ερωτικές Ανθο- Βιτρίνες χορταστικές Ανθο-Βιτρίνες βουβές Ανθο-Βιτρίνες ομιλητικές Θα βάλετε και μένα μέσα; Ένα στίχο θα σας πω Πως χάριν της αγάπης μου Σήμερα θέλω ν’ αλυσοδεθώ Έρωτα που είναι οι αλυσίδες σου; Κατεβαίνω από το βουνό Έρχομαι από το χωριό Πέρασα από τον κήπο τον Βασιλικό Ψάχνω να σε βρω Είσαι στης πόλης στο γαλάζιο ουρανό Σέφερε το σύννεφο Σέφερε η βροχή Είσαι του Χειμώνα η Άνοιξη η Ακριβή Δεκατέσσερις Φεβρουαρίου Γράμμα στην αγαπημένη μου Απολιναίρ Σήμερα πέρασα από την πόλη Είδα τα πουλιά να την έχουν κυριεύσει Παντού πάσης φύσεως πουλιά έχουν καταλάβει τις καίριες θέσεις Πήρα τους δρόμους Πέρασα από βιτρίνες και βιτρίνες Παντού Εσύ Πορφυρός Ζωντανός Ανθρώπινος Σου είπα καλημέρα Μου είπες σ’ αγαπώ Κάθε Φέτος όπως και αυτό Ανέβηκα στο λόφο Μπήκα στο κήπο Απέφυγα τη ταράτσα Δεν ήθελα να αντικρύσω το κεραιόδασος με τα διασταυρούμενα αόρατα σήματα Γέμισε η πόλη από βλέμματα Γέμισε η πόλη από λοξές ματιές Γέμισε η πόλη από μουσική τη μουσική του Έρωτα Ο Έρωτας είναι μια μουσική έτσι θάλεγε ο Κωστής Παλαμάς Τον απορροφά κάθε μόριο του σώματός σου Τον πίνει η ψυχή σου «Η ζωή είναι υπέροχη» είπε η κόκκινη πριγκίπισσα με τους εκατό εραστές και χάθηκε στα κόκκινα δάση των ψυχών μας ….
ΧΡ 14/2/2008
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου