Φεγγάρι, Σεπτέμβρης, Σεπτεμβρίου

Φεγγάρι Σεπτέμβρης

Σεπτέμβρης ήρθε στ’ ακρογιάλι

Ημέρες άντα έκανε υπο-μονή μεγάλη

Το Φεγγάρι να δεί να πλαγιάζει στην αμμουδιά

Και να του χαρίζει τρυφερά φως λόγο και ομορφιά !

Σεπτέμβρης :

«Αχ φεγγάρι μου καλό

Φώτισέ μου το μυαλό

Στείλε μου λόγο καρπερό

Να χαρίσω στη κυρά

Να της στολίσω τα μαλλιά

Βάλε όλα σου τα δυνατά

Νάμαι γεμάτος ελπίδα και χαρά» !

………………………………………….

«Κυρά μου κοίτα το σκοτάδι

Πως διαλύεται απ’ το φεγγάρι

Που δανείζεται απ’ το ήλιο φως

Και για να σε δει κάνει πως και πως !

Κυρά μου κοίτα το φεγγάρι

Λάμπει σαν μαργαριτάρι

Στέλνει τις αχτίδες του εδώ και κει

Μαζί θέλει μια μέρα να μας ξαναδεί !

Κυρά μου νάσαι πάντα καλά

Και ο ουρανός σου, όλος φωτιστικά

Και της θάλασσάς σου τα κυματάκια

Γλυκά να σου λένε τραγουδάκια !

Εγώ ίδιος εδώ μένω παντοτινά

Με άσπρα βότσαλα στην ακρογιαλιά

Ζεστός απ’ τα θερμά σου τα φιλιά

Και με τα χάδια σου ακόμα στην ραχο-κοκαλιά !

……………………………………………..

Σεπτέμβρης :

Φεγγάρι σ’ ευχαριστώ !

Για το φως σου το τηλε-παθητικό !

Το καλο-καιράκι με πόνο τώρα από-χαιρετώ

(ανα-πολώ , ποθώ : Αχ ποια λέξη να πρωτοπώ;)

Γιατί τον Ποσειδώνα βλέπω στα βουνά !

Να μου γνέφει «έρχεται βαρυ-χειμωνιά» !

Και καθώς δεν θάμαι στη δική σου αγκαλιά !

Θα παγώνει η «φτωχούλα» μου καρδιά !

Χρήστος Ρουμελιώτης

Ερέτρια Τετάρτη, 6 Οκτωβρίου 2004

Φεγγάρι:

Σεπτέμβρη μου μετακαλοκαιρινέ

Με τον γλυκόν σου οίνον με μέθυσες

Με τον λαμπρόν σου ήλιο με φώτισες

Με το πελαγίσιο κύμα σου με χάιδεψες

Με το θλιμμένο βλέμμα σου με μάγεψες

Σεπτέμβρη μου σαν …φύγεις

Πάρε με και μένα πάρε με

Και μέσα στη ζεστή σου τη φωλιά βάλε με

Και σαν του χρόνου έρθεις με το καλό

Πάνω από τα ωραία της Εύβοιας βουνά

βγάλε με, και πάλι βόλτα κάνε με !

Χ/Ρ 7/10/2004 9:40:58 πμ

ΛΟΓΟΣ ΚΑΙ ΦΩΣ:

Χημεία μαγική

Το φεγγάρι στέλνει λέξεις

Και ο ήλιος κάνει διαλέξεις

την άλλη μέρα το πρωί !

Φως και λόγος

Χημεία μαγική

Η αίσθηση γεννά πνεύμα

Και το πνεύμα λόγο

Και ο λόγος τη πένα «βαράει»

Και αυτή με προθυμιά μπροστά

στο άγνωστο τραβάει

Και ταξιδεύει στο χαρτί

Σε νέους τόπους σ’ άλλη γη

Για νάχει πάντα κάτι να πεί…:

«ποτέ πιά τάμπουλα ράζα»

ΧΡ 7/10/2004 10:03 πμ

(ομηρογενές ποίημα

με κρυπτο-ρήσεις)

"Ο λόγος είναι η μοναδική

πηγή του βεβαίου… " Μενέδημος