Αρχαία Κόρινθος
Βροχή Βροχούλα μήπως είσαι θυμωμένη;
Νοέμβρης μέσιασε κι ακόμα να φανείς
Ξεράθηκεν η γη διψάσαν οι αγροί
Πλησιάζουνε Χριστούγεννα θέλουμε ν' ρθεις
Βροχή βροχούλα μήπως είσαι στενα-χωρεμένη;
Και δεν θέλεις να μας δεις;
Τα σύγνεφα κοιτάζω και τΑ παρα-Καλώ
Να ξεφορτώσουν το περίσσιο τους νερό
Βροχή βροχούλα με τ' απαλά σου τα φτερά
Ζωντάνεψε για λίγο εκείνου του Νοέμβρη τα παιδιά
Βροχή βροχούλα έλα στο τζάμι μου σιμά
Να ακούσω τη φωνούλα μου τη παιδικιά...
Βροχή βροχούλα με πόνο ο γεωργός σε κοιτά
Να έρθεις λέει να του ποτίσεις τα χόρτα τα ξανθά
Βροχή βροχούλα άκου : Τουρίστας σε παρακαλά
Μην έρθεις και του βρέξεις της πισίνας τα νερά !
Βροχή βροχούλα που φίλο έχεις τη συννεφιά
Πονούνε τα ματάκια μου που δε σε βλέπω πια !
Βροχή βροχούλα τη καρδούλα μου έλα και γιάνε
Έχασα την εκκλησούλα μου την άγια Σοφιά
Βροχή βροχούλα, την ήθελε η θάλασσα η πλατιά
Για να την ξαλαφρώσει λέει από μιαν άδικη πονιά
Την ήθελε και ο βασιλικός
Να της μυρίζει ά-κοπα απότιγος ή ποτιστικός...
Αχ πόσο γκρίζο σκεπάζει τον ορίζοντα βαρύ !
Είναι άραγε από θλίψη, χαρά ή και τα δυο μαζί ;
Είν το χώμα που περιμένει μια ταπεινή ψυχή
Η μια βροχούλα να ξαναφουντώσει τη ζωή;
Βροχούλα χλωρά τα χόρτα πάντα να κρατείς
Όσων αγαπηθήκανε όσο άλλος κανείς ...
Αχ συνεφάκια με τη ολόδροσή σας φορεσιά
Ακούω παράπονα από τη γη και λογάκια λυπηρά
Χαμηλώστε λίγο να κατέβω από δω ψηλά
Με θέλουνε οι κάμποι, οι λίμνες, τα βουνά
Με θέλουνε οι ανθρώποι με θέλουν τα παιδιά
Μαράθηκαν τα χείλη τους από την αναβροχιά
Ευγνωμοσύνη θα μ' χρωτάνε τα ποταμάκια τα στεγνά .....
Κόρινθος Κυριακή, 15 Νοεμβρίου 2008
Χρήστος Ρουμελιώτης αφιερωμένο στη Σοφία Πασσά
Που έζησε από τις 10 Δεκεμβρίου 1928 έως τις 15 Νοεμβρίου 2008
