Paul Auster
"Οταν είμαστε νέοι, δεν φανταζόμαστε ότι μπορούμε να γεράσουμε μια μέρα. Και σπαταλάμε το χρόνο, καταστρέφουμε το παρόν..Η ηλικία μάς μαθαίνει να μη χάνουμε ούτε μία μέρα από τη ζωή μας. Από αυτή την άποψη έχει πολύ ενδιαφέρον».Αν θέλετε ρίχτε μια ματιά στην Ελευθεροτυπία της 21/02/07 www.enet.gr στο άρθρο για τον νεορκυέζο συγραφέα Paul Auster... Μου αρέσει ιδιαίτερα το παρακάτω απόσπασμα από τη συνέντευξη για τα εξηκοστά γενέθλιά του και το βιβλίο του:
Paul Auster
«Προσπαθώ να χωνέψω το γεγονός. Δεν είναι εύκολο! Δεν αισθάνομαι τόσο γέρος. Αλλά εδώ και λίγο καιρό, ίσως για να προετοιμαστώ γι' αυτήν τη συμβολική ημερομηνία, ξανασκέφτομαι τη ζωή μου. Αναπόφευκτα εξετάζω το παρελθόν μου με διαφορετικό τρόπο, αλλά κυρίως αντιμετωπίζω το μέλλον με διαφορετικό τρόπο: το μέλλον σε ό,τι με αφορά είναι λιγότερο ανοιχτό από ό,τι παλαιότερα και αυτό αλλάζει τη θεώρησή μου για τον κόσμο. Οταν είμαστε νέοι, δεν φανταζόμαστε ότι μπορούμε να γεράσουμε μια μέρα. Και σπαταλάμε το χρόνο, καταστρέφουμε το παρόν. Η ηλικία μάς μαθαίνει να μη χάνουμε ούτε μία μέρα από τη ζωή μας. Από αυτή την άποψη έχει πολύ ενδιαφέρον».
Επιτρέψτε μου τώρα, μια απαναληψούλα - του 2004 - προς τιμήν του.
Ψάχνω για το τυχαίο
δεν φοβάμαι το μοιραίο!
Ο θάνατος δεν με νοιάζει
το άγνωστο με ενθουσιάζει!
Αναζητώ την σύμπτωση
ανεξάρτητα από την περίπτωση!
Στην πραγματικότητα
στην τύχη οφείλω την εφευρετικότητα!
Ω κυρά -ιστορία πέσμου
Πως ήταν στο μυαλό του Σοφοκλή πλασμένο
να κυνηγάει η τύχη τον Οιδίποδα ή το πεπρωμένο?
Δύο χιλιάδες χρόνια πριν
Δώδεκα θεοί! Δώδεκα θαύματα!
Δύο χιλιάδες χρόνια μετά ποιος ξέρει τι!
Ω κυρά-επιστήμη πέσμου
Σε μία πόλη κλωνοποιημένων πολιτών
Ο εαυτός μου θα ανήκει σε μένα;
Θα είμαι hardware η software?
Το τυχαίο θα συλλαμβάνεται;
Το μοιραίο θα επαναλαμβάνεται;
Η ζωή μου θα είναι μία;
Η ψυχή μου θα κατοικεί μέσα μου;
Ω κυρά-λογική πέσμου
Σε μια τέτοια στη πόλη η ζωή θα είναι:
Τραγωδία ή κωμωδία;
Φάρμα ή μαγεία;
Δράμα ή θαύμα ;
Παράλογη ή λογική;
Απάτη ή αληθινή;
Χορωδία ή το ίδιο το βιολί;
Ω Πόλη των Πόλεων!
Νέα Υόρκη είσαι της Ελευθερίας η ιδέα!
Φιλόξενη, ανθρώπινη και φιλική!
Σ’ αγαπώ πολύ!
Καφέ πάρκα και πλατείες!
Θέατρα και σινέ σαν πολιτείες!
Γεμάτα μετανάστες και σοφές ηλικίες!
Απ’ το βράδυ ως το πρωί
Παίζω με τις λέξεις στο χαρτί!
«Κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ»
«Νιώθω ό,τι έτσι υπάρχει λόγος να ζώ»
Ο Paul Auster ένας πεζογράφος είμαι και γω!
Χρήστος Ρουμελιώτης,
Ερέτρια, Σάββατο, 17 Απριλίου 2004
Στοιχεία για την συγγραφή του ανωτέρω ελήφθησαν από την
Βιβλιοθήκη της Ελευθεροτυπίας 16/4/04, στο
Αφιέρωμα της Κατερίνας Σχινά για τον Πολ Οστερ
Ευχαριστώ!
