Αρχική

Δευτέρα 20 Απριλίου 2009

Πάσχα Βαρβάρα

Πάσχα Βαρβάρα

Λόντρα Περιστέρι
Ω τι ωραία μέρη
Πατρίδα και οικία
Δήμος, παροικία (εκκλησία)

Λόντρα Περιστέρι
Ω τι ωραία μέρη
Μα αυτό της Ερετρίας
Υπεράνω μαγείας

Ερέτρια θέρετρον θεών
Ακριβώς κάτω απ' τον θεόν
Ω Βαρβάρα των ψυχών
Χαμόγελον και βλέμμα παιδικόν (ταπεινόν)

Ω Brigitte των Καλών
Λάτρης εδεσμάτων γευστικών
Χορηγός Απρίλιων αγρών
Μάρτυς φιλικών συγκρούσεων πασχαλιάτικων οών

Το Negroponte σ' αγαπά
Και το Λονδίνο σε τιμά (διψά)
Το όνομά σου συν-χαράσσω εις τον σταυρόν
Της Αγίας Βαρβάρας τον μαρτυρικόν

Χαίρε Βαρβάρα
Χαίρε Πάσχα Ελλήλων εκδρομέων Υπερ-αστικών !

Ερέτρια Δευτέρα, 20 Απριλίου 2009
Χρήστος Ρουμελιώτης
Αφιερωμένο στη Βαρβάρα - Brigitte του Πάσχα...

Δευτέρα 13 Απριλίου 2009

Efigênia Coutinho: MEUS LÁBIOS Τα χείλη μου

Efigênia Coutinho

São teus, como nenhum até hoje foi
Beijo de desejo até reclamar que dói
Beijos que inventam outros beijos
Exercem fascínio de outros desejos!

Os meus Lábios mordicam, sussurram
Adentram aos teus lábios, murmuram
Balbuciando palavras indecentes
Me deixando prisioneira das tuas noites!

Teus Lábios, me torturam num gozo
prazeroso faz ao meu ventre amor
deixando às carnes acesas num tremor!...

Os teus beijos, são o Futurecer, sedução
que me elegera, é de tão presente,
neste momento único sou presente!..

Balneário Camboriú
Março 2009

Τα χείλη μου

Κατακκόκικνα σε αγαπάνε
Με σένα γλυκο-μεθάνε
Εσύ τα έμαθες με πάθος να φιλάνε
Σαν λάβα ηφαιστείου να κυλάνε

Ανάβουν την φαντασία...
Εγείρουν την ερωτική επιθυμία
Στα χείλια σου πίνουν... την ευτυχία !

Γλυκά με βασανίζουν
Τη γλώσσα σου... ξεκοκαλίζουν
Και το στομάχι μας με χαρά γεμίζουν!

Τα φιλιά σου μήλα παράδεισου
Η φως στο μέσον της αβύσσου
Που να ταξιδεύει τώρα ο ήχος τους ...

Poem in Portugese by Efigênia Coutinho and translated some how into Greek through English and French by Christos Roumeliotis 14/04/2009 Athens Greece

Τρίτη 7 Απριλίου 2009

Le bon sommeil

Le bon sommeil

Αχ τι ωραία που κοιμάται μην την ξυπνάτε

Τα χείλη της κατακόκκινα
Σαν τον ήλιο που ανατέλει
Και δειλά στη κάμαρα εισδύει
Κάνει ζέση
Τα χείλη της είναι μισάνοιχτα
Και τα μάτια της κλειστά
Το πρόσωπο της ήρεμο: ονειρεύεται απαλά !
Όνειρα όμορφα, γλυκά
Μα πολύ γλυκά

Θυμάμαι που ονειρευόμουνα, οτι ζούσα
Κάτω από μια μεγάλη μηλιά καρποφορούσα
Μέρες γλυκές και νύχτες μη φεγγοβολούσες
Και ο καιρός περνούσε και σ(υ)ιγοτραγουδούσες
Καθώς μελαχρινά κορίτσια
Μάζευαν τα μήλα της μηλιάς
Και της άγριας κορομηλιάς

Τα χείλη της ροδοπέταλα
Σαν δύο πυρομένα μέταλλα
Σήμερα το δωμάτιό της είναι πολύ ζεστό...
Και τα πουλιά κελαηδούν ένα σκοπό... γλυκό
Και οι άνδρες παν για δουλειά... στο αγρό

Τικ τακ τικ τακ
Στα νύχια των ποδιών μου πατώ
Και δεν την ανησυχώ

Ω καρδιά μου συντρόφισσα στη λύπη και τη χαρά
Δεν πειράζει που δεν με αγαπά.
Ω καρδιά μου αμαρτία μου βαριά
Ν'α αγαπήσω κόρη με ξανθά μαλλιά

Αχ τι ωραία που κοιμάται
Μην την εξυπνάτε
Ω καρδιά μου κράτα το θυμό σου
Να την βάλεις στο όνειρό σου

Νιώθω γυμνός σα δένδρο στο χιονιά
Που σκόρπισαν τα φύλλα του στο άχαρο βοριά
Κλαίω και ονειρεύομαι δυο μαγουλάκια ροδαλά
Και τα βουνά ρωτώ που θα τα ξαναβρώ.

Χρήστος Ρουμελιώτης / Christos Roumeliotis
Athenes Mardi 7, Avrril, 2009
Ελεύθερη απόδοση του «Le bon sommeil»
του Apollinaire από το έργο του : «Le guetteur mélancolique» Εικόνα : Σάμιος