La tzigane

 La tzigane

La tzigane savait d'avance

Nos deux vies barrées par les nuits

Nous lui dîmes adieu et puis

De ce puits sortit l'Espérance

L'amour lourd comme un ours privé

Dansa debout quand nous voulûmes

Et l'oiseau bleu perdit ses plumes

Et les mendiants leurs Ave

On sait très bien que l'on se damne

Mais l'espoir d'aimer en chemin

Nous fait penser main dans la main

A ce qu'a prédit la tzigane

H Τσιγγάνα

Ελεύθερη απόδοση ΧΡ

Κουμπάρε να σου πω τη μοίρα σου;

"Δυό είναι οι ζωές και το σκοτάδι βαθύ

Απ’ το πηγάδι η Ελπίδα θέλει να βγει

Ασήκωτη είναι η αγάπη σαν μια αρκούδα

Που χορεύει μόνο όταν εμείς θελήσουμε

Εν πουλί χάνει τα μπλε φτερά του

Και οι ζητιάνοι το έλεός μας…

Το ξέρεις είσαι καταδικασμένος…

Αλλά μην απελπίζεσαι

Πιάσου χέρι χέρι

Με τη μοίρα και άστην να σε οδηγήσει" !

Αυτά λέει η τσιγγάνα !

Χρήστος Ρουμελιώτης

Αθήνα, 17/11/2007 1:14 πμ