Σάββατο 31 Μαρτίου 2007

Μούσμουλα και μαργαρίτες Μελισσίου


Μούσμουλα και μαργαρίτες Μελισσίου

(φωτο-ρουμελιώτης)

Η Μαργαρίτα που εικονίζεται προέρχεται από το Μελίσσι Κορινθίας και την τοποθεσία «Κοντζιά». Βρέθηκε στην άκρη του δρόμου, αλλά γιατί ξεχώρισε από τις άλλες της οικογένειας εφωτογραφήθει. Είναι αλήθεια ότι αυτή την εποχή χιλιάδες πανέμορφες πριγκίπισσες «καθόλου άγριες» στολίζουν τη φύση σε απίθανα σημεία δηλώνοντας ότι η «φυσική ομορφιά» είναι ένα θείο δώρο μόνο που δεν χρειάζεται μόνο φωτογραφία αλλά και προστασία από την απληστία της ανθρωπο-ποίησης. Γιατί όχι πολύ μακριά από το δρόμο ένας άλλος υπό κατασκευή δρόμος κατέστρεφε για πάντα έναν απείρου κάλλους φυσικό βραχόκηπο χάριν της οικοπεδο-ποίησης.

Δέκα πέντε έχω φυλλαράκια
Να τ' αγγίξουν θέλουν τα παιδάκια
Σαν η δασκάλα εκδρομή, Την άνοιξη
Βγάζει την αγνή τους τη ψυχή !

Ένα βιολετί αγριολούλουδο εθεάθη δίπλα στο παλιό σιδηροδρομικό σταθμό του Μελισσίου κάτω από τα μάτια του θεού που φιλοξενείται στον υπερ-κείμενο ναό του Αγίου Δημητρίου. Κάλλιστα θα το ονομάζαμε «σαιντπώλια» ή «μελισσιώτικη βιολέτα» κατά το «αφρικάνικη βιολέττα».

Ένιωσα ευγνωμοσύνη, πως κάποιος
στη σύντομη ζωή μου σημασία δίνει,
Μια ψηφιακή το μάτι μου κλίνει
Και στη παγκοσμιότητα, λίγο πριν το Πάσχα, με παραδίνει !

Η Μουσμουλιά έχει να κάνει με το Πάσχα. Δεν υπάρχει περίπτωση να λείψει

«Ο Μάρτης από τη Σαρακοστή»
Και η Μουσμουλιά από τη Λαμπρή !
Απόδειξη τρανή οι καρποί της οι χνουδωτοί
Που δωρεάν το Πάσχα γλύκα μας προσφέρουνε πολύ !

Η ανωτέρω εικόνα των πράσινων και κίτρινων χνουδωτών μούσμουλων ελήφθη από μουσμουλιά, από τυχαίο κουκούτσι φυτεμένη, σε βραγιά δίπλα στις γραμμές της πανέμορφης σιδηροδρομικής γραμμής Αθηνών - Ξυλοκάστρου – Πατρών στο εκατό εικοστό όγδοο χιλιόμετρο στη θέση Μελίσσι.

Σας εύχομαι Καλό και Γλυκό Πάσχα

Χρήστος Ρουμελιώτης
Roumeliotis Christos
«Εν Μελισσίω τη 20 ογδόη, τρίτου, δύο χιλιάδες 7»
Δηλ. Αθήνα 31/3/2007 6:58 πμ

(φωτο-ρουμελιώτης)

Κυριακή 25 Μαρτίου 2007

Σολωμός Εις Μάρκο Μπότσαρη 25 Μαρτίου


ΠΕΦΤΟΥΜΕΕΙΣΤΟΕΡΓΟΜΑΣ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΕΝΕΙ.
Σολωμός

Η ΕΛΛΑΔΑ


Η Ευρώπη την κοιτάει πως θε να πράξη.
Της Ευρώπης κοιτάει κατά τα μέρη.
Χωρίς όψη το πρόσωπο ν’ αλλάξη
Απάνου εις τη ρομφαία βάνει το χέρι
Βασιλικά, και με πολέμιαν τάξη
Έκανε νεύμα, οντού έλεγε: Ακαρτέρει.
Και κατά την Ασία φρικτογυρίζει,
Το δάκτυλο κινάει και φοβερίζει.

Οχτάστιχο άγνωστου ποιήματος του Δ. Σολωμού

ΕΙΣ ΜΑΡΚΟ ΜΠΟΤΣΑΡΗ (Απόσπασμα)

Η Δόξα δεξιά συντροφεύει
Τον άντρα που τρέχει με κόπους
Της φήμης τους δύσβατους τόπους,
Και ο Φθόνος του στέκει ζερβιά
Με μάτια, με χείλη πικρά

Αλλ’ οπότε η μοίρα του γράψη,
Τον δρόμον του κόσμου να πάψη,
Η Δόξα καθίζει μονάχη
Στην πλάκα του τάφου λαμπρή
Και ο Φθόνος αλλού περπατεί.

Στην πλάκα του Μάρκου καθίζει
Η Δόξα λαμπράδες γιομάτη
Κλεισμένο για πάντα το μάτι,
Οπούχε πολέμου φωτιά.-
Ελάτε ν’ ακούστε, παιδιά!

Σοφοί λεξιθήρες μακρία –
Μη λάχη σας βλάψω τ’ αυτία
Τρεχάτε στα μνήματα μέσα
Και ψάλτε με λόγια τρελά –
Ελάτε ν’ ακούσετε παιδιά!

Το λείψανο πούχε γλυτώσει
Ο Πρίαμος με θρήνους, με δώρα,
Εγύριζε οπίσω την ώρα
Που πέφτει στην όψη της γής
Το φως το γλυκό της αυγής.

Εβγήκεν μαζί της θλιμμένης
Τρωάδας απ’ όλα τα μέρη
Γυναίκες παιδάκια και γέροι,
Θρηνώντας, να ιδούν το κορμί
Που θάχει γι’ αυτούς την ψυχή.

Κλεισμένο δεν έμεινε στόμα
Απάνου στου Μάρκου το σώμα
Απέθαν’ ο Μάρκος.
Μια θλίψη, μία άκρα βοή,
Και θρήνος και κλάψα πολλή.
………………………………
Παρόμοια ηχώ θα λαλήση,
Του κόσμου την ύστερη μέρα,
Παντού στον καινούργιο αέρα.
Παρόμοια στους τάφους θα εμβή,
Να κάμει καθένας να εβγή.

Από τα ΑΠΑΝΤΑ του Δ.Σολωμού
Ιστορικές Εκδόσεις Λογοτεχνίας
Ζωοδ. Πηγής 24. Τηλ. 2103621271



Τετάρτη 21 Μαρτίου 2007

21 Μάρτη ημέρα ποίησης

 
(Photo – roumeliotis)

21 Μάρτη ημέρα ποίησης

Ένας μικρός Άτλας (ο άνθρωπος)
Έλκει την «τέχνη»
Να διέλθει από το «στενό» της ζωής
Και ένας ευεργέτης (ποίηση)
Εγγυάται το αιώνιον του πλου(ν) της !
……………………………………….
Ποιητική ακαρπία
Την «παγκόσμια» ημέρα της ποίησης
Μάρτη είκοσι μία
Καλωσόρισες εαρινή μου ισημερία !
Όσο και να το θέλησα
Τίποτα δε μου βγήκε την ημέρα αυτή
Ωστόσο στάθηκα πολύ τυχερός !
Έλαβα ένα δωράκι από το βιβλιοπωλείο Πολιτεία !
Μια ποιητική χειρονομία των φίλων της ποιήσεως
Του τεσσαρακοστού δεύτερου γυμνασίου Αθηνών
Έφερε στα χέρια μου το «ΑΝΤΙΔΟΤΟ» μου:
Με τα λόγια το Ν. Εγγονόπουλου !
Voila:

Η ζωή ο θάνατος
Κι αναμεσίς η τέχνη (η ποίηση)
Όπου καταξιώνει τη ζωή,
Την διαιωνίζει,
Τον θάνατο καταργεί.

Γιαυτό προς τι η στράτευση,
Η σάτιρα, τα πείσματα, το μίσος
Που δεν τους δίνει, πέρα ως πέρα,
Καμιά σημασία η ζωή
Κι ο θάνατος δεν στέργει
Ολως διόλου
Να τα ξέρει…

Ν . Εγγονόπουλος
«Το μέτρον ο άνθρωπος»

Επίμετρον:

Οργή – οργή – οργή
Και δάκρυ σήμερα
Βραδύκαυστο εκρηκτικό
Μέσα μου
Σαν μαύρο ποίημα
Που γιορτάζει
Τα τέταρτα γενέθλια του
Κρεμασμένο
Από το θάνατο που τον λένε «Βαγδάτη»
Αναθεματίζοντας τον «άγνωστο διάβολο»
Που ήρθε απ’ τη Δύση…

Ρουμελιώτης Χρήστος
Παρασκευή, 23 Μαρτίου 2007
11:54:58 μμ - ΑΘήνα

Σχετικά:
α. 06/01/2003 Μπους – Σόλων @ Σαντάμ
β. 03/03/2003 Ο Τριταντέχμης
γ. 25/12/2003 Ο επίλογος
δ. 04/11/2005 Η θυσία του Κέϊσι (ατελές)
http://roumeliotis.blogspot.com
Υστερόγραφον:
Ενα θερμό ευχαριστώ στους μαθητές
για το ΑΝΤΙΔΟΤΟ

Τετάρτη 7 Μαρτίου 2007

Τασία Αναστασία Μπούκουρα Άνοιξη

Τασία Αναστασία Άνοιξη

Στο δρόμο περπατώ
Σε βλέπω και σκιρτώ
- Qu' il est beau votre chapeau !
- «Καλημέρα Κυρία της Ανοίξεως»
- «Ευχαριστώ» !

Πάω στο γραφείο
Περνάω από το Πολυτεχνείο
Ψωμί Παιδεία Ελευθερία
Μάντεψε πιο λείπει από τα τρία !

Σε βλέπω στο πάρκο
Γερμένη σκεπτική
Η κακία δεν χωρεί
Στη "δεμένη" σου ψυχή !

Κοιτάω προς τον βράχο τον ιερό
Σε βλέπω κάτω από το θεό
Καρυάτιδα σε λένε
Πίσω να γυρίσεις ανυπομονώ !

Καλημέρα Ιφιγένεια της Αυλίδος
Καλημέρα Αντιγόνη του Σοφοκλή
Καλημέρα Πηνελόπη του Οδυσσέα
Καλημέρα Ωραία Ελένη των Αχαιών !

Καλημέρα Μητέρα παιδιών τρίτων χωρών
Καλημέρα Παναγία Μήτηρ Θεών
Καλημέρα Πηγή ελεύθερων μυαλών
Καλημέρα Μάνα διψα(νθι)σμένων αγρών !

Σε βλέπω στον γαλάζιο αττικό ουρανό
Καβάλα σε σύννεφο άσπρο φτερωτό
Πάει – έλα Υμηττό Σαρωνικό
Πάνω από σπίτια με μπετό γλάστρες και βασιλικό
Καλημέρα Κυρία της πόλεως των Αθηνών !

Μήνες περίμενα να σε δω
Έρχεσαι με τον ανθό του Μάρτη στις οχτώ
Κάθε χρόνο παράθυρο ανοιχτό
Ακόμα μια ελπίδα στον φτωχό
Για ένα κόσμο πιο δίκαιο, κι' αληθινό !

Χρήστος Ρουμελιώτης,
Αθήνα, Τρίτη, 6 Μαρτίου 2007 / 9:58:33 μμ,
Το αφιερώνω στην Κυρία Αναστασία Μπούκουρα
και σ' όλες τις Κυρίες των Αθηνών και όχι μόνο !

Bonjour "Madame du Printemps"

Je marche dans la rue
Je te voie et je me pertube
- Qu’il est beau votre chapeau !
- «Bonjour Madame Printemps»
- «Merciiii pour le compliment!» !

Je vais au bureau
Je passe devant l' Université
Pain - Educ – Liberté*
Logo d' autres fois
Devine quoi nous monque au present**

Je te voie dans le parc
Penchée et pensive
La menchansete ça se ferme pas
Dans ton âme "bâillonnée"!

Je regarde le rochet sacré (Acropole)
Je te voie en dessous du dieux
Tu t’appelle Caryatide
J’ ai hâte de te revoir !

Bonjour Iphigénie d’ Avlide
Bonjour Antigone de Sophocles
Bonjour Pénélope de Pfaiakon
Bonjour Belle Hélène des Achaion !

Kalimera mère des enfants du tiers monde
Bonjour Vierge mere des dieux !
Bonjour source des esprits libres
Bonjour mère des champs fleuris en soif

Je te voie sur le ciel bleu d’Attique !
Montée sur une nuage blanche avec des ailles
Aller - retour Imite - mer Saronique !
Survolante des maisons bétonnes et des pots aux basilique !
Bonjour Madame de la ville d’ Athènes !

Je t’attends depuis quelques mois
Tu arrive suivie de la mimosa de Mars, le huit
Chaque année fenêtre ouverte
Encore une espérance des pauvres
Pour un monde plus juste et vraie !

Christos Roumeliotis
Athènes le 06/3/07 / 9:58:33 μμ .