Αρχική

Τρίτη 24 Φεβρουαρίου 2004

Δημήτριος Λιακόπουλος

Δημήτριος Λιακόπουλος

Υπέροχος, ψηλός, καμαρωτός!
Περήφανος και πολύ εργατικός!
Επιβλητικός και αριστοκρατικός!
Πατριώτης και Αντιστασιακός
Λιακόπουλος Μήτρος ο πονετικός!
Απ’ όλους πολύ πολύ αγαπητός !
Για την Κυρία Κατίνα
Αμέτρητες στιγμές πολύ συντροφικός!
Και για τον Θόδωρα …θησαυρός!

Δημήτρη ο πόνος σου ας είναι περαστικός!
Ο λόγος σου παντοτινός!
Ο δρόμος σου αιωνίως φωτεινός!
Μήτρος
Στη μνήμη μας ανέπαφος και πάντα γλυκός!

Χρίστος Ρουμελιώτης
Λίγες γραμμές που είναι πολύ μικρές
για μία τέτοια προσωπικότητα!
Δευτέρα, 23 Φεβρουαρίου 2004
10:43 μμ

Αγιος Δημήτριος Μελισσίου

Αγιος Δημήτριος Μελισσίου

«Φρούρησον, πανεύφημε,
το σε μεγαλύνον χωρίον…»

Ως χωριούχον Σε ετίμησον
Το τροπάριόν Σου μέγαμάρτυρα, έψαλον
Εις την ζωήν από την πύλην Σου εισήλθον
Την πίστην μου δια Σου εις Χριστόν έπλασον
Τινές εκ των ευεργετών Σου Δημήτριε εγνώρισον
Της μητρός μου τη πίστιν εις Σε ως εαυτόν αγάπησον
Την Γέννησήν μου Δημήτριε πριν την Δύση Σου είδον
Ηλθον είδον και αθαύμασον!

ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ!

26 Οκτωμβρίου μεγάλη γιορτή!
Ο παπά-Ντόμαλης στο ιερό από την αυγή!
Ο Βαγγέλης η Ξανθή ο Ψάλτης είναι κει!
Πρώτη Δεύτερη Τρίτη. Σπάζει η σιγή!
Ω! Τι χαρμόσυνη βοή!
Πανωχωριανοί κατηφορίζουν στη γραμμή!
Aνωμελισσιώτες και κατωμελισσιώτες ακούνε βουβοί!
Ο Δημήτριος για «το πιστεύω στο Χριστό» μπήκε φυλακή!
Ο βάρβαρος Λυαίος από το Νέστορα θα ηττηθεί!
Του Νέστορα για το Χριστό οι Ρωμαίοι παίρνουν την κεφαλή!
Μύρο τρέχει αιώνια από του Δημητρίου τη πληγή!
Τον Άρτον σου γεύονται οι Χριστιανοί!
Άγιε μου Δημήτρη φύλαγε του Μελισσίου τη βράχινη ψυχή!

Χρίστος Ρουμελιώτης , Καθαρά Δευτέρα
Αθήνα Δευτέρα, 23 Φεβρουαρίου 2004…09:53

…"Φρούρησον, πανεύφημε,
την σε μεγαλύνουσαν πόλιν
από των εναντίον προσβολών,
παρρησίαν ως έχων προς Xριστόν τον σε δοξάσαντα"…

Βασίλης Μάρρος (Μαυρατζάς)

Βασίλης Μάρρος

(Μαυρατζάς)

«Γεννήθηκα στο Άνω Μελίσσι
Μέσα στη ζωντανή τη φύση!
Ζωγράφησα την ονειρεμένη νεκρή φύση!
Λάτρεψα την υποκριτική
Το θέατρο και τη μουσική
Αλλά και το κίνημα των μαύρων στην Αμερική!
Ερωτεύτηκα την μοντέρνα Academie!
O joli très joli Paris!
Αγάπησα τη μεταφυσική!
Ω! Ωραία (Ρ)(ρ)ώμη φουτουριστική !
Όρκο σας δίνω πινελιά :
Δεν θα εγκαταλείψω ποτέ το Μελισσάκι μου πνευματικά !
Θα μείνω για πάντα δικός του εικαστικά!
Μες στην ελληνική παραδοσιακή του φορεσιά!
Και μέσα στη καρδιά του με τη σπάνια ομορφιά»!

Για τον Vassilis Marros (Μαυρατζά)
(1897-1954)

Χρήστος Ρουμελιώτης
23/2/2004 10:47:18 μμ

Ο Άνθρωπος Μάρρος: Από το Αφιέρωμα του Νάνος Βαλαωρίτης:
"ζεστός κι ευγενικός, γεμάτος αγάπη για το συνάνθρωπο του και με αίσθηση του χιούμορ"
Β.Μάρρος:
"Δεν πιστεύω σε θεωρίες. Εργάζομαι με το συναίσθημα και στηρίζομαι στις εμπειρίες μου
για να εκφραστώ. (...) Κάθε νέο έργο πρέπει να είναι μια περιπέτεια."

Δευτέρα 23 Φεβρουαρίου 2004

Το λιβάδι που δακρύζει

ΤΟ ΛΙΒΑΔΙ ΠΟΥ ΔΑΚΡΥΖΕΙ!


Το λιβάδι που δακρύζει!
Το τραίνο σφυρίζει!
Ο ξεριζωμός αρχίζει!
Το πλοίο πλευρίζει!

Η Ελένη που δακρύζει!
Ιστορία αγάπης ανθίζει!
Βάρκα η ζωή που αρμενίζει!
Η νύφη πίσω δεν γυρίζει!

Ο Αλέξης που δακρύζει!
Το ποτάμι το χωριό βυθίζει!
Η ελληνική σημαία κυματίζει!
Φασισμός τη δημοκρατία θρυμματίζει!

Το χωριό, κι η πόλη που δακρύζει!
Πόλεμος: το βιολί δεν βιολίζει!
Κατοχή: το ψωμί σπανίζει!
Η αντίσταση ξεμυτίζει!

H Ελένη και o Αλέξης που ξε-χωρίζει!
Η Αμερική με Έλληνες γεμίζει!
Το μέτωπο απ’ το αίμα αφρίζει!
Η μοίρα και η Ευρώπη ελπίζει!
Τη πατρίδα εμφύλιος στα δύο σκίζει!

Η πατρίδα που δακρύζει!
Ο εμφύλιος κοστίζει!
Ο πόνος κι η πίκρα ξεχειλίζει
Κραυγή η μάνα μπήζει,
τη νέα κοινωνία ατενίζει!
Η Ελλάδα που δακρύζει!
Η Ελλάδα ευ-ελπίζει!

Χρήστος Ρουμελιώτης
Κυριακή, 22 Φεβρουαρίου 2004
12:26:29 πμ
Κατά τη διάρκεια και λίγο μετά
την ταινία του Αγγελόπουλου

Λαλιώτη

 Λαλιώτη

Λαλιώτη με το Κιάτο και το Διμηνιό στο πιάτο!
Λαλιώτη με τον Αηλιά τη Βρύση και το πάνω μαχαλά!
Λαλιώτη η Κατίνα σε χαιρετά πέρα απ’τη ρεματιά!
Λαλιώτη με τη Μικρή και τη Μεγάλη Βάλτσα στολίδια στα μαλλιά!
Το Θροφαρί δεν είναι μακρυά!

Λαλιώτη όμορφο πευκοχώρι που σε αγαπούν όλοι!
Λαλιώτη του Κολιού η Σέρβου, το γυναικοχώρι!
Λαλιώτη του Ρουμελιώτη και της Δήμητρας το περιβόλι!
Λαλιώτη του Πάνου, του Σπύρου, του Κώστα, της Σοφίας «Άγιοι Τόποι»!

Λαλιώτη της μνήμης της χτεσινής της σημερινής και της παντοτινής!
Λαλιώτη των χαρούμενων παιδιών της μουριάς και των αλωνιών!
Λαλιώτη των ξέγνοιαστων ημερών και των Αγγελικών «μπατακιών»!
Λαλιώτη της ρητίνης των σταφίδων και των ελαιών!

Λαλιώτη των παιγνιδιών και των πανηγυριών!
Λαλιώτη των γαλανών ξάστερων ουρανών!
Λαλιώτη του μόχθου και της αγροτιάς!
Λαλιώτη του όχτου και της συκιάς!

Λαλιώτη,
Σε σέβομαι και σε τιμώ!
Το καθάριο σου αέρα γεύομαι!
Με το νερό του Σιε μαγεύομαι!
Συχνά το πάνω σπίτι ονειρεύομαι!
Με τη Φωτούλα, έρχομαι τα άγια χώματα ν’ ασπαστώ!

Η ΔΙΑΔΡΟΜΗ!

(Μελίσσι – Λαλιώτη)
Πεύκα ραζακιές αμπέλια λευκές ρεματιές!
Μαργαρίτες και παπαρούνες γοητευτικές!
Πουρνάρια και σκίνα αρωματικά!
Κάπαρη φίνα και γλυκιά !
Σταφύλια και αχλάδια ομιλητικά!
Διαδρομή!
Στη μνήμη μου ανεξίτηλα έχεις στρωθεί!
Η Μαγεία σου δεν μπορεί να περιγραφτεί!
Η Τελειότητα σου δεν μπορεί να επαναληφθεί!
Δεν με φοβίζει του δάσους η σιγή!
Το αηδόνι (δεν) πίνει νερό στη πηγή!
Η γαϊδουρίτσα δεν ζεί!
Το σαμάρι έχει τριφτεί!
Τα πεύκα έχουν καεί!
Το μονοπάτι έχει χαθεί (?)
Το πλατάνι αντέχει, ανθεί!
Είμαι εδώ είμαι και εκεί!
Κάθε σούρουπο κάθε αυγή!
Μάνα δώσε ακόμα μιαν ευχή!
ΑιΓιάννη κάνε προσευχή!
Η φύση η φύση η ζωή η ζωή!
Θεέ μου θεέ μου κάνε κάτι: Να σωθεί!

ΟΙ ΔΙΑΚΟΠΕΣ!

Ο Λάκης δεν αφήνει το κυνήγι
Ο Γιώργης του αρέσει και το …κολύμπι
Και ο Μπεγιέτης φίλος από πιο ψηλά,
καλοκαιριάζει πιο χαμηλά!
Ο Χρήστος και η Φωτούλα
Ύπνο ρίχνουνε στη καρούτα
Κάτω απ’ τη μουριά!
Μίμης η Τούλα και η Κούλα
Ολη μέρα παίζουνε κάτω στη «σκιά»!

ΤΟΥ ΠΡΟΦΗΤΗ ΗΛΙΑ!

Ηλία που ψηλά εκεί κατοικείς!
Την Ιεζάβελ και τον Βαάλ δεν μπορείς!
Ηλία Ηλία της προσευχής!
Τον θεό εσύ μόνο μπορείς να ακρο-αστείς!
Ηλίας Ζηλωτής. Ηλίας της βουνο-κορυφής!
Στις 20 Ιούλη πανηγύρι ξεφάντωμα γιορτή!
Νταούλια και κλαρίνα. Χορεύουν όλη νύχτα τα σαίνια!
Κι η γουρνοπούλα δεν προλαβαίνει να ψηθεί!
Θυσία στου Λιβάνη πριν την ώρα της θα γενεί!
Και στο άψε σβήσε από τους Λαλαίους
Αθηναίους και άλλους περαστικούς θα εξαφανιστεί!
Του αηλιά μην ξεχνάς στο Λαλιώτη να ΠΑΣ!
Guest stars: Σπύρος και Γιώργος ΠΑΠ!

Βασιλικό αρχαία Σικυών

Βασιλικό αρχαία Σικυών

Μελίσσι Κιάτο Βασιλικό λεωφορείο έχει, τακτικό!
Μαγευτικό! πως οι ρόδες στροφά-ρουν το βουνό!
Ποιος ήταν ο ζωγράφος που έδεσε το χωριό με τον ουρανό;
Βασιλικό τα στενά σου μερακλο-μυρωδιές στάζουν!
Τα κορίτσια σου λουλούδια και φιλιά μοιράζουν!
Τα άσπρα σπίτια τα μούλκια και τα κιάτια ρεμβάζουν!
Στα καφενεία σου άνδρες και παιδιά βερίκοκο-κουβεντιάζουν!

ΣΥΚΙΩΝΑ ΟΡΘΑΓΟΡΙΔΩΝ

Συκιώνα ζει ο βασιλιάς Κλεισθένης;
Συκιώνα ζει ο Δημήτριος ο Πολιορκητής;
Συκιώνα δεν θέλω να ζει ο Σύλλας ο Συλητής!
Συκιώνα ζει ο Αντωνίνος ο Ευσεβής;
Συκιώνα ζει ο στιχουργός σου;
Συκιώνα ποιος παίζει τώρα στο θεατρό σου;
Συκιώνα ποιος «γλύπτη» το μάρμαρό σου;
Συκιώνα ποιος καλλιτεχνεί-ζει το μέταλλό σου;
Συκιώνα όμορφη κόρη του γιαλού
Του Αρτεμίσιοαπολλώνιου ναού
Αγορά, λουτρά και βουλευτήριο σημαντικό τεκμήριο!
Θέατρο, στοά και λαμπρό [ολυμπιονικών ίσως] γυμναστήριο!
Ω Συκιώνα! της τέχνης αιώνιο μείνε «θυσιαστήριο»!

Χρήστος Ρουμελιώτης Κυριακή, 22 Φεβρουαρίου 2004 /// 9:19 πμ- Αφιερωμένο σ’ όλους όσους τα’αγαπούνε!

Κυριακή 22 Φεβρουαρίου 2004

Αρχαία Συκιών ή Βασιλικό

Μελίσσι Κιάτο Βασιλικό λεωφορείο έχει, τακτικό!
Μαγευτικό! πως οι ρόδες στροφά-ρουν το βουνό!
Ποιος ήταν ο ζωγράφος που έδεσε το χωριό με τον ουρανό;
Βασιλικό τα στενά σου μερακλο-μυρωδιές στάζουν!
Τα κορίτσια σου λουλούδια και φιλιά μοιράζουν!
Τα άσπρα σπίτια τα μούλκια και τα κιάτια ρεμβάζουν!
Στα καφενεία σου άνδρες και παιδιά βερίκοκο-κουβεντιάζουν!

ΣΥΚΙΩΝΑ ΟΡΘΑΓΟΡΙΔΩΝ

Συκιώνα ζει ο βασιλιάς Κλεισθένης;
Συκιώνα ζει ο Δημήτριος ο Πολιορκητής;
Συκιώνα δεν θέλω να ζει ο Σύλλας ο Συλητής!
Συκιώνα ζει ο Αντωνίνος ο Ευσεβής;
Συκιώνα ζει ο στιχουργός σου;
Συκιώνα ποιος παίζει τώρα στο θεατρό σου;
Συκιώνα ποιος «γλύπτη» το μάρμαρό σου;
Συκιώνα ποιος καλλιτεχνεί-ζει το μέταλλό σου;
Συκιώνα όμορφη κόρη του γιαλού
Του Αρτεμίσιοαπολλώνιου ναού
Αγορά, λουτρά και βουλευτήριο σημαντικό τεκμήριο!
Θέατρο, στοά και λαμπρό [ολυμπιονικών ίσως] γυμναστήριο!
Ω Συκιώνα! της τέχνης αιώνιο μείνε «θυσιαστήριο»!

Χρήστος Ρουμελιώτης Κυριακή, 22 Φεβρουαρίου 2004 
9:19 πμ- Αφιερωμένο σ’ όλους όσους τα’αγαπούνε!

Γειτονιά

Η ΓΕΙΤΟΝΙΑ!

Το καλό εκείνο τον καιρό φιλαράκια ήσαν όλοι στο χωριό
Μα απ’ όλους πιο πολύ στη γειτονιά εκεί του Χ.του Κορδή
Ζούσαν πέντε εκλεκτοί μα πολύ και πολύ αγαπητοί!
ΒΑΣΩ Κ. Χρυσούλα Γ. και Γιώργης Βάγιας ο …σοφός!
ΒΑΓΓΕΛΗΣ Σ. ο μαραγκός και Θ.Λύρας ο …θαυματουργός!

«Βάσω του Κορδή» σε όλους έτσι ήταν γνωστή!
Οι κόρες του χωριού συχνά περνούσαν απ’ κεί!
Για το κέντημα να πάρουν ωραία συμβουλή!
Αχ Βασούλα μας καλή.Πως μαγεύεις τη κλωστή;
Ακούτε κόρες μου μια συμβουλή!
Στο τελάρο η κλωστή κεντάει τη ζωή!
Βελόνα και μαλλί πλέκουν της ζωής τη θαλπωρή!
Α! Να λάμπει πάντα η κουζίνα το σαλόνι η αυλή!

Χρυσή Χρυσούλα γλυκιά γειτονοπούλα
Μοσχοβολάει το παστίτσιο ο μουσακάς
Το γιασεμί σου και ο ανθός της πασχαλιάς
Ακούω τη φωνή σου στην «αυλή της ομορφιάς»!
Χρυσή Χρυσούλα τριών Κορών υπερμάνα
Λάμπει το αστέρι σου στον ουρανό
Χαίρει το πρόσωπό σου στη φωτό
Ποτίζει τη μνήμη το δάκρυ μου πηχτό!

Λύρα θαυματουργέ!
Πολυμήχανε ελαιουργέ!
Των ακαμάτων καλιγωτή!
Των θνητών εμψυχωτή!
Σαν αστραπή πέρασες από τούτη τη ζωή!
Η φήμη σου όμως (τα παιδιά σου) έφτασε ακόμα και στην Αμερική!

Ολο το χωριό σ’ εκτίμηση έχει το Γιώργο το «σοφό»!
Στο καφενείο ευρύ έχει κοινό και συμβουλές δίνει σωρό!
Δρομολόγιο συχνό χωρίς σταματημό πάνω-κάτω στο στενό!
Ενδιαφέρον δείχνει ζωηρό για τη γαϊδουρίτσα κάθε πρωϊνό!
Αχ γαϊδουρίτσα μου καλή με τα μεγάλα και ωραία αυτιά!
Και τα μαύρα μάτια σαν το ολόγιομο φεγγάρι στρογγυλά!
Εσύ σίγουρα του κόσμου λόγια ακούς και βλέπεις πολλά!
Λόγια και σφυρίγματα γλυκά απ’ τα αφεντικά!
Αν και καμιά φορά σου φέρονται σκληρά!
Ο Κυρ Σπύρος όμως σίγουρα πολύ σε εκτιμά!
Σε ταΐζει σε ποτίζει α τι ωραία που είναι η κοντζιά!
Αν αφαιρέσεις μόνο εκείνη τη διαβολεμένη ανηφοριά!
Σήμερα όμως σε βλέπω λίγο σκεπτική. Ετσι είναι όμως η ζωή!
Μη δίνεις σημασία σ’ αυτά που ακούς. Εγώ δεν έχω εχθρούς!
Η Βασούλα η Χρυσούλα η Ελένη μου αρκούν!
Οταν η Γ. και η Κ. αποφασίσουν απ’ τη ζωή ν’ απομακρυνθούν!
Αχ γαϊδουρίτσα μου καλή απ’ τον κόσμο είμαστε όλοι περαστικοί!
Καλημέρα καληνύχτα αστραπή και μετά πάμε στην ΕΥΧΗ!
Α! Μην ξεχάσεις. Ραντεβού να δώσουμε αργά ή γρήγορα ΕΚΕΙ!

Δάσκαλε της τέχνης της πλάνης του χωριού
Πιστέ ευαγγελιστή της εκκλησίας του Χριστού
Η Βάσω. Ο Σπύρος δεν είναι μακριά
Η Ντίνα είναι και αυτή ΕΚΕΙ κοντά!

Χρήστος Ρουμελιώτης 21/2/2004 7:52:52 πμ
Σπίτι Θιοφάνη Λύρα φωτό Νάνσυ Γιώργου Λύρα 
από το FB 25/2/2017
https://www.facebook.com/nlyras

Σάββατο 21 Φεβρουαρίου 2004

Life style Αθηνών 2004

Life style Αθηνών 2004

Ομόνοια Μοναστηράκι με καινούργια ρούχα το υπό-τραινάκι!
Σύνταγμα Κολωνάκι σόπιν με σμόκιν ή ταγεράκι!
Πλάκα και Βουλή οι τουρίστες για χάζι στη γραμμή!
Περαία Τροκαντερό βαρκάδα με ναύτη τον καιρό!
Βενιζέλος Αττική οδό Ελευσίνα με εκατό μόνο 2 ευρώ!
Γέμισε η καφετερία και ο …καναπές με σέξι ισχία !
Γαλήνη ή τρικυμία εσύ αταραξία! book και ηλιοθεραπεία!
Καφεδάκι και αστεία μεσημέρι στο κέντρο στα Χαυτεία!
Βόλτα διάθεση αίσθημα ευφορία το βραδάκι στη πλατεία!

Αθηναίοι και Αθηναίες μάθατε τα νέα;
Στης Ομόνοιας το κέντρο λείπει ένα δένδρο!
Στο Βασιλικό το κήπο φύτρωσε ένα βλίτο!
Του Αρη το Πεδίο έγινε μαυσωλείο!
Η Βουλή θα εξαγοραστεί από πολυεθνική!
Εφηβοι και εφηβίνες τέρμα στα σχολεία
Τα μαθήματα θα παραδίδονται από τα ιΝΤΕρκαφενεία

Ελάτε κύριοι και κυρίες θαυμαστές μας
Στο θέατρο του δρόμου εγώ ο Φοίβος και η Αθηνά
Θα σας παίξουμε ένα κομματάκι απ’ του Αριστοφάνη τα πουλιά!
Μια μίνι δωρεάν κωμωδία να απολαύσετε τώρα είναι ευκαιρία!

ΧΡ 20/02/2004

Αναστασία

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ

Ο Φοίβος με λατρεύει!
Η Αθηνά με υπεραγαπά!
Ω καλή μου Αθηνά!
Του Παρθενώνα Παναγιά!
Και του Φειδία …μαμά!
Μη ξεχάσεις τούτη τη χρονιά
Να καλέσεις όλα τα παιδιά
Στα στάδια τα Ολυμπιακά!

Ποδηλασία και ιππασία!
Τραμπολίνο και ποδόσφαιρο!
Σόφτ και μπέιζ μπολ!
Ενόργανη και ρυθμική!
Χόκει, φουτ και τενίς!

Να δουν κι αυτά λιγάκι
Και θα τους πω να σoυ
στείλουν από ένα γλυκό φιλάκι!
Α! Μην ξεχάσεις να καλέσεις
και την Μπάρμπι!

Ω! καλή μου Αθηνά!
πόσο σ’ αγαπώ τρελά!

Χρήστος Ρουμελιώτης
Ερέτρια Παρασκευή,
20 Φεβρουαρίου 2004
Χαρισμένο στην Αναστασία Δοντά

Ατέλειωτη κωμωδία Αριστοφάνη

Μίνι Κωμωδία

Και ο Πατέρας Δίας ψηλά απ’ τον Ψηλορείτη!
Το φονικό παρατηρεί εκεί κάτω στην Μαδρίτη!

ΔΙΑΣ. «Ωιμέ! κακό που βρήκε τη χώρα του Καλατράβα!
Χιλιόδειλε Διάβολε! Πάλι με αίμα αθώων με προκαλείς;
Ύπουλα χτυπάς και τρέχεις να κρυφτείς!
Αν άντρας είσαι, σε μένα αν σου κοττάει έλα να τη βγεις!
Και σεις Μπλερ και Μπους με τα σιδερένια τα πουλιά σας!
Ανίκανοι φαίνεται είσαστε να βρείτε τους αληθινούς τρομοκράτες!
Αθώα καφενεία και Μουσεία της Βαγδάτης άδικα κάνατε στάκτες!
Φοίβε και Αθηνά εμπρός κουνιθείτε!
Σιμά οι Ολυμπιακοί στην Αθήνα αρχινούν
Τη Φλόγα ήδη γενναίων χέρια στις 5 ηπείρους τριγυρνούν!
Καλέστε όλους τους Έλληνες να τους υπερασπιστούν!
Ένστολους και άστολους πολίτες την πόλη να περιφρουρούν!
Μα απ’ όλα πιο σοφό νομίζω είναι να καλέσουμε τον Αριστοφάνη!
Ελπίδα έχω με τις Όρνιθες του την Αθήνα φρούριο να κάμει!
Κακία πλέον δεν του κρατάω καμία!
Που μού κοψε τόση τσίκνα με την Νεφελοκοκκυγία!
(Κόντεψα να πεθάνω, Ευτυχώς που πήρε η Ελλάδα τους Ολυμπιακούς)!
Α ναι! και στο ΝΑΤΟ θέλω να δώσω μια ευκαιρία!
Αποδείξεις να δώσει για μία από δω και μπρος φιλειρηνική πορεία!
Τους Αγώνες να φροντίσει και αυτό να γίνουν «εν ασφαλεία» !
Μπρος λοιπόν τα φτερωτά μου πουλιά ελάτε για μία άνευ προηγουμένου συνεργασία!»

ΦΟΙ. Αριστοφάνη τ’ άκουσες; Τι πρόσταξε ο βασιλέας Δίας;
Τα πουλιά σου γρήγορα κάλεσε δω να ρθούνε!
Τη δουλειά να μοιραστούνε και στους αιθέρες να ξεχυθούνε!
Από ψηλά καλά κάθε ύποπτη κίνηση καλά να παρατηρούνε!
Και αν κάτι δούνε στο ΝΑΤΟ αμέσως να το πούνε!

ΑΘΗ. Αριστοφάνη μου καλέ μου ποιητή. Σ’ αγαπώ πολύ!
Νάχεις του Πινδάρου την ευχή!
Κάνε κάτι και συ για την ειρήνη γαμώτο κείνη ιδιαίτερα την εποχή!
ΑΡΙ. Με χαρά αδίψαστη την πρόσκληση λαμβάνω!
Και ευθύς από τις φωλέες τους τις όρνιθες μου βγάνω!
Γιατί μια τέτοια αποστολή άξια για το μπόι τους θα τους φανεί!
Τόσοι αιώνες κλεισμένες στην τσίροπολη πνίγηκαν στην τσίκνα των βοών των εριφίων και των πασχαλιάτικων αμνών!
Και όσο για τη συνεργασία με τον ΝΑΤΟ δεν είναι κακή ιδέα!
Γιατί στους αεροπόρους ενθουσιασμό θα προκαλέσει, και η συνεργασία με κότες θα αρέσει! Φανταστείτε τα κοκόρια με τους πιλότους του ΝΑΤΟ τους ουρανούς να οργώνουν και πόσο από υπερηφάνεια θα φουσκώνουν!
ΔΙΑΣ. Ευχαριστώ Αριστοφάνη!
Μ’ αυτό τον τρόπο η Ολυμπιακή Ιδέα ελεύθερα μπορεί ν’ανασάνει!

Γιώργης Ελένη Μπελεσιώτη

Γιώργης και Ελένη!

Αγάπη καλά κρυμμένη!
Στην άκρη του χωριού αιώνια ριζωμένη!
Γιώργης και Ελένη!
Που νάστε τώρα αγκαλιασμένοι;
Γιώργη (σε) Θάλασσα Γαληνεμένη!
Ελένη απ’ (τον) Έρωτα κλεμμένη!
Γιώργης και Ελένη ζείτε πάντα ερωτευμένοι!
Γιώργη λείπουν τα οστά από της Πλεύρας τα πλευρά!
Αχολογάνε τα σκυλιά! Στη Ρούμελη κανένας πιά δεν κυνηγά!
Βουρκώνει ο μπάτης στην Αγιά!
Βοριάς; Σκλάβος. Μαΐστρος; Ζορμπάς. Φίλοι από παλιά!
Καλάρει το καΐκι στα βαθιά. Αρνείται να σαπίσει στη στεριά!
Ελένη! τα πουλιά δεν κελαϊδάν πια στη ρεματιά!
Ελένη! τα ζωντανά δεν είναι χωρίς εσένα ζωντανά!
Ελένη! δεν βγαίνουν απ΄το φούρνο τα ταψιά!
Ελένη! το ψυγείο έμεινε χωρίς πίττα και πατσά!
Ελένη! Ελένη! δεν παίζουν πια στα κυπαρίσσια παιδιά!
Ελένη! δεν υπάρχουν πια κυπαρίσσια σαν και σένα τόσο ψηλά!
Ελένη! θυμιατίζει η παπαδιά!
Με ρίγανη και θυμάρι!
Σε θυμούνται και πονάν οι φίλες σου και όλη η γειτονιά!
Ελένη αγιάζει ο παπάς στην εκκλησιά!
Ψυχές. Σαν το γιδίσιο γάλα λευκές!
Στο στόμα μας προσευχές!
Γιώργης και Ελένη: Μήτρα που στο κόσμο δεν ξαναβγαίνει!
Θειά Ελένη γλυκό θα είναι για πάντα το ψωμί σου!
Μπάρμπα Γιώργη γαλήνη θα σπέρνει αιώνια η ψυχή σου!
Τα παιδιά σας ο Βασίλης, η Καλλιόπη και η Αγγελική.
Τα εγγονάκια σας …..
Δικός σας! Ο Χρίστος!
ΧΡ. Τρίτη, 17 Φεβρουαρίου 2004 <> 1:16:42 μμ

Τετάρτη 18 Φεβρουαρίου 2004

Το σπίτι στο χωριό Μελίσσι

Το σπίτι στο χωριό Μελίσσι

Αγέρωχο στη ράχη καμαρώνεις τον Κορινθιακό
Ζεις στο χωριό από το χίλια εννιακόσια οχτώ;
Γνώρισες παγκόσμιους φονικούς πολέμους δυό
Δεν σκύβεις το …φουγάρο μένεις περήφανο, στητό.

Κορδαίοι Χρίστος Φίλιππος Άγγελος και κορδωτοί
Πέτρα κουβαλήσαν πολύ από το βουνό πελεκητή
Να χτίσουν πέτρινο τσαρδί που αγάπη αιώνια να χωρεί
Και το σπίτι στο χωριό περίμενε τη Νύφη να το χαρεί

Χρίστος και Αναστασία ρίζωσαν βαθιά εκεί
Ηλθε και το γραμμόφωνο από την Αμερική
Αγγελος και Χαρίκλεια στη διπλανή αυλή
Φίλιππος και Δήμητρα Αθήνα για ωραία ζωή!

Χαρές και γλύκες γνώρισες πολλές
Κόρες ζηλευτές του κόσμου αγαπητές
Βάσω Ζωή Σοφία σαν τα νερά τα κρύα
Φύτρωσαν από Χριστό και την Αναστασία!

Σπίτι μου σπιτάκι μου όμορφο μπαλκονάκι μου!
«Ελάτε να σας δείξω τη θέα Είναι πολύ ωραία!
Το Πράσινο του κάμπου. Το μπλε του πόντου!
Ξένε εδώ κατοικεί η Θεά της Ζωής. Σου εύχομαι να τη χαρείς»!

Σπίτι μου σπιτάκι μου όμορφο περιβολάκι μου!
Του κήπου μου οι αγγουριές είναι οι πιο πικρές
«Αχ μαναράκι μου μην την κορυφούλα του πατάς
Γιατί εύκολα χολιάζει και όλο πίκρα στάζει»!

Λεμόνια και σαγκουίνια γεμίζουν τα κοφίνια
Περγαμόντο μου γλυκό μη σώνεσαι σε παρακαλώ!
Μούσμουλό πασχαλινό και αρνί μου σουβλιστό
Περιμένετε λίγο ακόμα, έρχομαι! φτάνω στο χωριό!

Σπίτι μου σπιτάκι μου όμορφο γαριφαλάκι μου
Φίλο κανένα δεν αφήνεις χωρίς γαρύφαλλο να δίνεις
Γλυκά τουτουμάκια και σταφύλι δροσερό προσφέρεις
Στον περαστικό από το στενό και ας μην τον ξέρεις!

Σπίτι μου σπιτάκι μου όμορφο … κουνελάκι μου!
Η αυλή σου ρεφενέδες γνώρισες επισκέψεις και μεζέδες
Κοτούλες κατσικούλες κοκοράκια και δύο γαιδουράκια
Ω τι χαρούμενα παιγνίδια παίζαν τα γειτονοπουλάκια!

Ρουμελιωτάκια και Λυράκια
Κριτσιλιγκάκια και Χωτουσάκια
Γκουρασούδες και Φαγκρούδες
Στις ομάδες στο κουτσό
Στις κουμπάρες, το στάκαμαν και το κρυφτό!
Παιδιά νύχτωσε! …Μαμά! ακόμα ένα λεπτό!

Το σπίτι στο χωριό τώρα μένει έρημο και μοναχό!
Σπύρος και Βάσω: Ταξίδι μακρυνό!
Μαζί τους και η Ντίνα κι ο Βαγγέλης ο μαραγκός
Η Ελένη και ο Λύρας και ο Γιώργος ο σοφός!
Χρυσούλα! Γιωργία! Καλιόπη! Βαγγελιώ!
Χωράω και εγώ?
Χρίστος Ρουμελιώτης
Τρίτη, 17 Φεβρουαρίου 2004 <><><><3:04:22 πμ
Το ποίημα αυτό εγγράφει μετά από την ποιητική βραδιά στη Στοά του Βιβλίου προς τιμήν του Μανόλη Πρατικάκη
Ευχαριστώ το ποιητή για την …συμβολή του και την αφιέρωση του.

Κυριακή 15 Φεβρουαρίου 2004

Σαμπατέρ

(Βάσκος φιλο-φιλόσοφος)

«Η φιλοσοφία δεν υπηρετεί κανένα»
«Η φιλοσοφία δεν είναι ωφελιμιστική»
«Νέοι μη φοβάστε τη φιλοσοφία»
«Απαντήστε ελεύθερα στα ερωτήματα»
«Τι είναι η ελευθερία και τι δικαιοσύνη»;
«Τι είναι ωραίο και τι θάνατος»;
«Η δημοκρατία είναι ένα γιγάντιο γήπεδο»
«Ο καθένας μπορεί να παίξει»
«Ο καθένας μπορεί ν’ ασκήσει τις ικανότητές του»
«Ο καθένας μπορεί να εκφράσει τα αισθήματά του»
«Ο καθένας μπορεί να πείσει και να πειστεί»
«Αλίμονο στους αδαείς και τους εν αγνοία διατελούντες»
ΕΥΦΗΜΟΛΟΓΗΜΑΤΑ
«Ευτυχία είναι να έχεις απλά γούστα και πολύπλοκο μυαλό»
«Ευτυχία είναι να έχω πολλά χρήματα και να ζω όπως οι φτωχοί» (Πικάσο)
«Στην ταυρομαχία ο θάνατος είναι παρών»
«Ο θάνατος είναι ο συνεργάτης της ζωής»
«Ο θάνατος είναι ο κομπάρσος της ζωής που επιβεβαιώνει την αξία της»
Για το zoom από την Ελευθεροτυπία 13/2/04
Και το ρεπορτάζ του Βασίλη Κ. Καλαμαρά
Χρήστος Ρουμελιώτης 14/2/04

ΕΠΙΜΕΤΡΑ

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

Η ελευθερία δεν είναι πανάκια είναι άνισος αγώνας εν διαρκεία!
Η ελευθερία είναι η αυτοσυγκράτηση από την καταστροφο-λαγνεία!
Η ελευθερία δεν είναι ουτοπία είναι αιώνια παγκόσμια θρησκεία!
Η ελευθερία είναι ένας πνευματικός βιότοπος που θέλει προστασία!
ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ
Είναι η ισορροπία τρόμου μεταξύ των ισχυρών και αδυνάτων
Είναι η ισορροπία τρόμου μεταξύ της τάξης και της αταξίας
Είναι η ισορροπία τρόμου μεταξύ του πνεύματος και της ύλης
Είναι η ισορροπία τρόμου μεταξύ του δικαίου και της αδικίας
ΩΡΑΙΟ
Το ωραίο είναι ζήτημα υποκειμενικό. Είναι ό,τι μου φωτίζει το μυαλό!
Το ωραίο είναι απλό, αόρατο ή ορατό, φυσικό ή τεχνητό, γραπτό ή προφορικό!
Η ζωή είναι ωραία. Άνοιξε το παράθυρο Σου μόνο, όσο μπορείς πιο πολύ, να μπει φως!
ΘΑΝΑΤΟΣ
Είναι το επίμετρο της ζωής αργά ή νωρίς δεν ξέρει κανείς.

Χρήστος Ρουμελιώτης
25.10.1953<><><><><><14/2/2004 7:34:25 μμ
«Τα επίμετρα»
(Επίμετρο = συμπλήρωμα)

Ερως έρωτας

 Ερως έρωτας

Λαλιά δεν έχω αλλά μιλώ !
Παιδί δεν είμαι αλλά παίζω και γελώ !
Θέλω να ουρλιάξω αλλά δεν μπορώ !
Είμαι ο έρωτας όλα αρχίζουν και τελειώνουν δω !

Χορηγώ ελευθερία στο νου και τη ψυχή !
Δίνω εντολή στην ποίηση να απελευθερωθεί !
Να ντύσει με μια νόστιμη ωδή ο,τι πιο όμορφο ανθεί !
Ζήτω η επανάσταση και η ανυπακοή !

Το κορμί υποφέρει και δεν ξέρει το γιατί !
Αναταραχή προκαλώ στον κόσμο τον εσωτερικό !
Τραύλισμα πυρετό και κάργα παραμιλητό !
Τσιμπήματα στα σπλάχνα και ζάλη στο μυαλό !

Σφίξε με σφίξε με με τα χέρια σου τα δυο !
Πες μου σ’ αγαπώ !
Πιες απ’ τα χείλη μου μέντα & ρακί
Μερσί για το φιλί !

Ο έρωτας ο ηθοποιός είμαι γω
Και είμαι υπερήφανος για το δυνατό μου το εγώ
Διαθέτω την απαραίτητη υποκριτική άμα χρειαστεί
Και τους πολιτικούς βάζω κάτω στην πολιτική!

Ο έρωτας άγγελος είμαι γω !
Και είμαι υπερήφανος για το θηλυκό μου το εγώ !
Που με σκέρτσο νάζι βλέμμα και φωνή !
Ανοίγω το δρόμο για τη πρώτη επαφή !
Διασκευή πεζού κειμένου:
Χρίστος Ρουμελιώτης
Ερέτρια, 10/5/2004 6:59:00 μμ
Πηγή από άρθρο του Γιάννη Λυβιάκη
στην Ελευθεροτυπία

«Ο έρωτας είναι η ανώτερη μορφή επικοινωνίας Πριν από τη γλώσσα Πριν από το παιγνίδι Πριν από την κραυγή Προκαλεί ταραχή Διεκδικεί την ελευθερία των ερωτευμένων Μεταλλάσσεται ενίοτε σε πολιτική ανυπακοή Είναι ακατάτακτος Είναι τσίμπημα των σπλάχνων Είναι φτερούγισμα Είναι αναταραχή Είναι παραμιλητό Είναι πυρετός Είναι τραύλισμα Αποτελεί πολιτική αντίσταση Αλλάζει την πεζή πραγματικότητα της διεκπεραίωσης και την μεταμορφώνει σε ποίηση Η ερωτική επαφή ξεκινά πάντα από τη γυναίκα Ο άντρας κάνει το πρώτο βήμα γιατί αυτό απαιτούν οι κοινωνικές συμβάσεις Την πρωτοβουλία την παίρνει πάντα το θηλυκό Δεν το δείχνει απόλυτα Το βλέμμα η φωνή το ντύσιμο ο τρόπος που περπατάει ο τρόπος που κάθεται όλα αυτά εκπέμπουν μηνύματα που είναι άμεσα συνδεδεμένα με την προσωπικότητά της»

Comme « la vie est une fleur
Et l’ amour en est le miel »
Le rosier est le rois des fleurs
Et « Athena » la reine de mon coeur !

Victor Hugo
Christos R. 25/05/04
---
Comme « la vie est une fleur
Et l’ amour en est, le miel »
Le rosier est le rois des coeurs
et on en offre aujourd'hui plusieurs..
CrR 14/2/2021
Pour Flo!

Σάββατο 14 Φεβρουαρίου 2004

Ιστορία

Ιστορία

Η ιστορία είναι όπως τα βουνά
Όσο τα βλέπεις από μακριά τόσο είναι πιο αχνά
Η ιστορία κάποτε γίνεται μυθολογία
Η μυθολογία κάποτε γίνεται μυθοπλασία
Η μυθοπλασία θέλει φαντασία
Ω! ωραία ιστορία!
Η ιστορία είναι όπως τα μικρά παιδιά
Θέλει χάδια απαλά!
Η ιστορία δεν χρειάζεται να πεί πολλά
Μια λέξη είναι αρκετά!
Φραγκο-συκιά!

9/2/2004

Ποίηση

Ποίηση

Η ποίηση είναι ένας δρόμος
Που όσο θέλεις τον περπατάς
Και ό,τι πιο όμορφο κοιτάς!
Ο πιο ζωντανός τάφος
Είναι ο τάφος της Ποίησης
Μένει Αιώνιος!
Η ποίηση είναι η Σμίλη του Λόγου
Ο Λόγος είναι ο αγρός της Ποίησης
Αν δεν υπήρχαν τα τρία (ι)(υ)(η)
Η Ποίηση θα ήταν ασμίλευτη και ορφανή

XΡ 9/2/2004

Μια μικρή ιστορία

Ο ΧΙΝΙ Ο ΜΠΡΟΝΤΣΚΙ 

Ο ΓΕΪΤΣ ΚΑΙ Ο ΕΛΙΟΤ

ΜΙΑ ΜΙΚΡΗ ΙΣΤΟΡΙΑ

………………………………
Η ποίηση είναι γη που δεν τρέμει
Η ποίηση είναι αυτογνωσία που μένει
Η ποίηση είναι η φυγή από τη μαζική ανία!
…………………………………………………
Η μνήμη είναι άφθονη αγάπη πέρα από την επιθυμία
Η επιθυμία είναι ελευθερία πέρα από συμβάσεις και μανία
Η ιστορία είναι ελευθερία από το μέλλον και το παρελθόν
Η ιστορία είναι ίσως και δουλεία σ’ αυτό το ά-(σ)κοπο παρόν
Η ιστορία είναι η ομίχλη του παρελθόντος
Οσο προχωρείς μέσα σ’ αυτήν χάνεσαι!
Η ιστορία είναι το φανάρι του μέλλοντος
Οσο φέγγει σε οδηγεί σε «νέες εικόνες»
«Εικόνες που θα συνεχίζουν» !
«Εικόνες που θα χαρίζουν» ! (*)
Βασιλιά της Ασίνης που βρίσκεσαι;
Φρουρέ των Μυκηνών ποιόν φυλάς τώρα;
Διογέννη του φαναριών ποιούς θα χλεύαζες σήμερα ; (**)

Για τη διασκευή και ποιητικοποίηση
Των μεταφρασμένων αποσπασμάτων από την ομιλία του νομπελίστα ποιητή Σέιμους Χϊνι
Της Κατερίνας Σχοινά στο ένθετο της ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗΣ της ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ 13/2/04
Χρήστος Ρουμελιώτης

Πίνδαρος

Πίνδαρος

«Πάντα για τις αρετές
χρειάζεται μόχθος και ξόδεμα για έργο σταθερό
που τυλίγει καιροφυλακτώντας ο κίνδυνος
Οσοι πετύχουν σοφοί λογίζονται στους συμπολίτες τους»
Πινδάρου

ΠΙΝΔΑΡΟΣ 2004

Απόλλωνα λαμπρότερε των θεών!
Απόλλωνα της Δήλου και των μουσών!
Απόλλωνα των Πυθιόνικων και των Δελφών!
Απόλλωνα των «μελένιων»* τραγουδιών!
Μέθη γλυκιά ραίνει τη καρδιά μου!
Τέρψη δυνατή ποτίζει και πάλι τη ψυχή μου!
Επινίκιοι σέβας και γιορτές
Δόξα πόστα και τιμές περιμένουν νέους νικητές!
Παύση τρακόσα ενενήντα τρία μετά χριστό
Αθήνα 2 χιλιάδες 4 και πάλι μετά από καιρό
Μετά από Οδύσσεια και αγώνα σκληρό
Οι έλληνες έκαναν το ακατόρθωτο κατορθωτό!
Πίσω να γυρίσει το ποτάμι το Ολυμπιακό!
Στο Μαραθώνα το Μαρούσι τον Ιλισό!

Το τετρακόσια τριάντα οχτώ χρόνια προ Χριστού,
Λένε, ότι σε βαθιά γεράματα έκλεισα προσωρινά τα μάτια
Αφού αλλαγές αγώνες ταξίδια γνώρισα πολλά και είδα
Τυράννους και Αριστοκράτες
Προστάτες και Γενάρχες
Δασκάλους και στοχαστές
Αθλητές ήρωες και νικητές
Τεχνίτες και ποιητές
Άσματα λυρικά
Άσματα χορικά
Υμνους και παιάνες
Επίνικους και παρθένιους
Προσόδια και θρήνους
Διθυράμβους και εγκώμια
Υπορχήματα και προσόδια σ’ αυτούς χάρισα πολλά

Και τώρα,
Με της θρησκείας το ήσυχο μυαλό
σκέφτομαι και αναπολώ,
Τι ψαλμούς θα έγραφα εγώ
για πριν κατά και μετά τον Χριστό;
Ω άξιοι θεοί θετοί πατέρες των προγόνων μου
βγάλτε με από την αμηχανία
Συγχωρήστε με για την ανακολουθία
με παρασέρνει των λέξεων η μαγεία!

ΧΡ, Αθήνα, 13/2/04

* Επίθετο που χρησιμοποιεί ο Πίνδαρος

Φιλοξενία

Η ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ (Ιστιοπλοία…)


Τα βήματά σου μέτρησε!
Την αγωνία σου δάμασε!
Την δύναμή σου νίκησε!
Τη γροθιά σου δοκίμασε!
Το στήθος σου πρόβαλε!
Το μυαλό σου καθάρισε!
Τη πίστη σου τέντωσε!
Το ηθικό σου ακόνισε!
Το βλέμμα σου ύψωσε κοίταξέ με. Πίστεψέ με:
Ω! «Αρχαίο πνεύμα, αθάνατο» Αθάνατο θα μείνεις!
……………………………………………………..
Τότε θα είσαι έτοιμος τη θεά Νίκη την περίλαμπρη να δεις!

Η ΦΙΛΟΞΕΝΙΑ

Ξένε, όταν την Ελλάδα επισκεφθείς
σπίτι μου μην ξεχάσεις να ρθείς!
Καλό λόγο έχω να σου πω,
αρνάκι από το φούρνο ψητό και χαμόγελο ζεστό!
Γλυκό θα σε κεράσω με τη καρδιά
και περγαμόντο σε πιατάκι παραδοσιακό!
Ξένε που δεν είσαι πια ξένος!
Η Αθήνα η Ακρόπολη!
Η Πλάκα η Βουλή!
Η Ομόνοια η Καισαριανή!
Σε περιμένουνε ναρθεις να δεις να ζήσεις και να χαρείς!
Τη σύγχρονη Ελλάδα, την Ελλάδα της Ολυμπιακής Γιορτής!

ΤΑ ΧΡΩΜΑΤΑ (Κωπηλασία…)

Χρώματα χρώματα χρώματα!
Πλυμήρισε η Ολυμπία Σώματα!
Χρώματα χρώματα χρώματα!
Γέμισε το Μαρούσι πικτοχρώματα!
Χρώματα χρώματα χρώματα!
Νέες και νέοι Νέα κατορθώματα!
Χρώματα χρώματα χρώματα!
Του Αυγούστου υπέρκαμώματα!
Θάλλασσα και νυχτιά!
Απόβροχο και συνεφιά!
Σου χαρίζω τη ζωφραφιά!
Με φόντο τους κωπηλάτες του Σχοινιά!
Χαίρε ω Χαίρε Σημαία Ελληνικιά!
Μπλέ και άσπρο και χρώματα διεθνικά !

Η ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ (Κωπηλασία…)

Στης Ελλάδας τη γιορτή
όλοι δηλώστε συμμετοχή!
Νέγροι κίτρινοι λευκοί
στους αγώνες δώστε σώμα και ψυχή!
Πιο μεγάλη και από τη νίκη τιμή είναι η συμμετοχή!
Άμιλλα χτίζει ευγενή και αγώνας δεν γίνεται χωρίς αυτή!


ΟΙ ΕΘΕΛΟΝΤΕΣ

Εθελοντής Ελλάδα μου θε να γεννώ!
Να υπηρετήσω το γένος και τον πολιτισμό !
Μα πάνω από όλα τον Ολυμπισμό!
Που γεννήθηκε σε τούτη τη χώρα δώ!
Αθήνα 2 χιλιάδες 4 δέξου τον υιό σου!
«Δούλο» σου και υπερ υπηρετικό σου !
Στα στάδια στα γήπεδα τις παλαίστρες!
Στα πάρκα τα λιμάνια στις υπηρεσίες
Παντού όπου χρειαστεί χρήσιμος θε να φανώ!
Με πάθος θέληση και αφοσίωση για σένα να νοιαστώ!
Υπερηφάνεια και ευχαρίστηση τούτη η γιορτή μου δίνει!
Αχ θεέ μου ο Αύγουστος 2004 αιώνιος ας μείνει !

ΕΚΚΙΝΗΣΗ (Τοξοβολία…)

Πάθος δυνατό, αυτοπεποίθηση βαθιά
Αγωνία, αυτοσυγκέντρωση πλατειά
Ψυχή και σώμα μαζί …κοιτάνε το σχοινί
Πείσμα τρομερό, προσήλωση καυτή
Άμιλλα ευγενική, συμμετοχή με το σπαθί
Εγωισμός / ανταγωνισμός χρειάζονται κι αυτοί
Εκκίνηση κίνηση νίκη Ω τι έπαρση είναι αυτή!

Η ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ (Κανό…)

Με τα χέρια μου τα δυο το κουπί γερά κρατώ!
Με τα χέρια μου τα δυο σχίζω με πείσμα το νερό!
Με τα χέρια μου τα δυο τη ψυχή και το μυαλό!
Π ρ ο σ π α θ ώ. Ναι θα πάρω το χρυσό!

Η ΑΝΑΜΟΝΗ (Τοξοβολία…)

Λίγο πριν το σύνθημα δοθεί
Λίγο πριν απ’ την αγωνία η καρδιά στα δυο κοπεί
Άρτεμις σε παρακαλώ, κάνε το βέλος το στόχο του να βρει!

Ο ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΣ (Κωπηλασία…)

Την ανάσα μου κρατώ
Τα κουπιά μαλακά τραβώ
Πίσω μπρος πίσω μπρος
Η επιτυχία κοινός σκοπός!

Η ΔΙΑΔΡΟΜΗ (Ιππασία…)

Ιππεύς ή δρομεύς, ποδηλάτης ή κωπηλάτης
Πετώ ή πατώ, κυλώ ή γλιστρώ ενα και το αυτό
Τα εμπόδια νικώ σε τούτο τον κόσμο το θολωτό
Τη Νίκη απ’ τα χαλινάρια κρατώ και τη δόξα αγαπώ!

ΑΓΩΝΑΣ * (Ιστιοπλοία…)

Δώρο του Ηρακλή στο πνεύμα και την πυγμή
«Ζωοδότρα χάρη»(**) στο σώμα και την ψυχή
«Ακάματη άμαξα» «Ποσειδώνιων αλόγων»(**)
Ατέρμων δρόμος «τρισάξιων ανδρών»(**)

Η ΕΞΟΙΚΕΙΩΣΗ (Ιππασία, ποδηλασία…)

Δυο λογάκια θα σου πω «Σ’ αγαπώ»
Αυτό που σκέπτεσαι σκέπτομαι και γώ
Μη φοβάσαι την άμιλλα, τον ανταγωνισμό
Μαζί θα πιούμε της νίκης τ’ αθάνατο νερό!

Η ΑΥΤΟΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ (Τοξοβολία…)

Βλέμμα που δεν σκιρτάς
Σώμα που δεν λυγάς
Πνεύμα που τη νίκη κοιτάς
Ευλογημένη ας είναι και τούτη Ολυμπιάς!

Η ΔΥΝΑΜΗ (Ιστιοπλοΐα…)

Δύναμη και ηθικό κάνουν τον αθλητή γερό
Δύναμη και ήθος και τα δυό στο ίδιο στήθος
Δύναμη και μυαλό καλλιεργούνται και τα δυο
Δύναμη και μέσα υλικά απαραίτητα κι’ αυτά

ΑΝΤΙΘΕΣΗ (Στους αγώνες)

Όπου θέση και αντίθεση
Οπου αντίθεση άμυνα ή επίθεση
Όπου επίθεση και πίστη
Όπου πίστη και νίκη
Όπου νίκη και βραβεία
Οπου βραβεία και Ολυμπία
Οπου Ολυμπία και … ευλογία!

ΧΡ ΑΘΉΝΑ 13/2/04/
(*) Επανάληψη υπάρχουν οι ίδιοι στοίχοι και στο «Πριν Κατά και Μετά)
(**) Στοίχοι εμπνευσμένοι από τον Πίνδαρο.
(**) Οι ολυμπιακές αξίες είναι καταγεγραμμένες στο booklet του Press and Media Office
(***) Οι φωτογραφίες είναι ATHOC/G.PRINOS

Φοίβος και Αθηνά

Φοίβος και Αθηνά

Είμαστε κουκλιά πρωτότυπα και αγαπητά
Γιάννα λένε τη μαμά η οποία μας υπεραγαπά
Μεταφέρουμε αρχαίο πνεύμα με νέα μυαλά
Αγαπάμε τα αγωνίσματα ένα ένα ξεχωριστά

Με υπομονή περιμένουμε νάρθει η στιγμή
Που οι Ολυμπιακοί θα κυριεύσουνε τη γη
Νίκη να φέρουνε πολύ σε όποιον τη ποθεί
Κι ΕΙΡΗΝΗ να φωνάξουνε ΜΑΖΙ όλοι οι λαοί!

Τρέχουμε τρέχουμε πολύ, παντού πάμε στη γη
Κάθε κόρη κάθε αγόρι θα κάνει χαρά πολύ
Όταν και στο γάλα ακόμη το όνομά μας βρει!
Εμπόριο, άμιλλα και αθλητισμός πάνε βλέπετε μαζί!

Θα είμαστε όπου χρειαστεί παρών εδώ ή εκεί
Να σας διασκεδάζουμε με την κόψη μας τη κωμική
Χρόνια πολλά να ζήσουμε σφόδρα επιθυμούμε
Ντεκόρ σε σπίτια η μουσεία τα παιδιά μας να μας βρούνε!

Απ’ τις βιτρίνες χαμόγελα σκορπάμε στους περαστικούς
Επισκέπτες και τουρίστες στην Ελλάδα περιμένουμε πολλούς !
Τα αγάλματα μας είπανε ότι σας στέλνουνε αγνά φιλιά
Αχ! οι στεφανωμένοι του Φασιανού να μας πέρνανε αγκαλιά!

Υπερηφάνεια και αισιοδοξία πλημμυρίζει την ελληνο-κοινωνία
Η Ολυμπιακή παιδεία μπήκε επιτέλους στα σχολεία!
Δάσκαλοι γυμναστές γραφειοκράτες γλύπτες ζωγράφοι ποιητές
Συνέχεια να δώσετε στο έργο αυτό μην τα’ αφήσετε να γίνει χτες!

Έλληνες και ξένοι, υπερδυνάμεις, κολοσσοί
Στο στίβο στην κολύμβηση στην γυμναστική
Αγωνιστείτε για τη νίκη ή τη συμμετοχή
Για την ευγενή άμιλλα την ειρήνη την τιμή!

Νέοι και νέες τα στάδια πλημμυρήστε
Την Ελληνική σημαία ψηλά κρατήστε
Απόρθητα τείχη περιμένουν τρομο-λάτρες
Αόρατα στήθη υψώνονται στους τρομοκράτες!

Χρίστος Ρουμελιώτης
Αθήνα, 13/02/04

Athena et moi nous sommes les mascottes
des Jeux Olympiques
Nous sommes tres heureux se retrouver
dans les stades Attiques
Vive « Athena 2004 » Vive la paix et l’ amitie pacifique!

Τρίτη 10 Φεβρουαρίου 2004

1+1=3

1+1=2
Ένα και ένα κάνουν δυό
Αν λείψει το να τα’ άλλο είναι λειψό
Μυαλά έχω δυό
Ένα το κανονικό και τα’ άλλο το ..ποιητικό
Παιδιά έχω δυό
Το ένα απ’ τα δύο είναι διπλό...
δηλαδή τρία !

9/2/2004

Σάββατο 7 Φεβρουαρίου 2004

Μελίσσι Κορινθίας


Μελίσσι όπως..

Πράσινο και μπλε απλωμένο από το ίδιον τον θεό μπροστά από τον Παρνασσό! Μελίσσι!
Μελίσσι άρωμα του Κορινθιακού, βλέμμα της Παναγιάς, εξοχικό της Αθηνάς! Μελίσσι!
Κυψέλη με σπάνιο μέλι, που στο διάβα του ο Πέλοπας προς την Ίλιδα, πολύ το θέλει! Μελίσσι!
Μελίσσι όμορφο σαν αψηλό κυπαρίσσι, που φαίνεται και από το Παρίσι! Μελίσσι!
Μελίσσι του γιασεμιού και της ακρογιαλιάς, της παπαρούνας και της ξεγνοιασιάς! Μελίσσι !
Μελίσσι της λεμονιάς και της ελιάς, της ροδιάς και της φραγκοσυκιάς! Μελίσσι!
Μελίσσι του κάμπου και της περγαμοτιάς, της κοντζιάς και της ραζακιάς! Μελίσσι !
Μελίσσι του γάμου και της χαράς, της ράχης και της νεανικής ξαστεριάς! Μελίσσι!
Μελίσσι των κάλων και των γαρυφάλλων, των ρόδων και των βασιλικών! Μελίσσι!
Μελίσσι των κοραλλίων και των ζουμπουλιών, της μπιγκόνιας και των αστεριών! Μελίσσι!
Μελίσσι των αποκριάτικων χορών Μελίσσι των θεάτρων και των εκδρομών! Μελίσσι!
Μελίσσι μου λαμποκοπάς κάθε αυγή σαν ο ήλιος από των Γερανείων αχνίζει τη κορυφή! Μελίσσι!
Μελίσσι της Ειρήνης και της Μαμής, της Χρυσούλας και της Βασιλικής! Μελίσσι!
Μελίσσι της Ελένης και της Φανής, της Γιούλας και της Ζωής!

Μελίσσι Μελίσσι και πάλι Μελίσσι!

Οσες φορές να πω τ’ ονομά σου δεν το χορταίνω, δεν αποσταίνω μ’ έχεις μάθει ν’ ανασαίνω!
Μελίσσι Μελίσσι 1000 φορές Μελίσσι!
Μελίσσι το όνομά σου όπως τα λεμόνια του κάμπου για πάντα θα χρυσαφίζει!
Μελίσσι! Άρωμα σκίνου, ζευγ-άρωμα πεύκου και πουρναριού για πάντα θα μυρίζει!
Μελίσσι, κράτα γερά στην ιερή σου μνήμη το Θειοφάνη, το Νίκο το Μίμη το Μήτρο, το Βασίλη!
Παιδιά σαν κι αυτά γράφουνε ιστορία όλο γέλιο και αστεία!
Μελίσσι μην ξεχνάς τον προεστό, τον παπά και το δάσκαλό σου!
Γεράσιμος, Ιωάννης και ο Απόστολός σου!
Μελίσσι μην ξεχνάς και τα παιδιά που πάντα αγαπάς! Εμάς!

Τη Νώτα την Ασημίνα και τη Βλασία
Το Γιώργο το Νίκο και τη Λέτα
Την Άννα τον Διονύση και τον Πέτρο
Την Ακριβή… και τόσους άλλους!
Μελίσσι όπως Μέλι
Χρυσούλα όπως Χρυσός
Ασημίνα όπως Ασήμι
Νώτα όπως Παν-αγία
Βλασία όπως Άγιος Βλάσης
Αρης, Θεοφάνης όπως Θεός
Ελένη όπως Ωραία Ελένη
Ζωή όπως Ζωή
Βασιλική όπως Βασιλικός
Μόνο η Χρυσούλα και ο Έρωτας θα μπορούσανε να κάνουνε τρεις κόρες
Τελικά τον Έρωτα τον λέγανε Άρη και τις κόρες Γκουρασοπούλες
Οπως Μελισσιωτοπούλες Ομορφούλες
Μελίσσι του τρένου και της γραμμής !
Μελίσσι του αιώνα και της στιγμής !
Μελίσσι της ψυχής και της φυγής !
Μελίσσι της αγάπης και της στοργής !

Χρίστος Ρουμελιώτης 6 Φεβρουαρίου 2004<><><>17:37
Τα ονόματα έχουν συμβολική σημασία 
και ο καθ’ ένας μπορεί να τα αντικαταστήσει με τα της αρεσκείας του!
Οι πίνακες είναι οι δύο άνω του Πέτρου και οι κάτω του Βασίλη Μάρος.
Ευχαριστώ για τις φωτό την κυρία Άννα μητέρα του Πέτρου 27/10/05

Κυριακή 1 Φεβρουαρίου 2004

Πίνδαρος και Χριστός

«ΠΙΝΔΑΡΙΕΣ» ΚΑΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΕΣ ΑΞΙΕΣ
ΠΡΙΝ ΚΑΤΑ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΧΡΙΣΤΩ

Η ΑΛΗΘΕΙΑ Με τα λόγια του …Πινδάρου

Των θεών η αρετή
Των πιστών η πηγή
Των θνητών η ύστατη στιγμή
Της ομορφιάς η μαγεία
Του ανθρώπου η σωτηρία

Η ΜΕΤΑΝΟΙΑ Με τα λόγια του …Χριστού

Κύριε πάρε τον εγωισμό μου
Κύριε δώσε μου την ευσπλαχνία Σου
Κύριε πάρε την αλαζονεία μου
Κύριε δώσε μου την σωτηρίαν Σου
Κύριε πάρε το κρίμα μου
Κύριε δώσε μου την Θείαν Κοινωνίαν Σου

Ο ΑΓΩΝΑΣ Με τα λόγια του …Πινδάρου

Δώρο του Ηρακλή στο πνεύμα και την πυγμή
«Ζωοδότρα χάρη» στο σώμα και την ψυχή
«Ακάματη άμαξα» «Ποσειδώνιων αλόγων»
Ατέρμων δρόμος «τρισάξιων ανδρών»

Ο ΑΓΩΝΑΣ Με τα λόγια του …Χριστού

Όπλο των καλών, τρόμος των κακών
«Φωνή λαού οργή Θεού»
Η κλεψιά και η δωροδοκία
Η διαστροφή και η αδικία
Είναι των «ασότων» η αμαρτία
Για το καλό τη ζωή και την ευτυχία
Με το Θεό στο δρόμο της αληθείας.

Η ΔΟΞΑ Με τα λόγια του …Πινδάρου

Των νικητών στέφανο αμάραντο
Των ηρώων τείχος απόρθητο
Των γλυπτών έργο χρυσοελεφάντινο
Της «δέσποινας της αλήθειας» νερό αθάνατο
Του «Κεραύνιου Δία» δώρο επουράνιο

Η ΑΛΗΘΕΙΑ Με τα λόγια του …Χριστού

Κύριε της Αληθείας φως
Κύριε της Αληθείας ιστός
Κύριε των πιστών σου η στέγη
Κύριε της Αληθείας το μέλι
Κύριε Κύριε Κύριε σώσε δια της Αληθείας σου
Και της Παρουσίας σου στον κόσμον αυτόν

Η ΕΥΣΕΒΕΙΑ Με τα λόγια του …Πινδάρου

Της ικεσίας χάρη
Των τιμίων αρετή διαλεγμένη
Των αθλητών τιμή
Των νικητών ευχή
Των λαών προσευχή
Των ποιητών τραγούδι φλογισμένο
Των θεών θέλημα ευλογημένο

Η ΕΥΣΕΒΕΙΑ Με τα λόγια του …Χριστού

Στα ιερά των Αγίων
Στους Νόμοι των Πατέρων
Στη Σοφία του Θεού
Στο Δίκιο του φτωχού
Στο Λόγο του Χριστού
Στη Γραφή του σοφού
Στη γνώμη του απλού

ΤΟ ΕΠΑΘΛΟ ΚΑΙ Η ΑΜΟΙΒΗ Με τα λόγια του …Πινδάρου

Του βοσκού η αγελάδα
αν ευχαριστημένη από τη βοσκή μένει
πλούσιο και παχύ γάλα «δένει»!
Του αγρότη η γη σαν καλά ρογώσει
Βαθιά τα’ αλέτρι θα μπει για να οργώσει
και καλούς καρπούς θα απο-δώσει!
Σαν ο κυνηγός χωρίς θυσία για κυνήγι ξεκινά
Μην περιμένει ευστοχία να του δώσει η θεά!
Ωκεανίδες!
Ω Μητέρες διάσημων ανδρών!
Ω Βασίλισσες των θαλασσών!
Της γοργόνας ακούστε τους καημούς!
Και των μανάδων τους αναστεναγμούς!
Στην αγκαλιά των αγαπημένων τους φέρτε
γρήγορα πίσω τους χαμένους ναυτικούς!
Ο αθλητής σαν την πρωτιά
Έντιμα, στα στάδια κερδίζει
Εγκώμια η Μούσα τον στολίζει,
Και η Πόλις «θεό» τον χρήζει!

Ο ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ Με τα λόγια του …Χριστού

Την αιώνια ζωή σαν θέλεις να κερδίσεις
Το γράμμα του νόμου δεν φτάνει να τηρήσεις
Επίγεια πλούτη κοίτα τίμια να αποκτήσεις
Και τον πλησίον σου με καρδιά και νου
Και όλη σου τη Ψυχή και Δύναμη ν’ αγαπήσεις!,,

Ο ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ ΧΡΙΣΤΟΥ Η Η ΚΟΛΑΣΗ ΤΟΥ ΔΙΑΒΟΛΟΥ ;

Κύριε κράτα μακριά την ψυχή μου
Από το αμαρτωλό κορμί μου!
Κύριε στη δεύτερη ζωή μου
Δώσε μου πρώτα το θάνατο
και μετά τη γέννησή μου
Δώσε μου πρώτα την σοφία
Και μετά την αμαρτία!
Κύριε στην Δεύτερη ζωή μου
Κριτές ας είναι οι εχθροί μου
Κύριε στην Τρίτη τη ζωή μου
Κατά τη μέλλουσα Κρίση
Ποιος θ’ αναλάβει την υπεράσπισή μου;

Η ΕΛΠΙΔΑ Με τα λόγια του …Πινδάρου

Της άστατης γνώμης των θνητών ο κυβερνήτης
Ο Φωτοδότης ήλιος του σκότους ο διαλύτης
Το ξίφος των πολεμιστών
Το ήθος των χρηστών
Το πάθος των αγωνιστών
Το έπαθλο των νικητών
Οι μυς των παλαιστών
Ο υπτιασμός των παγκρατιστών!

Η ΕΛΠΙΔΑ Με τα λόγια του …Χριστού

Δρόμος φωτεινός που στο τέρμα μένει ο Θεός
Αρμα με αγγέλους που οδηγούν Ψηλά
Φίλος αληθινός στη χαρά και τη λύπη πάντα Πιστός
Φωνή που μιλάει κατ’ ευθείαν στην Ψυχή
Από των φτωχών το τραπέζι ποτέ δεν λείπει
Ο πλούσιος θρέφεται από τις ελπίδες των φτωχών
(Προφήτης Ηλίας/Αμώς)

Η ΘΡΗΣΚΕΙΑ Με τα λόγια του …Πινδάρου

Των θνητών η από αιώνες πίστις η βαθεία
Που από λαό σε λαό διαφέρει στα σημεία
Και άλλοι θεούς και άλλοι Θεό ένα προσκυνάνε
Και όλοι οι λαοί «εν ειρήνη και ελευθερία» να ζούνε προτιμάνε!

Η ΘΡΗΣΚΕΙΑ Με τα λόγια του …Χριστού

Ιμάτιο για τον γυμνό
Υπόδηση για τον ξυπόλητο
Ψωμί για τον πεινασμένο
Λιμάνι για τον παραπλανημένο
Αγάπη και στοργή για τον καταφρονεμένο
Σπίτι αιώνιο φιλόξενο και αληθινό,
Για τον αμαρτωλό τον μετανιωμένο.
«Πίστις Αγία»

Η ΝΙΚΗ Με τα λόγια του …Πινδάρου

Η μέθη της καρδιάς πού σε αγώνες νικάει!
Το νάμα που η ψυχή τις Μούσες κερνάει!
καθρέφτης ένδοξων έργων που δεν ξεγελάει
Ο κόπος της χαράς που αιώνια κρατάει!
Το άξιο έργο που η σιγή δεν καλύπτει
Η νέα ορμή που το παλιό ανατρέπει
Η δύναμη των δυνατών που τους αδυνάτους λυγίζει

Η ΑΝΑΣΤΑΣΗ Με τα λόγια του …Χριστού

Των διωκτών σου το μένος Χριστέ μου εγνώρισες
Των ανθρώπων το όξος Χριστέ μου εκατάπιες
Των αμαρτωλών τες αμαρτίες εσυγχώρεσες
Τον θάνατον των θνητών Χριστέ μου ενίκησες
Των Φαρισαίων την υποκρισία εστηλίτευσες
Των κατακτητών την λεηλασία ελεηλάτησες
Των μαθητών σου την αγάπη αγάπησες
Της Παρθένου Μαρίας την καρδιά εγεύτηκες
Την Τρίτην Μέρα Χριστέ και Θεέ μου
στους ουρανούς Βασιλέας εστέφθεις!
Και το δρόμο της Σωτηρίας εχάραξες!

Η ΣΟΦΙΑ Με τα λόγια του …Πινδάρου

Των θνητών η από αιώνες εμπειρία
Που από το στόμα πέρασε και στα βιβλία
Και άλλος πολύ άλλος λίγο σοφία αποκτούμε
Μα των θεών τη γνώση ποτέ δεν ακουμπούμε!

Η ΠΑΡΑΒΟΛΗ Με τα λόγια του …Χριστού

Στο περιβόλι της ζωής σαν θα μπεις
Το Χριστό να μην τον αρνηθείς
Γιατί πειρασμούς η ζωή έχει πολλούς
Και συ για να γλιτώσεις
Τον Χριστό ποτέ μην προδώσεις

Η ΤΟΛΜΗ Με τα λόγια του …Πινδάρου

Τόλμη είναι έμφυτη και πολλά κατορθώνει!
Όποιος στα κρυφά και άστατα μαθαίνει
Στη ζωή πάντα κάτι δεν του βγαίνει
Και τη δόξα κάποτε κουτσή ανταμώνει!
Οπλισμένη ψυχή του Άρη δεν φοβάται την οργή!

ΤΟ ΘΑΥΜΑ Με τα λόγια του …Χριστού

Το παρά των θνητών αδύνατον ετόλμησες
Των απίστων την απιστίαν διέλυσες
Την παρά των βασιλέων πολυτέλεια ευτέλησες
Την παρά τω θεώ αιωνίαν κατοικία κέρδισες
Εις τους ανθρώπους το αιώνιο ΘΑΥΜΑ χάρισες
Θεέ μου και Χριστέ Σύ είσαι το ΦΩΣ μας

Η ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΦΙΛΙΑ Με τα λόγια του …Πινδάρου

Πολύλαλε ποιητή σαν πας στην Ολυμπία
Πάρε μαζί σου άφθονη τιμή και γλυκιά φιλία
Με αστραπόβροντους ύμνους τίμησε τον Δία
Και για δώρα στους θεατές μοίρασε αστεία!

Ο ΤΕΛΩΝΗΣ ΚΑΙ η ΑΙΩΝΙΑ ΖΩΗ Με τα λόγια του …Χριστού

Το πλούτον μου Χριστέ θα εκτελωνίσω
Εις την αιώνιαν ζωήν θέλω να κατοικήσω
Την ψυχήν μου Χριστέ απ’ την απάτη θέλω να ξεπλύνω
και εις τους φτωχούς και άπορους τα μισά
από τα ιμάτιά μου να δίνω

Ο ΥΜΝΟΣ Με τα λόγια του …Πινδάρου

Εντολή θεού αμοιβή νικητή εγκώμιο ποιητή
Τραγούδι που τη γιορτή στολίζει
Κύμα που στην αμμουδιά ανθίζει
Αντίλαλος της νίκης που τη πατρίδα πλημμυρίζει
Ευχή που τους ακροατές σε έκσταση παραδίδει
«Η τέχνη του ύμνου δύσκολη είναι»! (Πίνδαρος)

Ο ΨΑΛΜΟΣ Με τα λόγια του …Χριστού

Ψυχά και Άψυχα του κόσμου όλου
Ανείτε τον Κύριον τον θαυματουργόν
Της φύσεως τον πλαστουργόν
Αινείτε Αινείτε αυτόν νυχθημερόν
«Η τέχνη του ψάλειν εύκολη δεν είναι»

Με αφορφή τον Πίνδαρο αλλά και το Χριστό
Χρήστος Ρουμελιώτης
Αθήνα 31/1/04