Φώτης Αγγουλες, μην καρτεράτε χιονάνθρωποι

ΠΟΙΗΣΗ ΑΓΓΟΥΛΕ

Από αγάπη στη Έλλη και τη …ζωή...

ΜΗΝ ΚΑΡΤΕΡΑΤΕ

Μην καρτεράτε να λυγίσουμε μήτε για μια στιγμή,

μηδ' όσο στην κακοκαιριά λυγάει το κυπαρίσσι.

Εχουμε τη ζωή πολύ, πάρα πολύ, αγαπήσει.

ΟΙ ΧΙΟΝΑΝΘΡΩΠΟΙ

Προσπαθήστε συνάνθρωποι,να τους καταλάβετε

τους χιονάνθρωπους.
Μας μισούν γιατί,ξέρουνε πως σαν έβγει ο ήλιος

ό,τι είναι φτιαγμένο με χιόνι θα λιώσει.καρτέρι….

Τη μέρα καρτερώ

Που στη ζωή θα βγώ,

Εφημερίδα…

Και πάλι να πουλώ !

τίμια πάντα να ζώ

Αχ κυπαρισσάκι μου καλό

Άντεξε όσο μπορείς το «κακό καιρό»

Σ’ πεθύμησα και θέλω να σε δω

Και δηλώνω:

Πως εσένα, την Έλλη και τη Χιό

Πάντα θ’ αγαπώ !

ΧΡ 31/10/2004 ///5:55 πμ

Ο ΧΙΟΝΑΝΘΡΩΠΟΣ:

«Ζω μόνο το χειμώνα

Αντέχω στο κρύο και στα χιόνια

Αγαπώ πολύ τα λαγκάδια και τα βουνά

Αλλά ΚΑΙ τις πόλεις ΚΑΙ τα χωριά

Ο πιο καλός μου φίλος είναι το ΠΑΙΔΙ

Γιατί μόνο αυτό έχει αγνή ψυχή

Και στη «κακοκαιριά»,

μου προσφέρει κασκόλ πίπα και σκουφί

Σαν έλθει βαρυ-χειμωνιά τρέχει στο βουνό

Μαζί να παίξουμε …κρυφτό.

Παιδιά θέλω κάτι να σας εκ-μυστηρευτώ !

Τον ήλιο καθόλου δεν τον συμπαθώ !

Γιατί μόλις βγαίνει πρέπει εγώ να εξ-αφανιστώ!

Και για να σωθώ, στα …παραμύθια τρέχω για να μπω!

Απ’ τους μεγάλους τον ΚΥΡ ΦΩΤΗ μόνο αγαπώ

Γιατί σαν +άνθρωπος ήθελε μόνο το καλό

Να κυβερνά τον κόσμο αυτό.

Του χρωστάω δε απέραντη ευ-γνωμοσύνη

Που στο ποίημά του υπό-σταση μου δίνει

Κι αν θέλετε πράγματι να τον κατά-λάβετε

Όπου λέξη ΧΙΟΝΙ τη λέξη αδικία ή κακία βάλετε» !

Χρήστος Ρουμελιώτης 30/10/04 /// 22:47

Μολών λαβέ 1940, Παρέλαση στο Νέο Ψυχικό, 28η Οκτωβρίου, Σπύρος Ρουμελιώτης, αφιέρωση

Μολών Λαβέ

1940 – 2004

…………………………….

Αντίσταση και φασισμός

Σύγχυση και διχασμός

Εξορία και ελευθερία

Μισαλλοδοξία και δικτατορία

Ευρώπη Συμφιλίωση Δημοκρατία

Ένωση νέα πρόκληση για την Ιστορία !

……………………………………………..

Στην πλατεία εκεί στο Ψυχικό

Σήμερα ακούω τύμπανο σοφό

Ψάχνω μέσ’ στη μνήμη μου να βρω

Έν δυό έν δυό το πιο καλό βηματισμό

Πρώτο Λύκειο δεύτερο Δημοτικό

Μπλε και άσπρο σε φόντο ιστορικό

Γαλανόλευκη σε γαλανό ουρανό

Έλληνας και μετανάστης μαζί εδώ

2χιλιάδες τέσσερα έτος ολυμπιακό

Ειρήνη στο στάδιο στο σχολειό

Το τύμπανο μ’ ανεβάζει το ηθικό

Εν δυό εν δυό Ελλάδα σ’ αγαπώ

Οχτώβρης του 40άντα, είκοσι οχτώ

ΟΧΙ με μάτια βουρκωμένα στον Ιταλό

Το χώμα τούτο δώ signore είναι ιερό

Μολών λαβέ : «c’est la guerre alors»!

1940 - 2004 χρόνια εξήντα τέσσερα

Μαζί για μιαν Ευρώπη στέρεα

Για ένα νέο σύνταγμα ενωτικό

Από την …Ασία μέχρι τον Ατλαντικό!

“Μπράβο της Ελλάδος παιδιά

Χειροκροτήματα σας αξίζουν πολλά

Η πατρίδα δεν ανησυχεί, Έτοιμοι είστε

Να σκαρφαλώσετε στο τραμ αν χρειαστεί” !

Ευχαριστώ Αδάμ βέρα Ψυχική μορφή

Που ήρθες και πάλι σε τούτη τη γιορτή

Με ακμαίο το φρόνημα το πατριωτικό

Όπως εκείνο το δύσκολο καιρό !

Χρήστος Ρουμελιώτης

Το αφιερώνω στο υιό μου Σπύρο που πήρε μέρος

με τη α΄ Λυκείου στην παρέλαση της 28/10/2004

Παρόντος του κ. Αδάμ κάτοικου Ψυχικού !

Alors, c’ est la guerre είναι φράση του Μεταξά που είπε

στον Ιταλό πρέσβη που πήγε να του επιδώσει το τελεσίγραφο του Μουσολίνι!

Ψυχικό 28/10/2004

Ελλίας Καζάν Helliaw Kazan

ELLIAS KAZAN

« America America »

« Anatolien mais pas Americain»!

Ellia Elia Homere americain !

Elia Elia Elia!

Konstadinoplien mais aussi Ellinien !

Viva Elia Zapata « rebelle » !

« Homme en colere » !

Viva Elia « de la rancoeur et la peur » !

Viva Elia « nabab dernier » !

Viva Elia grand de la scene « professeur »

Viva Kazan « du cinema poete » !

Vive vive vive dans nos coeurs !

Vive vie eternelle

« Au dela de ta mer (Egee) »

Hommages de Christos de l’ ile d’ Eubee

Eretria, vendredi 10 octobre 2003

(Ellinien = Grec)<>(Infos et photos

tires par des journeaux)

Ερέτρια Μενέδημος

Ερέτρια Μενέδημος 

Άκουσα, Μενέδημε, τον θάνατόν σου

Ότι μόνος στη ζωή σου έσβησες

Γιατί εφτά μερόνυχτα ούτε έφαγες ούτε ήπιες

Για την Ερέτρια μόχθους και κόπους έκανες

Για τον εαυτόν σου όχι ο ανδρισμός

Αλλά η λιποψυχία σου συντόμευσε το βίο

Απόστολος Π. Φωτόπουλος

Γυμνασιάρχης

«Το καλίτερο αγαθό δεν είναι

αυτό που επιθυμούμε αλλά αυτό που πρέπει» (το να ωφελή)

Μενέδημος

Έμαθα, Μενέδημε, για τον πηγαιμό σου

Ότι στα εβδομήντα τέσσερα, έσβησες το φως σου

Εφτά μερόνυχτα ούτε νερό ήπιες ούτε ελέας έφαγες

Για την Ερέτρια μόχθους και κόπους καλούς έσπειρες

Και τον βιον σου για νέους φιλοσόφους αγαθόν και ωφέλιμον κατ-έστησες !

Διασκευή από το ποίημα του Α. Φωτόπουλου

Χρίστος Ρουμελιώτης

Σκαρίμπας άβυσσος abime

ΑΒΥΣΣΟΣ/ABIME

Στου Καράμπαμπα την αυλή

Ανέβηκα ένα πρωί

Να δω της αβύσσου τη ψυχή

Αχ «Γλάρε» μου λευκέ

Του Εύριπου φρουρέ

Εσύ που βλέπεις από ψηλά

Εχει η άβυσσος καρδιά ;

«Ακου φτωχέ μου περι-γιητή

Από τη καρδιά στη ψυχή

Μια άβυσσος μεσολαβεί

Και αν θες στη ψυχή να μπεις

Το πνεύμα του Σκαρίμπα να επι-σκεφθείς

Που ζει στα φωσάκια στα γραπτά

Στης Χαλκίδας τα’ ανήσυχα νερά και

Στων κυκλάμίνων την σιγαλιά»

«Αλλά κι αν θες όμως την άβυσσο να δεις

Άβυσσος είσαι σύ

Συντροφιά με το χαρτί»

«Τάμπουλα ράζα*»

«Τάμπουλα ράζα*»

“Πήγαινέ με εκεί…» !

(* άγραφο χαρτί)

Χρήστος Ρουμελιώτης

7/10/2004---6:26 μμ

Γιάννης Σκαρίμπας

"Ώρα καλή στου απείρου την καρδιά

Γλάρε μου μακρινέ που φεύγεις - πλοίο-

Χωρίς εσένα η νύχτα η σιγαλιά

Η καμαρά μου ένα φωσάκι / ένα βιβλίο"

Yiannis Skaribas

Poete/Ecrivain de Chalkis

Φεγγάρι, Σεπτέμβρης, Σεπτεμβρίου

Φεγγάρι Σεπτέμβρης

Σεπτέμβρης ήρθε στ’ ακρογιάλι

Ημέρες άντα έκανε υπο-μονή μεγάλη

Το Φεγγάρι να δεί να πλαγιάζει στην αμμουδιά

Και να του χαρίζει τρυφερά φως λόγο και ομορφιά !

Σεπτέμβρης :

«Αχ φεγγάρι μου καλό

Φώτισέ μου το μυαλό

Στείλε μου λόγο καρπερό

Να χαρίσω στη κυρά

Να της στολίσω τα μαλλιά

Βάλε όλα σου τα δυνατά

Νάμαι γεμάτος ελπίδα και χαρά» !

………………………………………….

«Κυρά μου κοίτα το σκοτάδι

Πως διαλύεται απ’ το φεγγάρι

Που δανείζεται απ’ το ήλιο φως

Και για να σε δει κάνει πως και πως !

Κυρά μου κοίτα το φεγγάρι

Λάμπει σαν μαργαριτάρι

Στέλνει τις αχτίδες του εδώ και κει

Μαζί θέλει μια μέρα να μας ξαναδεί !

Κυρά μου νάσαι πάντα καλά

Και ο ουρανός σου, όλος φωτιστικά

Και της θάλασσάς σου τα κυματάκια

Γλυκά να σου λένε τραγουδάκια !

Εγώ ίδιος εδώ μένω παντοτινά

Με άσπρα βότσαλα στην ακρογιαλιά

Ζεστός απ’ τα θερμά σου τα φιλιά

Και με τα χάδια σου ακόμα στην ραχο-κοκαλιά !

……………………………………………..

Σεπτέμβρης :

Φεγγάρι σ’ ευχαριστώ !

Για το φως σου το τηλε-παθητικό !

Το καλο-καιράκι με πόνο τώρα από-χαιρετώ

(ανα-πολώ , ποθώ : Αχ ποια λέξη να πρωτοπώ;)

Γιατί τον Ποσειδώνα βλέπω στα βουνά !

Να μου γνέφει «έρχεται βαρυ-χειμωνιά» !

Και καθώς δεν θάμαι στη δική σου αγκαλιά !

Θα παγώνει η «φτωχούλα» μου καρδιά !

Χρήστος Ρουμελιώτης

Ερέτρια Τετάρτη, 6 Οκτωβρίου 2004

Φεγγάρι:

Σεπτέμβρη μου μετακαλοκαιρινέ

Με τον γλυκόν σου οίνον με μέθυσες

Με τον λαμπρόν σου ήλιο με φώτισες

Με το πελαγίσιο κύμα σου με χάιδεψες

Με το θλιμμένο βλέμμα σου με μάγεψες

Σεπτέμβρη μου σαν …φύγεις

Πάρε με και μένα πάρε με

Και μέσα στη ζεστή σου τη φωλιά βάλε με

Και σαν του χρόνου έρθεις με το καλό

Πάνω από τα ωραία της Εύβοιας βουνά

βγάλε με, και πάλι βόλτα κάνε με !

Χ/Ρ 7/10/2004 9:40:58 πμ

ΛΟΓΟΣ ΚΑΙ ΦΩΣ:

Χημεία μαγική

Το φεγγάρι στέλνει λέξεις

Και ο ήλιος κάνει διαλέξεις

την άλλη μέρα το πρωί !

Φως και λόγος

Χημεία μαγική

Η αίσθηση γεννά πνεύμα

Και το πνεύμα λόγο

Και ο λόγος τη πένα «βαράει»

Και αυτή με προθυμιά μπροστά

στο άγνωστο τραβάει

Και ταξιδεύει στο χαρτί

Σε νέους τόπους σ’ άλλη γη

Για νάχει πάντα κάτι να πεί…:

«ποτέ πιά τάμπουλα ράζα»

ΧΡ 7/10/2004 10:03 πμ

(ομηρογενές ποίημα

με κρυπτο-ρήσεις)

"Ο λόγος είναι η μοναδική

πηγή του βεβαίου… " Μενέδημος