Ποίηση

Ποίηση

Η Ποίηση είναι ένας σπόρος

Που πέφτει από τον ουρανό

Σταλμένος από αποδημητικό πτηνό

Καμιά φορά πέφτει σε πέτρα

Και δεν φυτρώνει…

Μα όταν πέφτει σε γόνιμο μυαλό

Το στεφανώνει ! (φουντώνει)*

Ένα ποίημα θέλει νουνό ή νουνά

Να του φορέσει ρούχα βαφτιστικά

Και να φωνάξει τόνομά του δυνατά

Θέλει και ένα ψάλτη ή ένα παπά

Να το πρωτο-ειπεί ίσως και ψαλτά

Θέλει και μια φωνή βαθιά και λυρική

Σαν της Μελίνας, να του δώσει πνοή

Θέλει και ένα μουσουργό

Με νότες να το ποτίσει για να είναι μαλακό!

Το ποίημα θέλει και ένα αρωματοποιό

Με κατάλληλο άρωμα να του ραντίσει τις στροφές

Μην τυχόν και σκύψουν και τις μυρίσουν κοπελιές

Το ποίημα είναι σαν τους ανθρώπους

Θέλει να το κοιτάζεις στα μάτια λέξη προς λέξη

Θέλει να του χτενίζεις τα μαλλιά

Ίσια να τα φτιάχνεις, είτε στρογγυλά

Θέλει να το ακούς συχνά και να του γλυκομιλάς

Και ποτέ μόνο του ανυπεράσπιστο να μην το παρατάς!

Χρήστος Ρουμελιώτης

Λαμπίρι Παρασκευή, 11 Μαρτίου 2005 /// 7:00 μμ