Τρίτη 16 Σεπτεμβρίου 2008

Φθινόπωρο

Φθινόπωρο

Μéli mélo !!!!!

Sur le toit gris du ciel ,
les regards sont délavés
à percer les nuages de leurs yeux d'étincelles...

L'ange gardien de mes nuits,
a remué mes pensées ;
transformées en mots,

Enfin, l'ancre est levée...
Aujourd'hui, j'ai puisé sur les sons,
les images d'innombrables visions.

Sache ; qu'il y aura toujours une pluie d'automne
pour laver tes blessures...

Par Valérie Pinson publié dans : Poèmes,
Dimanche 14 septembre 2008

Ελεύθερη απόδοση

Ο ουρανός γίνεται γκρίζος
Τα σύγνεφα πυκνώνουν
Πνίγουν τη φλόγα των ματιών σου !

Ο άγγελος-ονειροφύλακας,
Αναδεύει τις σκέψεις μου
Και τις κάνει λέξεις...

Τελικά, η άγκυρα σηκώνεται...
Ακούω τον ...αγκομαχητό της αλυσίδας της...
Βυθίζομαι στο άπειρο των σκέψεών μου...

Μπαίνει και πάλι φθινόπωρο
Θα μπορέσει άραγε η βροχούλα
Να ξεπλύνει τις ανοιχτές πληγές μας;

Χρήστος Ρουμελιώτης
Ερέτρια, 16/09/08