Αmour Linda

Αmour Linda

Ομοικαταληξίες για τη Dona Linda

(Les dicts d' Amour a Linda)

Ελεύθερη απόδοση ποιήματος

του Guillaume Apolinnaire

από τη συλλογή "Il y a"

(Traduction libre en Grecque)

T’ όνομά σας αν και λίγο αδρό

Επειδή είναι δικό σας, είναι γλυκό

«Ωραία» θέλει να πει στα ισπανικά

Όπως ακούγεται, αρέσει αληθινά

T’όνομα σας μελαγχολεί στα Γερμανικά

Στην απριλιάτικη αύρα, θροΐζει απαλά

Και θυμίζει μια ιστορία απ’ τα παλιά που,

Κάθε βράδυ νεράιδες τραγουδάγανε γλυκά…

Α ναι, αυτό το όνομα δηλώνει επίσης ομορφιά

Αλλά και αρχαία πόλη Lindos ελληνικιά

Που φυτρώναν άλλοτε ρόδα όχι αγκαθωτά

Και περιστέρια περιστέρες φλέρταραν ερωτικά !

Ωραία μου Λινδία προς το παρών σιωπώ

Φθινόπωρο σαν έλθει δεν θάστε πια εδώ

Στην πόρτα σας μπροστά θε να στηθώ

Μη φεύγετε. Θα κλαίω με λυγμό !

Και όλα θα θυμίζουν εσάς, σαν

Δαχτυλίδια χρυσά, ρουμπίνια ακριβά

Μάτια φωτεινά

Στη θύμισή μου θ’άρχονται συχνά !

Νύχτες σκοτεινές σας κρύβουν τα μαλλιά

Καημός με φεγγάρι θε να μου καίει τη καρδιά

Άνεμοι θεόσταλτοι σας παίρνουν μακριά

Άστρο λαμπερό θα σας φέγγει από ψηλά

Το φθινόπωρο τα φύλλα θροΐζει

Το φόρεμά σας ανεμίζει

Το κεφάλι μου …βουίζει

Το φύλο σας σαν λουλούδι μυρίζει

Φθινόπωρο στο κήπο μου ανθίζει…

Μαντόνα μου γλυκιά

Φύλλα ξερά

Άδεια αγκαλιά

Βράδια με αστροφεγγιά

Όλα θα θυμίζουν εσάς

Μαντόνα μου γλυκιά

Χρήστος Ρουμελιώτης

Αθήνα, Τρίτη, 4 Δεκεμβρίου 2007

8:08:15 μμ

Les dicts d’ amour a Linda

Guillaume Apolinnaire

(Γαλλικό πρωτότυπο κείμενο)

(Traduction libre en Grecque ci-dessus)

Votre nom très paϊen, un peux prétentieux

Parce que c’est le votre en est délicieux

Il veut dire «jolie» en espagnol, et comme

Vous étés, on dit vrai chaque fois qu’on nomme

Ce nom devient mélancolique en allemand

Aux brises de l’Avril, il bruisse doucement,

C’est le tilleul lyrique, un arbre de légende

D’ou chaque nuit, des lutins fous sortent en bande.

Enfin, ce rare nom qui dit votre beauté,

Ce fut aussi le nom d’une antique cite,

Qui florissait jadis parmi les roses belles

Dans Rhodes, l’île ou roucoulent les colombelles.

Lorsque vous partirez, je ne vous dirai rien,

Mais après tout l’été, quand reviendra l’automne,

Si vous n’étés pas la, zézayante,O Madone,

J’irai gémir a votre porte comme un chain

Et tout me parlera de vous pendant l’absence:

Des joyaux vus chez les orfèvres transmueront

Leurs gemmes en mauvais prestiges qui seront

Vos ongles et vos dents comme en réminiscence

Et tout me parlera de vous pendant l’absence.

Et, chaque nuit sans lune attestant vos cheveux,

Je verrai votre ennui dans chaque nuit lunaire.

Mais puisque vous partez l’on ne soit débonnaire

Et fixe mon étoile et l’astre que je veux

Dans chaque nuit sans lune attestant vos cheveux.

Quand l’automne viendra, le bruit des feuilles sèches

Sera de votre robe un peu le bruissement.

Pour moi, vous sentant proche, en un pressentiment

Le feuille chue aura le parfum des fleurs fraîches,

Quand l’automne viendra hante de feuilles sèches.

Madone au Nonchaloir, lorsque vous partirez,

Tout parlera de vous, même la feuille morte,

Sauf vous qui femme et mobile comme la porte

Avant le premier soir de danse m’oublierez,

Madone au Nonchaloir, lorsque vous partirez.