Η Γαλέρα

Η Γαλέρα

Στης Ερέτριας τα νερά γαλέρα ήρθε από μακριά

Με υποσχέσεις και πανιά «θα περάσετε καλά» !

«Με λένε Ανατολή απ’ τη Σμύρνη κατάγομαι ή κάπου κει

Είμαι όμορφο σκαρί και έχω με πολλές ανέσεις στολιστεί» !

«Καμπίνες έχω πέντε και διό και την Heliades στον ιστό

Κατάστρωμα από ιρόκο και ξαπλώστρες και ζεστό νερό

Και σερβιτόρο ναύτη χαμογελαστό «Ούζο παρακαλώ ?»

Και κύρη και καμάρι καπετάνιο τον Αλέκο το ..Μασσαλό» !

Απ’ της Ερέτριας τα γαλανά νερά η Γαλέρα ξεκινά

Σκίζει τον Ευβοικό αθόρυβα και μαλακά

Δήλεσι και Λευκαντί μπας κείναι ο παράδεισος εκεί ?

Αχ γλυκιά μου «Ανατολή» πόσο μου γεμίζεις τη ζωή !

Ανεμε άνεμε άνεμε μαζί με τη γαλέρα πάρεμε !

Ασε με άσε με άσε με μες στη αγκαλιά της γιάνεμε !

Πάνω απ’ το κύμα κάτω από τον ουρανό το θαλασσί !

Ολη μέρα μαζί, ο Ερωτας, ο Ηλιος και ..ο Μουστακί !

Ω Μεσόγειος γαλαζομάτα μου θεά! Ω! έλληνες και ιταλοί !

Και Γάλοι και Ισπανοί και οι άλλοι λαοί πόσο είστε τυχεροί !

Μέσα στα γαλανά της τα νερά κρουαζιέρα πάτε μ’ ανοιχτά πανιά !

Ω τι bellevie! κι η γαλέρα με τον ανέμο να ερωτοτροπεί!

Δεν ακούς τίποτα. Τα κύματα παφλάζουν !

Δεν ακούς τίποτα. Τα πανιά γλυκαναστενάζουν !

Δεν ακούς τίποτα. Διό μάτια σε κοιτάζουν!

Δεν ακούς τίποτα. Οι γλάροι δεν τρομάζουν !

Δεν βλέπεις τίποτα. Μόνο τον ουρανό !

Δεν βλέπεις τίποτα. Μόνο τον ίσκιο σου !

Δεν βλέπεις τίποτα. Μόνο τη ψυχή σου !

Δεν βλέπεις τίποτα. Μόνο το πέλαγος !

Δεν περιμένεις τίποτα: Το ήλιο να σε μαυρίσει !

Δεν περιμένεις τίποτα: Τη Αύρα να σε φιλήσει !

Δεν περιμένεις τίποτα: Το θεό να σε ξαναζήσει !

Δεν περιμένεις τίποτα: Το καλοκαίρι αυτό να ξαναγυρίσει !

Και από της Ερέτριας τα ρηχά κάθε μέρα η άξια Γαλέρα ξεκινά !

Ελάτε φίλοι άρρενες και θηλυκοί να γνωρίστε της Μεσογείου το φιλί !

Κολύμπι στα βαθιά, παραλίες ζωγραφιά, ψάρια στα τηγάνια σπαρταριστά !

Ο παράδεισος είναι κεί λίγο πιο έξω από την ακτή σας το δίνω γκαραντί !

Χρίστος Ρουμελιώτης Ερέτρια 26/9/2003 8:24:16 μμ