Δροσούλα

Δροσούλα

Δροσούλα μου καλή

Που «πέφτεις» πρωί πρωί

Δρόσισέ μου το κορμί

Όλη νύχτα καίει η πληγή !

Δροσούλα μας καλή

Άνοιξη Φθινόπωρο

Αγάπη σου θρέφουμε πολύ

Το καλοκαίρι όμως σε νοσταλγεί !

Δροσούλα μου καλή

Πριν ο ήλιος βγει

Και η δρόσος διαλυθεί

Δώς μου το ζεστό σου το φιλί !

Δροσούλα μου καλή

Ακου πως κελαϊδεί

Το πουλάκι στο κλαρί

Τι θέλει άραγε να πει;

Δροσούλα μου καλή

Φίλη της λεμονιάς

Ανθέ της ξαστεριάς

Ποτέ μη με ξεχνάς !

Δροσιά δροσούλα

Σ’ αγαπάνε τα λουλούδια

Σ’ αγαπάνε σαν τα αγγίζεις

Και τα γλυκο…ποτίζεις !

Δροσιά δροσούλα

Σ’ αγαπάει όλη η φύση

Μ΄απ΄ όλους πιο πολύ

Σ΄ αγαπάει η αυγή !

Δροσιά δροσούλα

Σταγόνες άπειρες μοιράζεις

Με πάχνη απαλά όλα τα σκεπάζεις

Και απ’ έξω τα μέσα μου κοιτάζεις !

Χρήστος Ρουμελιώτης

Ερέτρια, Σάββατο, 12 Ιουνίου 2004

10h33 πμ