Ρουμελιώτης Χρ. Χρίστος και Ιάσονας, μία ωραία εκδρομή με αυτοκίνητο, από Αθήνα Ναύπλιο και αλλού

Ας υποθέσουμε ότι η ζωή είναι μια ωραία εκδρομή!

Είχανε δίκιο κάποιοι που μου προτείνανε να επισκεφθώ πρώτα την Αθήνα!

Και αυτοί ήταν ο μπαμπάς μου και η μαμά μου!

Εννέα λοιπόν περίπου μήνες ετοιμαζόμουνα!

Μέσα σ’ ένα πολύ περίεργο αλλά φιλόξενο περιβάλλον, για να ξεκινήσω!

Κάποτε ήρθε ο καιρός!

Έντεκα Φεβρουαρίου του χίλια εννιακόσια ενενήντα δυο! (11/2/1992)

Αθήνα! Λένε ότι είναι η πόλη όπου στην αρχαιότητα άνθισε ο πολιτισμός!

Είχα και παρέα για μάρτυρα τον δίδυμο αδελφό μου!

Στην Αθήνα βρήκα και το μεγαλύτερο αδελφό μου!

Χειμώνας και έκανε κρύο!

Ίσως είχε χιονίσει στη Πάρνηθα και στον Υμηττό!

Εγώ βέβαια δεν είχα πρόβλημα!

Μόλις είδα το φως της Αθήνας ζεστάθηκα!

Μια γλυκιά φωνή μου είπε καλωσόρισες!

Άνοιξα καλά τ’ αυτιά μου !

Άκουγα και άλλες πολλές φωνές!

Κάθε μια απ’ αυτές είχε και κάτι το ιδιαίτερο!

Ίσως κουβαλούσε μαζί της ωραίους πίνακες!

Χρώματα και εικόνες από τη γειτονιά της!

Μου γεννήθηκε η επιθυμία να γνωρίσω όμορφα μέρη!

Μα πρώτα απ’ όλα την Αθήνα!

Και αυτό απ’ την κυρία Αθηνά, Μια φίλη της μαμάς!

Η Ακρόπολις! Ο Παρθενώνας! Ο τόπος λατρείας της θεάς Αθηνάς!

Κάπου πήρε το μάτι μου τον ιερότερο βράχο της ανθρωπότητας!

Η διαμονή μου στο τόπο της πρώτης εκδρομής έμελλε – μέλει να διαρκέσει πολύ!

Πολύ εντυπωσιακό το σύστημα επικοινωνίας των κατοίκων!

Η τηλεόραση! Το τηλέφωνο, το ραδιόφωνο! To internet Τα e-mail!

Μέσα σε κάθε σπίτι συνδεδεμένα με όλα τα σημεία της γης!

Πυκνή δόμηση! παντού δρόμοι! πας όπου θες, βλέπεις όποιον θες όταν θες!

Πολύχρωμα φωτάκια παντού! Μέρα νύχτα σου χαμογελούν και σου κλείνουν το μάτι!

Απόλαυση η περιήγηση σε ωραία δωμάτια κτιρίων!

Και αυτές οι βιτρίνες! Η μία καλύτερη από την άλλη!

Καταπληκτικά τα αυτοκινητάκια μέσα στις πολυκατοικίες!

Τα πάρκα οι πλατείες χαρούμενες φωνές παιδικές χαρές!

Οι επισκέψεις φίλων και συγγενών στα προάστια!

Οι βόλτες στη παραλία στο λιμάνι στο βουνό!

Η μπάλα το ποδήλατο ο αϊτός το παιχνίδι στο γήπεδο την Κυριακή!

Ολα είναι ενδιαφέροντα! Από άγνωστα σιγά σιγά γνωστά!!

Ρουφούσα με ενθουσιασμό τα χρώματα τις μορφές τα σχήματα υλικά και άυλα!

Ήμουν ελεύθερος να αποτυπώσω την πιο ευχάριστη στιγμή που ήθελα εγώ!

Ήμουν ελεύθερος να τα απολαύσω!

Πραγματικά απόλαυσα και απολαμβάνω αυτήν την εκδρομή διαρκείας!

Ανηφόρα κατηφόρα προς και από το δημοτικό σχολείο! Πέρασαν έξι έτη!

Απ’ το λόφο! Τα βλέπω όλα ή σχεδόν όλα!

Μια μέρα είδα την πανέμορφη Αφαία Αθηνά στην Σαλαμίνα!

Η τουλάχιστον τα ερείπια του σωζόμενου ναού της!

Αχ να μας πηγαίνανε εκδρομή καμιά μέρα εκεί!

Εκδρομές κοντινές και πιο μακρινές, διασκέδαση και πολιτισμός πάνε μαζί!

Το λόφο μου τον αγαπώ!

Είναι το πρόβουνο του Προφήτη Ηλία!

Αγναντεύω (όταν κάνει καλό καιρό) και την Πάρνηθα! Α έχω πάει!

Και το ιστορικό Αιγάλεω με το θρόνο του Ξέρξη!

Αθήνα όσο και να θέλω να σε γνωρίσω ξέρω ότι ποτέ δεν θα σε χορτάσω!

Αθήνα είσαι η Πατρίδα μου! Και είμαι ευτυχισμένος που εσένα πρωτοείδα!

Θ’ αφήσω για λίγο την Αθήνα και θα πεταχτώ μέχρι την Κρήτη!

Η Κρήτη του Μίνωα και του Καζαντζάκη με καλεί!

Ονειρο που κοιμόταν!

Ταξιδεύω μ’ ένα σιδερένιο ψάρι!

Ισως το πλοίο είναι ένα μεταμορφωμένο δελφίνι!

Οία Νέα Καμένη Σαντορίνη!

Χορταίνω το πέλαγος το γαλάζιο!

Ξυπνώ έκθαμβος από το φως και τα χρώματα του παλατιού του Μίνωα!

Ήχος γλυκός από τη μαντινάδα του πάτερ Ευγένιου έρχεται στ’ αυτιά μου!

Τον «Ερωτόκριτο» δεν τον έχω γνωρίσει ακόμα δεν βιάζομαι δεν ανησυχώ!

Είμαι μικρός ακόμα, απολαμβάνω το νερό και ό,τι είναι γλυκό!

Τρελαίνομαι και για τα σύκα αλλά και τον ύπνο!

Προσπαθώ να σταθώ όρθιος! Τα καταφέρνω!

Επιστρέφω στην Αθήνα καταγοητευμένος!

«Λουίζα» μαγική λέξη-βότανο θα ξαναγυρίσω!

Ο Νίκος Κ μου έβαλε το σαράκι της Νέας Οδύσσειας!

Που θα πάει θα τη γνωρίσω! Μέχρι τότε υπομονή όμως!

Αθήνα και πάλι Αθήνα αναγκαστικά!

Η περιήγηση της Αθήνας είπαμε είναι ατέλειωτη!

Ο Χρόνος η Τέχνη και ο χώρος !

Εθνικό Μουσείο! Πολυτεχνείο! Ιερή μνήμη και τα δύο!

Ερεχθείο Καρυάτιδες Παναθήναια Ελευσίνια! Ιερά οδός! Όλο μυστήριο!

Η ζωή κυλά προσθετικά!

Είναι ένας τροχός που διανύει ένα απειροελάχιστο τεμάχιο χρόνου!

(Αλήθεια ο χρόνος τι σόι φρούτο είναι; Τρώγεται;)

(Ο χρόνος και γλυκαίνει και πικραίνει)

Ο χρόνος – τροχός στο διάβα του μαγνητίζει τη σκόνη!

Τη σκόνη του χρόνου!

Τη σκόνη της μνήμης!

Τη σκόνη της ζωής!

Τη ρουφώ λαίμαργα! Την απολαμβάνω!

Όπως μια μπουκιά ψωμί βουτηγμένη σε σάλτσα από κοκκινιστό κοτόπουλο!

Ωχ χόρτασα!

Ωχ πεινάω!

Μάλλον έτσι φαίνεται ότι είναιι ο νόμος της ζωής!

Μια εκδρομή στο Ναύπλιο είναι ο καλλίτερος τρόπος και τόπος να επουλώσω την πείνα!

Πείνα = μια πολύ μικρή τρυπούλα [όσο και η μύτη της καρφίτσας ] στο στομάχι!

Μάτι στομάχι πνεύμα! Το ένα δίνει τροφή στο άλλο!

Παράξενη διαδρομή!

Λίμνη Κουμουνδούρου κατοικία πάσης φύσεως πουλιών!
Του Αριστοφάνη ίσως!

Ελευσίνα : Η προέκταση των Μυστηρίων περνά μέσα από διόδια!

Σκειρωνίδες πέτρες! Σκείρων!
Ο προστάτης των δικαίων και διώκτης των κακοποιών!

Κακιά σκάλα! Σαρωνικός! Η φύση στην υπηρεσία των ζωγράφων και των ποιητών!

Ισθμός! Η φύση χωρισμένη στα δύο! Δέος!

Μια λωρίδα νερού! Η «Κυρία Ελλάς» ζωσμένη με μια πολύτιμη ζώνη!

Δεν θα ήθελα καν να φανταστώ πόσο άχαρη θα ήταν χωρίς αυτή!

Ισθμια! Νέμεα χαίρουν τα νιάτα τον αθλητισμό και τις ωδές του Πινδάρου!

Δερβενάκια! Ο Προκρούστης του Δράμαλη!

Μυκήνες, Άργος: Εδώ ήθελε η Ευρώπη να εγκατασταθεί!

Ο Δίας όμως προτίμησε την πατρίδα του την Κρήτη!

Επί τέλους το Ναύπλιο!

Ελεύθερος καρπός της κυρίας …Ελλάδος και του Κολοκοτρώνη!

Δεν θέλω τίποτα άλλο!

Παλαμήδι Μπούρτζι! Το ένα αγκαλιάζει με στοργή το άλλο!

Το στομάχι και το πνεύμα προς στιγμήν ξεχνιούνται!

Το μάτι τώρα έχει προτεραιότητα!

Να γεμίσει πρώτα αυτό και μετά να τροφοδοτήσει και τα’ άλλα δύο!

Αργά ή γρήγορα αυτό θα γίνει, Ο τροχός εφευρέθηκε για να γυρίζει!

Αγκαλιάζω τις πέτρες! Θαυμάζω τις πέτρες ! Αγαπώ το Παλιόκαστρο!

Αλλά και τον Πύργο στον Άγιο Ανδριανό!

Τρέχω στο γήπεδο, κυνηγώ τη μπάλα!

Η μπάλα πάει όπου θέλει! Ας μην την εμποδίσω !

Κυνηγώ τον τροχό με δύο πετάλια! Δύσκολο να τον φτάσω! Όλο γυρίζει!

Αχ τροχέ μου, αχ χρόνε μου εσύ μόνο ξέρεις να κυλάς και να μου μιλάς!

Πάρε με πάρε με κοντά σου πάρε με πολλές αμέτρητες φορές!

Στο Ναύπλιο την Άνοιξη. Στο Ναύπλιο τα καλοκαίρια.

Από τότε που ανθίζουν οι μυγδαλιές μέχρι τότε που μαζεύουνε τις ελιές!

Την Αθήνα δεν την εγκαταλείπω!

Ραντεβού στο Σύνταγμα με τα περιστέρια!

Με κάλεσαν να μου πούνε από κοντά όλα μαζί μια λέξη!

Ε ι ρ ή ν η !

Θα χρειαστεί πολλές φορές ακόμη και από πολλούς ανθρώπους
μαζί να ειπωθεί για να επιβληθεί!

Απ’ όλους όμως!

Και μέχρι τότε εγώ δεν θα κουραστώ ν’ ανεβαίνω στο Σύνταγμα
και να την καλώ να έλθει!

Μαζί με την Ειρήνη και την Δημοκρατία!

Αυτή έχει να κάνει με το Πολυτεχνείο!

Το Πολυτεχνείο των φοιτητών που έδωσαν το αίμα τους γι αυτήν!

Το κόκκινο φαίνεται ότι συμβολίζει θυσία και αγώνα!

Κόκκινα γαρύφαλλα παντού, εγώ ο Ιάσονας και ο πατέρας μου!

Ουφ πέρασε και αυτός ο χειμώνας ήρθε η άνοιξη!

Ευκαιρία να πεταχτώ μέχρι την …Ανοιξη!

Την άνοιξη την βρίσκεις κυρίως στους αγρούς!

Αγρούς μπορείς να βρεις στο Μελίσσι ή στον Αγιο Ανδριανό!

Ακόμη και στην Ερέτρια!

Στους αγρούς θαβρεις όλους τους φίλους της ανοίξεως!

Πρώτα πρώτα την μυγδαλιά ντυμένη στα λευκά!

Αγνότητα είναι και ο ευαγγελισμός μέσα στον Μάρτη!

«Γύρη γύρη γύρη σκορπίζει πολύ!

Ελάτε μελισσούλες να με ρουφήξετε!

Και να φτιάξετε μέλι μέλι χρυσαφί»!

Ντροπαλές παπαρούνες και ανοιχτόκαρδες μαργαρίτες!

Ανέμελα ρυάκια και άκακες ανεμώνες!

Ακάματα αηδόνια και γελαστά χελιδόνια!

Φλυαρούν χαίρουν και τραγουδούν για τα κάλοι της ζωής!

Ψάχνω καλά μέσα στο μυαλό μου!

Ανοιξη Ανοιξη ναι σε ξέρω!

Βρέθηκα πολλές φορές μές στην αγκαλιά σου!

Μέθυσα δώδεκα φορές από τα αρώματά σου!

Ακου κάτι για σένα!

«Η άνοιξη είναι αισθητική

Που έρχεται μιαν ωραία

Και ευτυχισμένη στιγμή!

Η άνοιξη είναι σοφή

Και μας επιφυλάσσει

Πότε χαμόγελο πότε βροχή!

Η άνοιξη φτιάχνει κόκκινα αυγά

Που τα τσουγκρίζουμε

Για τύχη και χαρά!

Η άνοιξη μας περιμένει στην εκκλησιά

Που από το καντήλι της

Μας προσφέρει άγια φωτιά!

Η άνοιξη πλημμυρίζει τη γη

Που με άνθη και αρώματα

Χαλαρώνουν και ομορφαίνουν τη ζωή»!

Χρήστος Ρουμελιώτης 18/03/03

Αυτό το κείμενο ταιριάζει για τον Χριστάκη και το Ιάσονα Ρουμελιώτη

και το έγραψε ο μπαμπάς τους! Τα ανοιξιάτικα ποιηματάκια είναι των ιδίων!

Τρίτη, 16 Μαρτίου 2004 /////11:49 μμ και Πέμπτη, 25 Μαρτίου 2004/////08:27:37

Φωτογραφίες Αθηνόραμα, Γιάννα, Παππούς Σταμάτης -Συνεχίζεται …..

ΣΧΟΛΙΑ ΕΠΙ ΤΗΣ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ

· Ο άνδρας σας είς τετραπλούν

· Να πάει η γυναίκα σας σε σχολή κοπτικής μοδιστρικής
να μάθει να κόβει και να ράβει σώβρακα για άνδρες!

· Τα δίδυμα έχουν πλάκα !

· Αν τα ‘κουγε ένας Αθηναίος θα σε μούντζωνε!

· Να τα κοιτάς όπως η γελάδα το τραίνο

· Φούρκισέ τα!
Γεώργιος Κριτσιλίγκος

ΣΧΟΙΝΙΑΣ!

Ω ! τι παράξενη ονομασία!

Θάλασσα και βουνά μαγεία!

Πράσινο πεύκο λατρευτό!

Παιδιά μαμάδες κυνηγητό!

Μέρος ιστορικό!

Θα ξαναρθώ!

Χρ και Ια Γ΄ Δημοτικού

Ανοιξη, ποίημα του Ιάσωνα Ρουμελιώτη

Άνοιξη

Ήρθε άνοιξη στο χωριό

Καλημέρα θα της πω

Όχι όμως όπως κι όπως

Αλλά μ’ ένα χαμόγελο γλυκό..

Τα λουλούδια της ανθίζουν

Οι μέλισσές της βουίζουν,

Και τα πουλάκια τιτιβίζουν..

Kι από ’δώ ψηλά ψηλά

Βλέπω δάση και βουνά

Eίναι όλα μαγευτικά..

Παντού πράσινο θα δεις

Oπου κι αν γυρίσεις

Ο,τι κι αν σκεφτείς..

Δεν ξέρω τι να πρωτοδώ

Παπαρούνα κόκκινη

Ή τριαντάφυλλο μαγευτικό..

Κάτι όμως κάτι δεν πάει καλά με την άνοιξη αυτή

Και αντί για άνθη να στολίζουνε τη γη

Βόμβες ρίχνουνε στη Βαγδάτη οι Αμερικανοί

Και στους δρόμους βγήκανε όλοι οι λαοί..

Βρε Μπούς Μπούς

Βρε Ούστ Ούστ

Το πόλεμο σταμάτα

Και άντε στα κομμάτια..

Ιάσονας Ρουμελιώτης

Ποιητής Ποιότητας

Τρίτη 18 Μαρτίου 2003

Αφιερωμένο στον παππού Σταμάτη

Φανταστικός διάλογος δημοκρατίας τρομοκρατίας

ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ 

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ - ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

ΔΗΜ.:

Ανανδρη αιμόχαρη φονολάτρισα !

Λίγες ώρες πριν ακόμα ένα λαό στην κάλπη οδηγήσω !

Χτυπάς πισώπλατα μήπως και λυγίσω!

Ασπλαχνη ύπουλη τρομοκράτισσα!

Τη χάρη ποτέ δε θα σου κάνω κι ας μου βγάζουνε τα μάτια!

ΤΡΟΜ.:

Λόγια πικρά βαριά ξεστομίζεις κυρά-δημοκρατία!

Τυφλώθηκες από το αίμα των «μαρτύρων» σου στην Ισπανία!

Μιλιά δεν βγάζεις για την πετρελαιοεκστρατεία!

Χωρίς τον Δήμο να ρωτήσεις πλούτη στο Ιράκ παράνομα πήγες ν’ αποκτήσεις!

ΔΗΜ.:

Με λογικόφωνους στοχασμούς και φαιδρούς ισχυρισμούς!

Στο σκαμνί φόνισσα θες να με καθίσεις θες κι από πάνω να το φιλοσοφήσεις!

Είναι αλήθεια αιχμάλωτη πιάνομαι συχνά στο λόγο και στη πράξη των ανθρώπων!

Και ντροπιάζομε συχνά μα και για των ανθρώπων τα δεινά υποφέρω ειλικρινά!

ΤΡΟΜ.:

Κυρά δημοκράτισσα και για μένα πολλές φορές σκληρός είναι ο διχασμός!

Είμαι εργαλείο των κακών ή των καλών; Πιο άραγε είναι το επόμενο θύμα μου;

Ένοχοι ή αθώοι; Πλήθος ή αρχηγός; Θρησκεία ή πολιτισμός;

Η αλήθεια ή το ψέμα;

Φοβάμαι πως ο διττός μου εαυτός υπηρετεί και το δικό σου καθεστώς!

ΔΗΜ.:

Α! Απ΄ ό,τι φαίνεται με σένα εύκολα δεν θα τα βγάλω πέρα!

Γιατί εσύ δεν έχεις μπέσα αφού σε δυό είσαι υπηρέτρα!

Και με φόνισσες καλά είναι κουβέντες να μην αλλάζω!

Γιατί θα με κατηγορήσουνε πως δεν τις εξουσιάζω!

ΤΡΟΜ.:

Χωρίς να θέλω να δικαιολογηθώ γιατί η βία είναι πράγμα ζωώδες και σκληρό!

Πες μου κυρά δημοκρατία ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ αν με φωνάξει για βοήθεια η ελευθερία;

Ας πούμε όταν πλακώνεται από σκλαβιά; Ή όταν απειλείται, φανερά;

Πες μου εσύ κυρά δημοκρατία τι να κάνω όταν εκδίκηση για φόνο θέλω να πάρω;

ΔΗΜ.:

Κυρά φόνισσα λύσεις υπάρχουνε πολλές αλλά εσύ πάντα έχεις δύο εκδοχές!

Και ανάλογα με τα συμφέροντά σου και τη συγκυρία, εκβιάζεις ή αίμα στάζεις!

Εμένα η γνώμη μου είναι: λύση «Μαντέλα» είναι η πιο καλή για εφαρμογή!

Αργά ή γρήγορα η αλήθεια θα φανεί και το δίκιο με μέσα ειρηνικά μπορεί να επιβληθεί!

Χρήστος Ρουμελιώτης

Αθήνα 15/3/2004 <><><><> 5:18:56 πμ

ΕΠΙΜΕΤΡΑ

Φταίει η ανισότητα η αδικία η τυφλή βία και η απληστία

Εξουσία φταίει η εξουσία και η αλαζονεία

Φταίει και ο φανατισμός και ο άγριος πλουτισμός

Φταίνε τα όπλα και ο κακός εγωισμός

Τι φταίει ο λαός;

ΖΟΥΓΚΛΑ ή ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ;

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ:

Νιώθω ασφυξία!

Όχι όμως απελπισία!

Οι εκλογές στην Ισπανία!

Δείξανε συνεργασία!

ΖΟΥΓΚΛΑ ή ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ;

ΑΣΦΑΛΕΙΑ:

Νιώθω τρομοκρατημένη!

Πουθενά δεν είμαι εξασφαλισμένη!

Με κυνηγάνε όλοι!

Θεοί και διαβόλοι!

ΖΟΥΓΚΛΑ ή ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ;

Η τρομοκρατία αιματοκύλησε τη δημοκρατία

Η δημοκρατία ψήφισε συνεργασία

Η συνεργασία μόνο μπορεί να νικήσει τη τρομοκρατία

Ο,τι μας ενώνει είναι η σωτηρία!

ΖΟΥΓΚΛΑ ή ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ;

Πολύπαθη ΙΣΠΑΝΙΑ

Τα παιδιά σου πλήρωσαν με αίμα

Του Χοσέ Μαρία την Αμαρτία

ΖΟΥΓΚΛΑ ή ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ;

Λίγο πριν τις εκλογές του 2004

Λίγο πριν τις εκλογές του 2004
Ειρωνεία και αυτοσαρκασμός!

Της ζωής ο καλός μου εαυτός!

ΠΡΟΣΟΧΗ! αυτήν την εποχή! ΠΡΟΣΟΧΗ! έρχονται οι πολιτικοί!

Άγχος και αγωνία στους δρόμους, τους διαδρόμους, στα υπουργεία!

Μικρόφωνα ηχεία σημαίες φυλλάδια παράθυρα και ΘΑ στη πλατεία!

Προσοχή προσοχή! “δίνη και ναυτία” προκαλεί η άκρατη εκλογολογία!

Προσοχή προσοχή! οι εκλογές δαγκώνουν! Αν δεν βγεις πληγώνουν!

Προσοχή προσοχή! πράσινες ελπίδες κυκλοφορούν σωρό! Πάρτε ελεύθερα παρακαλώ!

Προσοχή προσοχή! μπλε υποσχέσεις πέφτουν βροχή! Θα χορτάσουν ακόμα κι οι φτωχοί!

Προσοχή Προσοχή! Οδηγούμεθα έξω απ’ την στροφή αν δεν στρίψουμε το τιμόνι με προσοχή!

Προσοχή προσοχή! “κανένας δεν έχει το δικαίωμα να εμπαίζει μέχρι τέρμα τη πολιτική ζωή”!

«Για μας είναι γνωστό και ας μένει αμετάδοτο

Πως τίποτα δεν κερδίζεται με μάτια ανοιχτά

Κι αν έχουμε ένα λόγο για συνύπαρξη

Είναι να τα εξωθούμε αδιάκοπα στον ύπνο

Άσχετο πόσο τα μάτια αμετανόητα

Αρνούνται να πιστέψουν το φοβερό τους μέλλον

Κι επινοούν στα βάθη τους κώδικες ονειρικούς

Στα μέτρα μιας μεγάθυμης ζωής

Και όχι αυτής που τα χλευάζει

Ίσως γιατί φοβούνται πιο πολύ

Όσο κι εμείς βαθιά μας κι απεχθάνονται

Τη θλίψη που κληροδοτούν αφόρητα

Όσοι κοιμήθηκαν οριστικά και δεν ξυπνάνε»

«Δουλειά της ποίησης δεν είναι να ωραιοποιεί και να εξιδανικεύει το καθημερινό μας περίγυρο, ούτε όμως και να μας καταδυναστεύει βάζοντας για το τίποτε τα κλάματα η ζητώντας δίκην επαίτη συμπαράσταση. Δουλειά της ποίησης είναι να επισημαίνει και να υπενθυμίζει – και την καλύτερη (την πιο αποτελεσματική) μέθοδο, γιαυτό την προσφέρει η απόσταση από τα πράγματα, η λεπτή και εκ των ένδον διακωμώδηση τους, χωρίς υψηλούς, προφανώς τόνους, αλλά και χωρίς ενδοιασμούς ως προς την ένταση της απομυθοποίησης τους. Η δουλειά της ποίησης είναι να παρηγορεί με τον αφτιασίδωτο λόγο της τις δύσκολες καταστάσεις που όλοι ζούμε μπροστά στα δύσκολα ερωτήματα της ύπαρξης και του θανάτου, σε μια περίοδο η οποία βιάζεται παντοιοτρόπως να εξαντλήσει τις ημέρες της»:

«Εκεί διαπρέπουν ομοούσια

Τα λίγα δικά μας ποιήματα

Και τα λίγα ξένα ποιήματα

Που άδολα υπεξαιρούμε

Τα μετρημένα ποιήματα

Δικά μας ή ξένα

Που μας μετεωρίζουν ανέλπιστα

Σ’ ένα κρυμμένο, ασύλητο φως.

Τα παιδικά ακόμα χέρια μας

Υψώνονται πάλι στον ουρανό

Πάλι εξιλεώνεται η αθωότητα

Για λίγο, σα να θριαμβεύει η ομορφιά»

Για την αντιγραφή των στοίχων και των στοχασμών του Βασίλη Καραβίτη από τη Βιβλιοθήκη της Ελευθεροτυπίας :Χρίστος Ρουμελιώτης

Για την ποιητικοποίηση των …κενών του Καραβίτη βλέπε το ΠΡΟΣΟΧΗ ΠΡΟΣΟΧΗ, λίγο πριν τις εκλογές της 8 Μάρτη 2004 και πάλι :Χρίστος Ρουμελιώτης ,7/3/2004 12:05:27 πμ

Σκίτσο Α Βιβλιοθήκης Ελεθεροτυπίας

Σκίτσο Β «Η Αθήνα από νοτιοδυτικά», ελαιογραφία Martinus Rybye, το 1836 μετά τις πρώτες δημοτικές εκλογές της Αθήνας στις οποίες ψήφισαν 800 (!) δημότες

Στον καφενέ απ’ έξω σαν μπέης ξαπλωμένος,

Του ηλίου τις αχτίνες αχόρταγα ρουφώ

Και στων εφημερίδων τα νέα βυθισμένος

Κανένα δεν κοιτάζω δεν ψηφώ

Σε μια καρέκλα το να ποδάρι μου τεντώνω

Το άλλο σε μιαν άλλη κι ολίγο παρεκεί

Αφήνω το καπέλο, και αρχινώ με τόνο

Τους υπουργούς να βρίζω και την πολιτική!

Γεώργιος Σουρής 1883

«Τώρα που πλέον ρωσική

κυβερνά πολιτική

και θα γίνω βέρα ρούσσα

και θα πάω στον Πειραία

με τους Ρώσους τους μπεκρήδες

να γλεντήσουμε παρέα…

Κυρά Γιώργαινα σου λέω

Δεν στεκόμαστε καλά…»

Γεώργιος Σουρής 1897

Αη Θανάσης Σπύρος Ρουμελιώτης, Η βάφτιση του Σπύρου

 Αι Θανάσης

Αη Θανάση φύλακα των ελεών και των αμπελιών

Αη Θανάση φύλακα των πεύκων και των ραζακιών

Αη Θανάση αγνέ φύλακα Μελισσίων και Θαλερών ψυχών

Αη Θανάση, πολλών, ατέλειωτων μέσα στο χρόνο, προσευχών

Δέξου τον λόγον μου τον δοξαστικόν φόρο τιμής χρεωστικόν!

Αη Θανάση απ’ το πηγάδι σου νερό πάντα προσφέρεις αγνό

Αη Θανάση με το ά-ξερο πεύκο της μνήμης δροσίζεις το χωριό

Αη Θανάση την αρετή καθ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση κερνάς

Αη Θανάση με το ιερό σου λιτό και φυσικό αγίασμα ευλογάς

Δέξου τον λόγον μου τον ποιητικόν φόρον μνήμης σχολικόν!

Αη Θανάση των διωγμών, των κελιών και της προσφυγιάς

Αη Θανάση άσβεστο θυμίαμα πίστεως και αληθείας ιεράς

Αη Θανάση του δικαίου και των Νόμων ανυποχώρητε υπερασπιστή

Αη Θανάση στύλε της ορθοδοξίας μοναδικέ και της «ζωής εν τάφω» συνεχιστή

Δέξου τον λόγον μου το στοχαστικόν δώρον πίστης εις τον θάρρος σου

το εξαιρετικόν

Αη Θανάση των αγροτών και των προσκυνητών

Αη Θανάση των ανοίξεων των δημοτικών εκδρομών

Αη Θανάση των μα-ϊ-ων και των λουλουδιών

Αη Θανάση του «κηρύττειν πανταχού το ομοούσιον»

Δέξου τον λόγον μου τον χορικόν, αυτούσιον και ευλαβικόν!

Χρίστος Ρουμελιώτης

Αθήνα 6/3/2004 10:39:07 πμ

Φωτό Γεώργιος Κριτσιλίγκος

Και Γιάννα Χρήστου Χρήστου

ΣΤΟ ΣΠΥΡΟ

Στης ζούγκλας τα στενά

ζούνε νεαρά …θεριά

Με μάτια από οχιά!

Και χέρια αρπαχτικά!

«Φίλε δεν σε ρωτούμε!

Χρήματα θέλουμε να χαπακοθούμε!

Και αλίμονο σου αν αντισταθείς

Στο στενό ανάσκελα θα βρεθείς»!

Στης Κυψέλης τώρα τα στενά

Τα βράδια είναι πονηρά

και θέλει όχι μόνο μάτια 14

αλλά θάρρος ψυχραιμία και …πόδια με φτερά!

(Μετά από την απόπειρα κλοπής σε βάρος του σήμερα το βράδυ έξω από πόρτα του σπιτιού)

ΓΙΑ ΤΗ ΒΑΠΤΙΣΗ ΜΟΥ:

Απόφαση το πήρα να βαπτιστώ

Τ’ όνομα μόλις έλαβα φρέσκο και μυριστό

Στο στόμα με πίστη τη πιπίλα ρουφώ

Στ’ αυτί της νουνάς μου ψιθυρίζω «Σ’ αγαπώ

τον Μέγα Αθανάσιο θέλω …Αρχηγό

στη ζωή θάρρος να μου δίνει περισσό

και ό,τι άλλο είναι ηθικό»!

Γέννηση 27/07/1998

ΒΑΦΤΙΣΙΑ <>16.06.1990

Σπύρος: της ζωής μου γιός

Δημήτρης του Χρίστου αδελφός

Γιάννα του γιού μου μάνα

Ιωάννα του Σπύρου νουνά

Κική του Σπύρου θεία

Βάσω του Σπύρου γιαγιά

Πόπη του Σπύρου γιαγιά

Σπύρος του Σπύρου παππούς

Χρίστος του Σπύρου παππούς

Και άλλοι φίλοι και συγγενείς όπως:

Σταμάτης&Σοφία Πασσά, Ζωή&Νίκος Σούρλος, Βαγγέλης&Γιάννα Μπριόλα, Κώστας& Γεωργία Χρήστου,

Μήτσος&Γεωργία Μακρή, Κώστας & Μιμή Τάμπαση,

Γιάννης &Αγγελική Τάμπαση, Περικλής&Λίτσα Κοντάκη, Αποστόλης&Δημήτρης Κοντάκης Σπύρος&Νατάσσα Ρουμελιώτη

Γεώργιος&Ελένη Κριτσιλίγκος

Κατίνα & Κούλα Λεονάρδου &Τάσος και Kατερίνα&Παναγιώτης,

Μανώλης & Γιώτα Πασσάς,

Βασίλης&Ρούλα & Γιωργάκης Μπελεσιώτης

Φως Αθηνών

Φως Αθηνών

Αθήνα Παρθεώνια πόλη, πανέρμορφη φαίνεσαι από ψηλά!

Αθήνα γαλανόσκεπη, ήρθε η ώρα πικτο-χρώματα ολυμπιακά,

να φορέσουνε τα πάρκα οι πλατείες σου, οι δρόμοι τα στενά!

Αθήνα του Φοίβου και της Αθηνάς, νέα ρεκόρ, «νέας τιμάς»

Στα στάδια και τα γήπεδα περιμένεις από «τους νέους αθλητάς»

Αθήνα δικαίως άδραξες το φώς από την «Γείτονα του Διός»

Το λαδοπράσινο φως του λαδιού!

Το Ιόχρων φως του …Κολοσσού!

Το γαλάζιο φως του ουρανού!

Αθήνα Πόλη Λαμπρή δώσε δώσε άφθονο ηχο-φώς

Στους επισκέπτες της μνήμης του Ολυμπίου Διός

Αθήνα για πρώτη φορά βασιλιάς σου θα γίνει ο πεζός!

Αθήνα των Μουσείων και των φιλοσοφικών σχολών

Αθήνα των δραμάτων και των καλών τεχνών

Αθήνα των γλυπτών και των ποιητών

Αθήνα το αττικό σου χρωμο-φώς

Μοναδικά θα «ενανθρωπίζει» δια παντός

Την οικουμένη δια Χένρι Μίλερ χειρός !

Χρίστος Ρουμελιώτης 29/02/04 01:47:49