Αρχική

Τετάρτη 7 Μαρτίου 2007

Τασία Αναστασία Μπούκουρα Άνοιξη

Τασία Αναστασία Άνοιξη

Στο δρόμο περπατώ
Σε βλέπω και σκιρτώ
- Qu' il est beau votre chapeau !
- «Καλημέρα Κυρία της Ανοίξεως»
- «Ευχαριστώ» !

Πάω στο γραφείο
Περνάω από το Πολυτεχνείο
Ψωμί Παιδεία Ελευθερία
Μάντεψε πιο λείπει από τα τρία !

Σε βλέπω στο πάρκο
Γερμένη σκεπτική
Η κακία δεν χωρεί
Στη "δεμένη" σου ψυχή !

Κοιτάω προς τον βράχο τον ιερό
Σε βλέπω κάτω από το θεό
Καρυάτιδα σε λένε
Πίσω να γυρίσεις ανυπομονώ !

Καλημέρα Ιφιγένεια της Αυλίδος
Καλημέρα Αντιγόνη του Σοφοκλή
Καλημέρα Πηνελόπη του Οδυσσέα
Καλημέρα Ωραία Ελένη των Αχαιών !

Καλημέρα Μητέρα παιδιών τρίτων χωρών
Καλημέρα Παναγία Μήτηρ Θεών
Καλημέρα Πηγή ελεύθερων μυαλών
Καλημέρα Μάνα διψα(νθι)σμένων αγρών !

Σε βλέπω στον γαλάζιο αττικό ουρανό
Καβάλα σε σύννεφο άσπρο φτερωτό
Πάει – έλα Υμηττό Σαρωνικό
Πάνω από σπίτια με μπετό γλάστρες και βασιλικό
Καλημέρα Κυρία της πόλεως των Αθηνών !

Μήνες περίμενα να σε δω
Έρχεσαι με τον ανθό του Μάρτη στις οχτώ
Κάθε χρόνο παράθυρο ανοιχτό
Ακόμα μια ελπίδα στον φτωχό
Για ένα κόσμο πιο δίκαιο, κι' αληθινό !

Χρήστος Ρουμελιώτης,
Αθήνα, Τρίτη, 6 Μαρτίου 2007 / 9:58:33 μμ,
Το αφιερώνω στην Κυρία Αναστασία Μπούκουρα
και σ' όλες τις Κυρίες των Αθηνών και όχι μόνο !

Bonjour "Madame du Printemps"

Je marche dans la rue
Je te voie et je me pertube
- Qu’il est beau votre chapeau !
- «Bonjour Madame Printemps»
- «Merciiii pour le compliment!» !

Je vais au bureau
Je passe devant l' Université
Pain - Educ – Liberté*
Logo d' autres fois
Devine quoi nous monque au present**

Je te voie dans le parc
Penchée et pensive
La menchansete ça se ferme pas
Dans ton âme "bâillonnée"!

Je regarde le rochet sacré (Acropole)
Je te voie en dessous du dieux
Tu t’appelle Caryatide
J’ ai hâte de te revoir !

Bonjour Iphigénie d’ Avlide
Bonjour Antigone de Sophocles
Bonjour Pénélope de Pfaiakon
Bonjour Belle Hélène des Achaion !

Kalimera mère des enfants du tiers monde
Bonjour Vierge mere des dieux !
Bonjour source des esprits libres
Bonjour mère des champs fleuris en soif

Je te voie sur le ciel bleu d’Attique !
Montée sur une nuage blanche avec des ailles
Aller - retour Imite - mer Saronique !
Survolante des maisons bétonnes et des pots aux basilique !
Bonjour Madame de la ville d’ Athènes !

Je t’attends depuis quelques mois
Tu arrive suivie de la mimosa de Mars, le huit
Chaque année fenêtre ouverte
Encore une espérance des pauvres
Pour un monde plus juste et vraie !

Christos Roumeliotis
Athènes le 06/3/07 / 9:58:33 μμ . 
 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου