Ο φουρναράκος

Ο φουρναράκος

Ενας φουρναράκος πλάθει:

Πλάθω πλάθω

φύλο πολύ λεπτό

Σαν της καρδιά σου τον ιστό

Μέσα του θέλω να τυλιχτώ

και να εξ-αγνιστώ

Πλάθω πλάθω

ζύμη τρυφερή

Εσένα σκέπτομαι

από το βράδυ ως το πρωί

Κανέλα ζάχαρη βανίλια

ζήλεψαν μόλις είδαν

τα τρυφερά σου χείλια

Και ήρθαν και μου είπαν

Γιάννο σαν τα μάτια σ΄προσεχέ τα

Σαν πολύτιμα στολίδια

Πλάθω πλάθω όνειρα με άχνη

Αχ θεέ μου να μην είναι πλάνη... 

Ερέτρια20 Ιου 2010

Κική Ρουμελιώτη

Κική

Χάθηκες στο πέλαγος
στον αχνό της αρμύρας
σε τύλιξε το κύμα
στο δαντελένιο φορεμά του
Χάθηκες στη γή
κάτω από τις ανεμώνες
σε τύλιξαν οι ρίζες
του δένδρου της αγάπης
Χάθηκες πρόωρα
χάθηκες πριν ανθίσουν
τα ρόδα στα χείλη των παιδιών
Αχ νάτανε το χτές σήμερα
και να διαρκούσε πάντα
στα μάτια των δικών σου
στ' αρώματα των ανοίξεων
στα ώριμα φρούτα των καλοκαιριών
στο νοτισμένο χώμα των φθινοπώρων
στις αυγές των χειμώνων μας...
Χρίστος Ρουμελιώτης
Εύβοια
18.7.2010

Ερέτρια - Μηδέα

Ερέτρια - Μηδέα

Και πέταγαν τα πουλιά ψηλά από το ένα στ' άλλο

Κι ένωναν τα δυό καστριά με μπόλικη μυθοπλασία

Και κωπηλάτες έδεναν τα κύματα των δύο κόλπων

Και ο λόγος φτερούγαγε πάνω από βουνά και αιώνες

Ερέτρια των Σφιγγών, των Πανθήρων και των Νηρηίδων

Μηδέα των Λιονταριών και των φτερωτών αλόγων

Ταξίδι αδελφικό αιώνιο, μυθικό, των ανθρώπων λιθοπάτι...

Χριστόφορος Καρτελιάς και Χρίστος Ρουμελιώτης

Ερέτρια 17/6/2010