Αρχική

Κυριακή 24 Ιουνίου 2007

Σοφός Γιώργος













Κώς - Λέρος 1969

Είναι μια φιλία ικανή
Σαν φωλιάσει μέσα στη ψυχή, και
Άσβεστη να μείνει μια ζωή…
Μα σαν ταιριάξει η στιγμή
Κομμάτια γίνεται ο χρόνος, και
Λιώνει του χωρισμού ο πόνος
Και επι-βεβαίωση δίδεται σαφής
Πως στο ταξίδι της ζωής
Tην αγάπη του Φίλου σου
μπορείς να ξαναβρείς !

Χρήστος Ρουμελιώτης
τηλ. 6973021194
Ερέτρια 24/6/2007 10:26 πμ

Γιώργος Σοφός Χειρουργός,
Απόστολος Κοσσαρής Τοπογράφος,
Ιωάννης Χρυσουλάκης Πολ. Μηχανικός, Συγκοινωνιολόγος,
Μίλτος Ψωμαδάκης Πολιτικός Μηχανικός,
Κώς Λέρος 1969











Τρίτη 19 Ιουνίου 2007

Γευσιγνωσία

 Γευσιγνωσία

Μια και η πρώτη τη τάξει από τις δέκα (10) παραμέτρους της γευσιγνωσίας είναι η γεύση, εξ ού και το επίθετο γευστικός-ή-ό που χρησιμοποιούμε όταν θέλουμε να δηλώσουμε την ικανοποίηση μας για ένα γεύμα. Ιδού στη συνέχεια οι δέκα (10) προς αξιολόγηση παντός γευσο-ταξειδίου παράμετροι :

1. Γεύση : Ξυνή, γλυκιά, αλμυρή, πικρή, γλυκόξινη 2. Διακόσμηση : Απλή, σύνθετη 3. Ερεθισμοί: Ήπιος, πικάντικος, καυτός 4. Θερμοκρασία : Καυτό, Ζεστό, κρύο 5. Κατάποση : Εύκολη, δύσκολη 6. Άρωμα : Φρούτου, βανίλιας, μπαχαρικών, λαχανικών, ζωϊκή, μανιταριού, μαγιάς, ελαιόλαδου 7. Όψη : Θαμπή, λαμπερή, τραχιά, στιλπνή, άλλη. 8. Πυκνότητα : Ρευστή, παχύρρευστη, στερεά, άλλη 9. Υφή : Στερεά, τραγανή, μαλακή, στιλπνή, λασπώδης, λιπαρή, κρεμώδης, συμπαγής, ινώδης. 10. Χρώμα : Πράσινο, κόκκινο, πορτοκαλί, λευκό εκρού, χρυσαφί, μαύρο. Σήμερα θα καταπιαστούμε με την πρώτη παράμετρο και θα την αναλύσουμε ολίγο ! Οι υπόλοιπες ας περιμένουν λίγο !

«Γευστικός-ή-ό» σημαίνει «ο δυνάμενος αφ’ εαυτού να αναδείξει αρετάς τις οποίες τα στοιχεία της φύσεως - ενίοτε υπό την καθοδήγηση ανθρώπινου παράγοντα- (τεχνίτου παρασκευαστή ή κοινώς chef ) συνέθεσαν εις το έπακρον αρμονικές, ώστε να προκαλέσουν γαστρο-συναισθηματικήν έκρηξιν»

«Γευστική καταδίκη» : Είναι η «ποινή» που υπόκειται υποχρεωτικώς, απροόπτως και αυτοπροσώπως άπαξ ο γευόμενος τας αρετάς ενός γευστικού ταξειδίου»

«Γευστικόν Ταξείδιον»(**)

Το ταξείδιον ε-τούτο μοναδικόν εστί
Διότι υψηλή ειδίκευση απαιτεί
Για να γνωρίσει εις τον καταναλωτή
Την υψηλήν τεχνική
Δια της οποίας η τομάτα η ντροπαλή
Με όριζα και κρόμυα αν συνδυαστεί
Γευστικήν έκρηξη, προκαλεί
Γεύση και γευσιγνωσία
Εις του Λάμπρου* τα καλλιστεία
Που πάσης φύσεως μυρωδικά
Λαχανικά ή ζωϊκά
Κολλητά και με μπαχαρικά
Παρελαύνουν εκστατικά
Από τηγάνια και ταψιά
Για να καταλήξουν αναπαυτικά
Στα στομάχια του ιξ καλο+φαγά !

Ήτοι το ταξείδιον ε-τούτο
και ρομαντικό εστί
Καθώς η γεύση
γλυκιά ή ξυνή
Πικρή ή αλμυρή
Συνοδεία πάντα με καλό κρασί
και με διακόσμησιν του Κώστα(*) Ευβοϊκή
Εις Εύβοια μόνον ευδοκιμεί, και
Εμπειρία αποτελεί μοναδική….

Σημ.
(*)Το ξενοδοχείο Negroponte Resort Eretria χαίρει των υπηρεσιών
Του Chef Λάμπρου και του sous Chef Κώστα !
(**) Μην παίρνετε στα σοβαρά την καθαρεύουσά μου

Χρήστος Ρουμελιώτης
Negroponte Resort Eretria
Σάββατο, 19 Μαΐου 2007, 00:57

Κυριακή 10 Ιουνίου 2007

Τα λουλούδια του Negroponte

Τα λουλούδια του Negroponte

Τα λουλούδια ανθίζουν για κείνους που τ' αγαπούν !
Les fleurs fleurissent pour ceux qui les aiment !
Christos Roumeliotis
Eretria - Negroponte Resort Hotel
01h18 11/06-2007


Δευτέρα 4 Ιουνίου 2007

Negro-διαδρομές

 Negro-διαδρομές

Μέτρησα τις καμάρες του. Ησαν πενήντα σε όλο το κτίριο. Μερικές βλέπανε θάλασσα και αφήνανε τη κάμερα να αποθανατίσει ένα καμαρωτό τοπίο. Σκέφτηκα ότι η Άλκηστις θα πέρασε πολλές φορές από την γέφυρα του ΕυρίπουΆλκηστις* τον συνεχάρει για το έργο του, τον χαιρέτησε και διέσχισε τον Πορθμό. Περνώντας το παλιό βενετσιάνικο γεφύρι ένιωσε ένα όμορφο βάρος στην πλάτη της: Ήταν το φρούριο και η ιστορία του. Ισως ακόμη και η θυσία της Άννας. Ο Δρόμος όμως την έβγαλε στο ξενοδοχείο λίγο πριν την Ερέτρια. Από μακριά διέκρινε το «φρουρό» του στην είσοδο. Ο τελευταίος έτρεξε να πάρει τις αποσκευές της. Δεν είχε τίποτα. μόνο αυτό το γλυκό βάρος που κάθε φορά ένιωθε όταν ανέβαινε τα σκαλοπάτια του Negroponte. Η πόρτα άνοιξε από σεβασμό και άφησε να περάσει πρώτα το πνεύμα, μετά το βλέμμα και τέλος το σώμα. Αμέσως και τα τρία γινήκαν ένα και άρχισαν και πάλι να θαυμάζουν το τοπίο ! Λιτές γραμμές, θόλοι, απαλά χρώματα, φως άπλετο, πρωινού ηλίου φως θρονιασμένο βασιλικά στις πολυθρόνες, κυριαρχούσαν. Οι δια-δρομ-ές ευθείες, καραβίσιες (χαμηλοτάβανες) διακοπτόμενες από φιλιστρίνια και αίθρια οδηγούσαν σε άνετα δωμάτια με βαθιές κουκέτες. Από τις μπαλκονόπορτες ένα γαλάζιο φως δημιούργημα άριστης συνεργασίας Εγρίπου και Ουρανού ήταν έτοιμο να ορμίσει μέσα στα δωμάτια. Ο σκηνοθέτης ενθουσιάστηκε από την φυσική προσφορά και την αφαίρεση. Ζήτησε από τον λήπτη να του βάλει τα μπαλκόνια, τα γεράνια και τις μπουκαμβίλιες στη σειρά ! Ζητάει από την αρχιτέκτονα «η σκηνή να γίνει όνειρο». Ο διά-δρομος εστί φυγή. Η φυγή εστί δι-έξοδος. Υπάρχει εδώ. Είναι ο ΄Εγριπος μια πάνω μια κάτω. Κάντο και Συ. Ήρθε μεσημέρι, ήρθε απόγευμα, ήρθε ηλιοβασίλεμα, ήρθε βράδυ. Και πάλι και πάλι. Και πάλι σιωπή. Η σιωπή και η ποίηση του χώρου ντύνουν τους επισκέπτες με γεύση και μουσική. Στο κατάστρωμα του καραβιού επικρατεί ευφορία. Ρέει ο οίνος. Ρέει και ο Ευβοϊκός. Τα μπαλκόνια συνομιλούν μεταξύ τους. Τα νερά της πισίνας δεν ζηλεύουν κανένα καθρέπτη γιατί προσφέρουν καλλίτερες υπηρεσίες στις γοργόνες. Η Άλκηστις* νιώθει απόλυτα ικανοποιημένη. Παίρνει το δρόμο της επιστροφής αφήνοντας πίσω της αυτή τη φορά το βλέμμα και το πνεύμα να περιφέρονται ανέμελα ανάμεσα στους ρόμβους και τα αίθρια του νέου παλατιού του Προβιντέντε - του Hotel Negroponte Resort Eretria - που κείτεται τόσο δωρικά και τόσο ταπεινά στα πόδια του Ευβοϊκού αλλά και του «μικρού Ερετριακού» Ολύμπου!

Χρήστος Ρουμελιώτης
Ερέτρια, Δευτέρα, 4 Ιουνίου 2007
Ξενοδοχείο Negroponte Resort

* H ανωτέρω ιστοριούλα είναι αφιερωμένη στην αρχιτέκτονα των κτηριακών εγκαταστάσεων του ξενοδοχείου Κα Άλκηστις Δικαιάκου - Ζήρου. κεντυπωσιάστηκε τόσο πολύ από τα λίθινα τόξα της. Μια φορά μάλιστα κοντοστάθηκε και τα αποτύπωσε προσεχτικά στο σημειωματάριο της. Ποιος ξέρει σε τι θα της χρησίμευαν ! Φωτογραφική μηχανή δεν υπήρχε. Παράθυρα, είσοδος έξοδος του φρουρίου ήσαν και αυτά τοξωτά. Αρχιτεκτονικά και μηχανικά όλα σωστά. Ο άγνωστος σ’ αυτήν αρχιτέκτονας θέλησε να παραδώσει στην ιστορία ένα πέρασμα – μάθημα από το παρόν στο μέλλον.