Αρχική

Σάββατο 17 Νοεμβρίου 2007

Marie

Marie


Vous y dansiez petite fille

Y danserez-vous mère-grand
C'est la maclotte qui sautille
Toutes les cloches sonneront
Quand donc reviendrez-vous Marie
Les masques sont silencieux
Et la musique est si lointaine
Qu'elle semble venir des cieux
Oui je veux vous aimer mais vous aimer à peine
Et mon mal est délicieux
Les brebis s'en vont dans la neige
Flocons de laine et ceux d'argent
Des soldats passent et que n'ai-je
Un coeur à moi ce coeur changeant
Changeant et puis encor que sais-je
Sais-je où s'en iront tes cheveux
Crépus comme mer qui moutonne
Sais-je où s'en iront tes cheveux
Et tes mains feuilles de l'automne
Que jonchent aussi nos aveux
Je passais au bord de la Seine
Un livre ancien sous le bras
Le fleuve est pareil à ma peine
Il s'écoule et ne tarit pas
Quand donc finira la semaine

Μαρί
Ελεύθερη απόδοση ΧΡ

Όταν θα σημάνει η καμπάνα
Πριν από το δειλινό
Στην όχθη στο ποταμό
Θα ξαναρχίσεις το χορό !
Και μουσική θα πέφτει
Θα πέφτει απ’ τον ουρανό
Αγκαλιά μέσ’στο σκοτάδι
Θάμαστε και οι δυό
Έλα μικρή Μαρία
Εγώ πιο δυνατά θα σ’ αγαπώ
Απαλός, μου είναι ο πόνος
Χιονιού νιφάδα στην καρδιά
Μαλί προβάτoυ, ασήμι στα μαλλιά
Ω Μαρία του πράσινου λιβαδιού
Ω Μαρία του ήρεμου ποταμού
Μετράω τις ημέρες
Πότε θα ξαναδώ
Τα μαλλιά σου τα ξανθά…
Και καθώς περπατώ
Το Σηκουάνα κοιτώ
Ένα παλιό βιβλίο στο χέρι κρατώ…
Ο πόνος μου είναι σιωπηλός
Όπως και ο ποταμός
Οι μέρες κυλούν αργά
Προς το τέλος της βδομάδας …

Χρίστος Ρουμελιώτης
Αθήνα, Παρασκευή, 16 Νοεμβρίου 2007

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου