Αρχική

Δευτέρα 23 Μαΐου 2005

Οδυσσέας, Ανδρούτσος, Γεώργιος, Καραϊσκάκης, Αθηνά, Μάχη, Ακρόπολης, Γιάννης, Γκούρας, Ρούμελη, Παλαιών Πατρών Γερμανός

Image/Πίνακας Βολανάκη: Η Απόβαση του Καραϊσκάκη στο Φάληρο

Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΚΑΡΑΪΣΚΑΚΗ 

(Ατέλειωτος Διάλογος)

Η Αθηνά ο Γιάννης Γκούρας 
και ο Γεώργιος Καραϊσκάκης

Αθηνά:
Γιάννη ακούω φασαρία εκεί κάτω, τι συμβαίνει στο ναό μου;

Γιάννης (Γκούρας):
Ω ελαιο/αναθρεμμένη μου θεά !
Βρασμός μεγάλος στη Ρούμελη και στο Μοριά!
Ξεσηκώθηκε ο λαός και η εκκλησιά!
Να τινάξει θέλει στον αέρα, με στήθια και μπαρούτη, τη σκλαβιά!
Καλά μαντάτα στέλνει ο Παλαιών Πατρών Γερμανός !
Έτοιμος δηλώνει και ο Κολοκοτρώνης ο Τρομερός!
Ο Διάκος θυσία θα γίνει ζωντανός!
Ο Θούριος του Ρήγα φουντώνει τις ψυχές!
Ψηλά ο σταυρός ! θα νικήσουμε ! Πρώτα ο θεός!
Ένα βήμα πίσω δύο βήματα μπρος!
Ο βράχος Σου είναι ιερός!

Αθηνά:
Φρούραρχε Γιάννη σου’ ‘χω εμπιστοσύνη!
Ο Περικλής θέλω ήσυχος να μείνει !
Στην οικία της Ιστορίας του Τούρκος να μην ποδίσει
Δεν θέλω να την μαγαρίσει !
Πέστου Γιώργη μόνο να μην σ’ αφήσει!

Γιάννης (Γκούρας) :
Έννοια σου μεγαλειοτάτη ο μέγας της Ρούμελης αρχηγός
Με τα παλικάρια του και τη παλικαριά του από ξηρά και θάλασσα
Μέχρις εσχάτων θα με στηρίξει!
Εγώ τώρα, με το συμπάθιο βέβαια,
Πάω στη Παναγιά να προσευχηθώ,
Και μετά στη μάχη να ριχτώ
Γιατί στη μέση μας έχουν βάλει οι Τουρκαλάδες
Και νιώθω Οδυσσέας στις Συμπληγάδες!

Γιώργης (Καραϊσκάκης):
Αθηνά μου από τους σοφούς πιο σοφή
Των Ελλήνων πορθητών της Τροίας πετυχημένη συμβουλεύτρια ζηλευτή
Το δίκιο με το μέρος τίνος είναι βλέπεις αυτή τη στιγμή
Τετρακόσια χρόνια το γένος πίστη και υπομονή έδειξε τρομερή
Το σταυρό σου κάνε και όποιον θεό θέλεις για βοήθεια κάλεσε και Εσύ
Την Ακρόπολη ζωντανός ο Γιώργης δεν θ’ αφήσει ποτέ να παραδοθεί!
…………………………………….
Είπεν ο Γιώργης και ως βροντή από το στόμα του βγήκε διαταγή!
«Νέοι Λεωνίδες εθελοντές ! ή ΤΑΝ ή επί ΤΑΣ στην μάχη εμπρός με ορμή»!

ΧΡ/Αίγιο/23/5/2005

Σάββατο 21 Μαΐου 2005

Νύχτες Νείλου ημέρες ποίησης

 Νύχτες Νείλου ημέρες ποίησης

Μια πλουμισμένη βερικοκιά έδωσε την ιδέα!
Ένα πορώδες και άκρως ρομαντικό γιασεμί την συνέλαβε 
και την παρέδωσε στον Έλληνα Jean Claude !
Το γυάλινο φεγγάρι ανέλαβε να αναδεύσει με τις χρυσές του αχτίνες την διαδικασία !
Τα νεροκάλαμα μόλις κατάλαβαν τι θα γινόταν, θρόισαν χαρούμενα τα φυλλώματά τους, δείχνοντας απέραντη ικανοποίηση και ετοιμάστηκαν να πάρουν μέρος στη μυσταγωγία!
Μία ευγενέστατη ίριδα έτρεξε να ειδοποιήσει τον Πικάσο για να χρωματίσει την ιδέα !
Τον νέο διαδόθηκε ταχύτατα από φύλλο σε φύλλο από καρπό σε καρπό από άνθος σε άνθος από ρίζα σε ρίζα…

Το κίτρο και η νερατζιά
Το γκρέϊπφρούτ και η πορτοκαλιά
Το πεύκο και το μπαχάρι
Ο λωτός και το λιβάνι
Το μάγκο και η λαντάνη
Η νερόλη και η σινδόλη
Το σάνδαλο και το κάρδαμο
Το χασίς και το νούφαρο

Ένιωσαν περήφανα που τα εκχυλίσματά τους επιλέχθηκαν από τον νέο μάγο να χαρίσουν τη ψυχή τους στο νέο άρωμα !
να μπει στο όνειρο!
Χρήστος Ρουμελιώτης
Από Κυριακή προς Δευτέρα 21/3/05
05:24
Αφιερωμένο στον Jean Claude!
Κείμενα Στάθη Τσαγκαρουσιάνου φωτό Ελευθεροτυπία 19/3/05

Σάββατο 14 Μαΐου 2005

Ναύπλιο απόκριες 2005, Άγιος Αδριανός

Άνοιξη

Τώρα πού έρχεται η άνοιξη
Έρχονται και οι αποκριές
Με τις Διονυσιακές γιορτές
Με τους παπάδες στις τριβές
Και στα εδώλια δικαστές !

Τώρα που έρχεται οι άνοιξη
«Γλυκείς είναι οι πειρασμοί»
του Παραδείσου εις την Γη
Ιερωμένοι και δικαστικοί
Άνθρωποι ωχ αδελφέ είναι και αυτοί… !

Τώρα που έρχεται η άνοιξη
Οι γυναίκες έχουνε γιορτή
Οχτώ του Μάρτη θέλουν
Κάθε μέρα, αγάπη και στοργή !

Τώρα που έρχεται η άνοιξη
Οι γυναίκες σκορπάνε χαμόγελα
Γλυκά, κι ανθισμένα περιμένουνε
Οι άνδρες τα δικά τους, τα φιλιά… !

Τώρα που έρχεται οι άνοιξη
Δανείστηκα τις ανωτέρω δύο «στροφές»
Από ένα άλλο πρόσφατο ποίημα μου
Για να διακοσμήσω το καλυμμαύχι μου !

Τώρα που έρχεται οι άνοιξη !

Οι μυγδαλιές μας περιμένανε ανθισμένες στην άκρη του δρόμου της Νεμέας !
Οι πορτοκαλιές χαιρόντουσαν και πάλι τις πράσινες φορεσιές τους στο Αργολικό !
Ο μπάρμπας Κώστας άνοιξε και πάλι τη φελάδα του και είπε δύο ιστορίες !
Ο οίνος του ήταν άκρατος και αφαρμάκωτος !
Οι «κότες» του Αριστοφάνη ηγήθηκαν στο καρναβάλι του Ναυπλίου !
Ένα προφυλακτικό ήθελε να πάρει μέρος στη παρέλαση !
Το ιστορικό πάρκο του σταθμού του Ναυπλίου ήταν λίγο …κοτέτσι !
Η Σχολή Καλών Τεχνών (δεν) έκανε την εμφάνισή της !
Το δικαστικό μέγαρο και το Ξενία κραύγαζαν τις κραυγαλέες οικο-παραβάσεις !
Αλλά δεν τα άκουγε κανένας !
Πήραμε το δρόμο επιστροφής χωρίς φανάρι !
Ο Δίας ένιωθε περήφανος για το σκήπτρο του!

Χρίστος Ρουμελιώτης
Δευτέρα, 14 Μαρτίου 2005////9:21 πμ

Δευτέρα 9 Μαΐου 2005

Πολυποιήματα ανοίξεως

Πολυποιήματα Ανοίξεως

Τώρα που έρχεται η άνοιξη
Άσπρα είναι ακόμη τα βουνά
Και οι μυγδαλιές πασχίζουν (αμοκαλιές)
Να συν-αγωνιστούν τη παν-Αχαϊκή ομορφιά !
(Αφιερωμένο στο χιονισμένο παν-Αχαϊκό Όρος)

Τώρα που έρχεται η άνοιξη
Στα ποτάμια τρέχουν άφθονα νερά
Και τα πουλιά τρέχουν τρέχουν και αυτά
Να (τα) πάρουν (φωτογραφία)
*θέση σ’ τα ανθισμένα τα κλαριά !
(Αφιερωμένο στον Μεγανίτη και τον Σελιανίτη και τον Φοίνικα)

Τώρα που έρχεται η άνοιξη
Εσύ και πάλι μου e-γράφεις
Και μου σκαλίζεις τη καρδιά
Γιατί θέλεις-θέλω να είναι πάντα ανθισμένη !
(Αφιερωμένο στους ερωτευμένους)

Τώρα που έρχεται η άνοιξη
Τα τραίνα χαίρονται κι αυτά
Τρέχουν στους κάμπους στα βουνά
Σαν παιδιά τρελά από χαρά !
(Αφιερωμένο στη παραδοσιακή
και πανέμορφη Σιδηροδρομική γραμμή
Αθηνών - Πατρών που μου συνδέει το παρελθόν και το Παρόν)

Τώρα που έρχεται η άνοιξη
Εσύ είσαι τόσο μακριά
Γλυκιά που είναι η ανάμνηση
Όνειρο σβησμένο με ωραία πινελιά !
(Αφιερωμένο στους από-ΜΕμακρυσμένους)

Τώρα που έρχεται η άνοιξη
Σπουργιτάκια μπουμπουκάκια
Περιμένουν του ηλίου τις «thermo-εντολές»
Να ανταλλάξουνε έστω και διό ερωτικές ματιές !
(Αφιερωμένο στους ερωτευμένους)

Τώρα που έρχεται η άνοιξη
Σμίγουν όλο και πιο πολύ οι καρδιές
Που παγώναν’ το χειμώνα
Σ’ του EGO τις κορυφές !
(Αφιερωμένο στους ξανα-μονιασμένους)

Τώρα που έρχεται η Άνοιξη/
Οι γυναίκες έχουνε Γιορτή
Οχτώ του Μάρτη θέλουν κάθε μέρα /
Αγάπη χάδια και στοργή
Τώρα που έρχεται η Άνοιξη /
Οι γυναίκες μοιράζουνε χαμόγελα γλυκά
Ανθισμένα περιμένουνε κι οι άνδρες τα δικά τους τα φιλιά !
(Αφιερωμένο στις οχτώ του Μάρτη, παγκόσμια μέρα της Γυναίκας)

Τώρα που έρχεται η άνοιξη
Μαλακώνει η γραφή
Και ζητάει μπόλικο χαρτί
(taboula rasa=άγραφο χαρτί)
Να υμνήσει, λέει, πιο πολύ τη «Μητέρα Γη» !
(Αφιερωμένο στη ΠΡ)

Ω «Μητέρα Γη» εσύ είσαι χώμα και νερό
Τέμενος ψυχών και σωμάτων ιερό
Ω Μάνα τυχερών λουλουδιών !
Ω Μάνα αδικοχαμένων αδελφών !
(Αφιερωμένο στη ΠΡ)

Τώρα που έρχεται η άνοιξη
Σε τούτο δω το κομμάτι Γης
Έλα, έλα πάλι να το δεις
Είναι νωπό απ’ το δάκρυ της βροχής !
(Αφιερωμένο στους ρομαντικούς)

Τώρα που έρχεται η άνοιξη
Πασχαλινό αρνάκι γυρίζει στη φωτιά
Μεθύσανε τα κουλούρια στα χωριά (και τα’ αφεντικά)*
Ούζα κερνάνε φιλιά και κρασιά !
(Αφιερωμένο στην Ελληνική παράδοση)

Τώρα που έρχεται η Άνοιξη
Τη καρδιά μου Λαμπιρί-ζει
Και τη ψυχή ξανά Φλο-γίζει (ανθίζει)*
Τώρα που έρχεται η Ανάσταση… !

Χρίστος Ρουμελιώτης
Δια-κειμενικός (* φιλο-νικία δύο λέξεων για το πια θα πείσει τη γραφή)
Λαμπίρι Νέος Ερινεός Αιγίου
Τετάρτη, 9 Μαρτίου 2005////18:09, μια μέρα μετά τις 8 Μάρτη