L' amour

L' amour

L'anneau se met a l'annulaire

Apres le baiser des aveux

Ce que nos lèvres murmurèrent

Est dans l'anneau des annulaires

Mets des roses dans tes cheveux

Το δακτυλίδι που φοράς

Είναι γεμάτο αγάπης φιλιά

Φιλιά που τα χείλια μου αφήκαν

Σαν ρόδα πάνω σου, στα μαλλιά

Σαν χάδι μέσα σου, στη καρδιά παντοτινά

Αθήνα, Χρίστος Ρουμελιώτης 14/2/2009

Ελεύθερη απόδοση από τη συλλογή

le guetteur mélancolique του Απολλιναίρ

Estrela do Mar

Estrela do Mar

Θαλασσινέ αστερία ωσάν

χορεύτριας ρυθμική οπτασία

Σε είδα να περνάς εμπρός

Πάνω σε ένα κύμα, γεμάτο φως

Θαλασσινέ αστερία

Πεταλούδα θαλασσία

Θέλω να σου πω

Πως πολύ σε εκτιμώ

Αστερία μου θαλασσινέ

Του Ποσειδώνα αδελφέ

Ματάκια έχω δυό

Του δικό σου όμως αγαπώ

Μες στην άμμο περπατώ

Σε ψάχνω αστεράκι στο γιαλό

Καπελάκι και τσαντούλα βαστώ

Βόλτα θα με πάρεις θαρρώ

στο δικό σου κόσμο το σοφό...

New York, janvier 2009

Efigênia Coutinho

Ελεύθερη απόδοση: Χρίστος Ρουμελιώτης

Marei

Marei

Πες μου είν αλήθεια ο,τι μ' αγαπάς;

Κάθε βράδυ τα' στέρια κοιτάς

Μήπως άλλη ευτυχία αναζητάς;

Υπάρχει ελπίς για μας;

Πες μου λοιπόν αγάπη μου μ' αγαπάς;

Γιατί αν είν' αλήθεια, θα το φωνάξω θα το πω

Ο κόσμος να μάθει πως με τραγούδι θλιβερό

Την ψυχή σου ν' αγγίξω προσπαθώ!

Ω μα belle Marei ως Ευρυδίκη σ' αγαπώ

Μαινάδες κομμάτιασαν τον Ορφέα τον αοιδό

Άκου της λύρας του τ' αναφιλητά

Στου πελάου τα κύματα μαύρα τα πανιά !

Αγάπη μου μαζί δρόμους στενούς θα διαβούμε

Αυτούς που μόνο πτηνά από πάνω μπορούν να δούνε

Και στους ουρανούς πουλιά σαν θα πετούμε

Με μύρτιλα και με... όνειρα μαζί θα ζούμε!

Αλλά όχι όχι έχω κάτι πιο χειροπιαστό

Φουντούκια μ' έδωσε σκιουράκι συμπαθητικό

Με τα δόντια μου, ένα ένα τα σπάζω, δεν μιλώ

Δώρο στα κάνω μ' αντάλλαγμα φιλί γλυκό !

Και ρείκια ρείκια βλέπω στο δρόμο μας μωβιά

Ελπίδα όμως φέρνουν ρείκια ρείκια μόνο λευκά !

Και πρέπει αγάπη μου στη μανούλα σου να γυρίσεις

Και πριν πέσει το σκοτάδι για πάντα να μ' αφήσεις !

Christos Roumeliotis

Πολύ ελεύθερη απόδοση του Marei του Apollinaire

Από το έργο του «Le Guetteur melancolique»

8 mars

8 mars

O Πασκάλ Ζαρτί είναι Συγγραφέας, σημαίνουσα

δημόσια προσωπικότητα της πόλεως Μπορντώ

και Λάτρης της Ελληνικής Ιστορίας και Χώρας.

Τον καλέσαμε να τοποθετηθεί για την ημέρα της

γυναίκας και μας έστειλε το παρακάτω μύνημα:

8 mars... Journée de la femme.

8 mars seulement ?

C'est chaque jour qui passe

Que nous devons honorer la beauté

De celle qui est la complémentarité de l'Homme.

Parce que nous ne faisons qu'un avec l'être cher

Dans une alchimie vivante et magique,

Donnons des accents d'éternité à l'Amour.

Il est permis à chacun de nous d'espérer...

Espérons, Espérons...

EVEIL

Je dors sur son sourire

Qui berce mon coeur d'enfant

Je crois l'entendre dire

Qu'il brillera longtemps

Il anime mes rèves

Des clichés savoureux

D'un Amour qui se lève

Pour tutoyer les cieux

Chimères de l'irréel

Donnez corps à la vie,

Créez de l'éternel

Pour deux êtres unis.

Pascal Jarty

Bordeaux le 8 Mars 2009

LA VERSION GRECQUE DE LA COMMENTAIRE

ET DU POEME DU PASCAL JARTY POUR LE 8 MARS

8 Μαρτίου... Ημέρα της γυναίκας.

8 Μαρτίου μόνο αυτή την ημέρα;

Γιατί η Ημέρα της Γυναίκας είναι η Κάθε Μέρα.

Γιατί καθημερινά πρέπει να τιμούμε την ομορφιά της

που είναι αναπόσπαστο στοιχείο αυτού που λέμε Άνθρωπος.

Και μέσ' στην αλχημεία της ζωής ας δώσουμε την πρέπουσα

σημασία στη Αγάπη και την αιωνιότητά της

για να ελπίζουμε, ελπίζουμε, ελπίζουμε...

ΤΑ ΔΥΟ ΕΝΑ ΚΑΙ TO ENA ΔΥΟ ΜΑΖΙ

Νιώθω ζεστό το πρόσωπό της

Να με νανουρίζει απαλά

Σαν να ακούω το μιλητό της

Να μου... φέγγει τη καρδιά

Ζωγραφίζει τα' όνειρά μου

Με νόστιμες πινελιές

Μιας Αγάπης που πλανιέται

Στους απέραντους ουρανούς

Ω Χίμαιρες της Ουτοπίας

Δώστε επί τέλους Αιώνιο Σώμα

στη Ζωή. Κάντε τα Δύο Ένα

Και το Ένα Δυό Μαζί

Pascal Jatry/Μπορντώ στις 8 Μαρτίου 2009

8 Μάρτη

Σε είδα καθώς περπατούσες

Στην άκρη του λιβαδιού

Και κίτρινα στα μαλλιά φορούσες

Άνθη του χωρισμού

Σε είδα καθώς κατέβαινες

Την κοίτη του ποταμού

Κι άστραφταν στα μάτια σου

Οι σκιές του δειλινού

Σε είδα καθώς κοιτούσες

Του πελάγους την απλωσιά

Κι από μένα τι ζητούσες

Ακόμη μιαν αγκαλιά

Σε είδα σε είδα να περπατείς

Μέσ' στων ονείρων μου τη καταχνιά

Και να ξανάρχεσαι ευθύς

Φορτωμένη με δάκρυα και φιλιά

Χρήστος Ρουμελιώτης

Παρασκευή, 6 Μαρτίου 2009

8 Μάρτη

Στις 8 Μάρτη η γυναίκα έχει την τιμητική της.

Στα ξενοδοχεία θα είναι πελάτισσα ή εργαζόμενη.

Να μια αξιοπρόσεχτη ευκαιρία για τους σεβαστούς ξενοδόχους !

Εμείς εδώ κάναμε το ελάχιστο

δηλ. υπενθύμιση, ψηφοφορία, στίχο ό,τι μπορέσαμε

Εσείς;

Να της προσφέρετε ένα λουλούδι

Να της κάνετε ένα έξυπνο δώρο

Να της γράψετε ένα στίχο

Μια ηθική αμοιβή

Τίποτα από τα παραπάνω

Λουλούδι είπα στο πέτο σου να βάνω

Ή ένα έξυπν' δώρο να σου κάνω

Μα να! ένας Στίχος ήρθε εμπρός μου !

Σαν Εσύ ταχιά μπήκες στο μυαλό μου !

Christos Roumeliotis

Athens 03/03/09

Η πιο οικουμενική τέχνη

Η πιο οικουμενική τέχνη «Οι ποιητές είναι ανένταχτοι και αμφισβητίες. Εκφράζονται με γέλιο αγέρωχο, με αυθάδεια και όχι με συγκατάβαση. Είναι απόστολοι της ελεύθερης σκέψης και δράσης. Θέτουν υπό κρίση τους κοινωνικούς δεσμούς που βασίζονται σε σχέσεις επικυριαρχίας. Αρνούνται να είναι εξαρτώμενοι από τις οποιεσδήποτε εξουσίες. Σε περίοδο κρίσης είναι πιο ουσιώδεις από ποτέ». Τα λόγια αυτά ανήκουν στον καλλιτεχνικό διευθυντή της «Ανοιξης των Ποιητών» (02-15/03/2009)Ζαν Πιερ Σιμεόν, «ψυχή» της εκδήλωσης. Χάρη στις δικές του προσπάθειες ο θεσμός μπήκε στο πολιτιστικό ημερολόγιο. «Στην αρχή φαινόταν σαν "ούφο", σαν αξιοπερίεργο», μας λέει. «Σήμερα έχει αποκτήσει πλατιά διάδοση. Επιδιώκω το να γίνει αντιληπτή η ποίηση σαν κοινωνικός δεσμός ανάμεσα σε γενιές, εθνικότητες, κοινότητες, πολίτες. Δεν υπάρχει τέχνη πιο οικουμενική. Παρά τις διαφορετικές γλώσσες, το ποίημα είναι διεθνές λεξιλόγιο. Στα γαλλικά, αγγλικά ή κινεζικά, μιλάμε την ίδια γλώσσα όταν μιλάμε με ποίηση». Πηγή: www.enet.gr